Eind dit seizoen zullen we weten of Club Brugge voor het eerst in tien jaar nog eens landskampioen is geworden. Tegen Waasland-Beveren maakte het alvast een foutloze start. Impressies vanop de Freethiel.
Het is met een preparty dat Waasland-Beveren zijn eerste wedstrijd van de Jupiler Pro League 2014/15 inleidt, en met een tifo van het nieuwe logo, dat de restyling van de club moet symboliseren. Vorig seizoen kon het zich pas op de laatste speeldag van de reguliere competitie van het behoud in de eerste klasse verzekeren en intussen verloor het met Karim Belhocine en Rami Gershon twee verdedigers met een aanzienlijk aandeel in die redding, en met Dalibor Veselinovic en Ivan Trickovski ook nog twee verdienstelijke aanvallers. Maar op slachtoffertaal valt Ronny Van Geneugden, de nieuwe trainer, in zijn discours voorafgaand aan de eerste competitiewedstrijd niet te betrappen. Hij aanvaardde de uitdaging om Waasland-Beveren op zijn beurt te redden en kondigde aan dat zijn team in thuismatchen ook tegen topclubs vanaf de eerste minuut het initiatief zal proberen te nemen om zo de twaalfde man achter zich te krijgen.
Dat ‘proberen om het initiatief te nemen’ blijkt er toch vooral op neer te komen dat de thuisploeg zijn tegenstander opvangt met een laag blok van zeven man: drie centrale verdedigers, kantelende vleugelverdedigers en twee controlerende middenvelders. Aanvallen doet Waasland-Beveren het scherpst in de omschakeling en doorgaans met drie man en af en toe een doorgeschoven vleugelverdediger. Op die manier geeft het in de eerste helft niet één kans weg en creëert het er zelf wel een via een individuele actie van zijn snelle diepe spits Aboubacar Oumarou.
Club Brugge neemt evenmin risico’s. De van nature offensieve rechtsback Thomas Meunier komt zelden over de middenlijn, hij beperkt zich doorgaans tot het opvangen van de hangende linkerspits Ibou. Linksback Laurens De Bock geniet meer vrijheid, van hem komen meer offensieve impulsen, maar aan de bal kan hij onvoldoende kwaliteit brengen. Op het middenveld doen de bezoekers het met twee controlerende spelers voor de verdediging. Naast Timmy Simons (37) is nieuwkomer Fernando Menegazzo (33) daar nuttig in de opbouw: rustig, aanspeelbaar en vrijwel zonder balverlies, maar dus meestal in de buurt van de middencirkel. Het verschil moet worden gemaakt door de drie man in de rug van Nicolás Castillo: Lior Refaelov, Nikola Storm en Waldemar Sobota. Maar dat lukt de eerste helft niet. De grootste dreiging gaat uit van de negentienjarige Storm, maar hij is iets te onstuimig in zijn acties om ook beslissend te kunnen zijn. Tijdens de rust is in de persruimte de teneur van de gesprekken: zou er niet iemand van ons in de kleedkamer van Club Brugge gaan zeggen dat de competitie begonnen is?
Zware voorbereiding
Het was een eerste helft die aansloot bij de voorbereiding. Bij een voorbereiding waarin Club nogal wat blessures had en die waren volgens de trainer ook al de reden dat blauw-zwart vorig seizoen geen kampioen was geworden. Voor de blessures in de voorbereiding verklaarde Michel Preud’homme zich mede verantwoordelijk. Hij koos er heel bewust voor om dit seizoen volgens zijn principes te werken, onder meer met een zwaar trainingsregime in de voorbereiding. Een regime dat spelers van een topclub volgens hem moeten aankunnen, dat bewezen zij die in die zware voorbereiding niet geblesseerd raakten, vertelde de coach.
Voor een club die drie jaar geleden een Personal Performance Center installeerde om spelers met een individuele begeleiding beter te maken, is dat merkwaardig. Maar anderzijds is het niet voor het eerst dat er vragen gesteld kunnen worden bij de gemiddelde fysieke (en ook mentale) belastbaarheid van de groep – dat deed Christoph Daum al. Dat begint met het vermogen van de aangetrokken spelers, en het is geen geheim dat het transferbeleid van Club de voorbije jaren niet van topniveau is geweest. Stan Van den Buijs, de assistent die in september 2013 met Preud’homme naar Brugge is meegekomen, gooide het er vorig seizoen, na de nederlaag in Zulte Waregem in play-off 1, op een onbewaakt moment op originele wijze uit: “Met zulke mannen word je nooit kampioen. Nooit!”
Almaar nieuwe pogingen om meerwaardespelers aan te trekken, duren zolang je ze kunt betalen. In deze transferperiode is dat nog niet gebeurd. Club wacht daarvoor op de verkoop van Vadis Odjidja en Maxime Lestienne. De ene is na een blessure nog niet wedstrijdfit, de andere zat in Beveren op de bank. Van beiden is de marktwaarde ooit groter geweest. Dat Club momenteel nog geen hoofdsponsor heeft en op de Freethiel met zijn eigen communitywerking op de borst speelde, zou wijzen op een tanende markwaarde van het hoofdsponsorschap van de club van Bart Verhaeghe, weerlegt algemeen manager Vincent Mannaert.
Het is in Beveren op de eerste speeldag uiteindelijk Víctor Vázquez die het verschil maakt. Uitgerekend een speler die allesbehalve bekendstaat om zijn grote belastbaarheid, die in de zware voorbereiding met een blessure sukkelde, veel trainingen miste en een conditionele achterstand opliep. Maar wel een speler die uitblinkt in spelinzicht en in Brugge als passeur zijn gelijke niet kent. Michel Preud’homme brengt hem aan de aftrap van de tweede helft omdat hij voor de rust in zijn ploeg creativiteit in de passing miste.
Het verschil is opvallend. Club begint meteen vlotter te voetballen. Er is meer cohesie in het aanvalsspel, de ruimte tussen de linies en tussen de verdedigers wordt beter benut en dat levert kansen en twee doelpunten op. In de fase die voorafgaat aan de hoekschop waaruit al na vijf minuten de eerste goal valt, creëert Vázquez met een deviatie van een inworp op eenvoudige wijze een boulevard door het centrum voor Fernando Menegazzo. Illustratief voor zijn belang in de tweede helft. Dat Club twee keer met het hoofd scoort, is evenmin toeval: het is een grote, kopbalsterke ploeg en het maakt gebruik van die kwaliteit.
Europese test
Voorzitter en meerderheidsaandeelhouder Bart Verhaeghe beloofde vorige week op de spelersvoorstelling dat zijn club er dit seizoen op drie vlakken zal staan. Donderdag volgt de eerste Europese test: in de heenwedstrijd van de derde kwalificatieronde van de Europa League ontvangt Club Brugge in het Jan Breydelstadion dan het Deense Brøndby IF. In de Jupiler Pro League miste het alvast de eerste afspraak niet.
‘Slim’ noemde Michel Preud’homme de manier waarop zijn ploeg op de Freethiel acteerde, omdat zijn spelers niet in de val van Waasland-Beveren waren gelopen. Voor het eerst in vier seizoenen moest Club op verplaatsing aan de competitie beginnen en bovendien stond de wedstrijd onder de leiding van Alexandre Boucaut. Voor Club is dat een item. Vorig jaar wilde het die scheidsrechter wraken en verscheen er op clubbrugge.be dat blauw-zwart de voorbije twee seizoenen zwaar door hem benadeeld was geweest. Nu stond er bij de voorbeschouwing op de website bij de Club Facts te lezen dat van de laatste tien uitwedstrijden die Boucaut floot Club er maar twee won. Alsook dat hij van dienst was in de voorlaatste play-off 1-match van vorig seizoen, toen werd verloren op Genk (3-2).
Nu slaagde Club Brugge er dus wel in een uitwedstrijd onder de leiding van “de scheidsrechter met wie je geen kampioen wordt” tot een goed einde te brengen. Achterin hield het de nul en voorin vond Nicolás Castillo de weg naar doel, de jonge Chileen van wie Club bij afwezigheid van de geblesseerde Tom De Sutter diep in de spits afhankelijk is.
Na negen jaar zonder titel is een topclub als Club Brugge het aan zijn trouwe aanhang stilaan verplicht om kampioen te worden. Maar dat kan zelfs Michel Preud’homme, “een trainer met wie je kampioen wordt”, niet garanderen. In het vooruitzicht van de competitiestart schuwde hij de favorietenrol, verklaarde hij dat Club aan een langetermijnproject bouwt en beloofde hij dat blauw-zwart de beste van België zal zijn bekeken over de periode van nu tot aan het einde van zijn contract in 2019. Het hoeft gezegd: pas weer landskampioen worden in pakweg 2017 zou des te bevredigender zijn. Althans voor wie zo veel geduld kan opbrengen.
DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE – BEELDEN BELGAIMAGE
Michel Preud’homme koos er heel bewust voor om dit seizoen volgens zijn principes te werken, onder meer met een zwaar trainingsregime in de voorbereiding.
Almaar nieuwe pogingen om meerwaardespelers aan te trekken, duren zolang je ze kunt betalen. In deze transferperiode is dat nog niet gebeurd.
