Het kantoor van de 53-jarige Jean-Jacques Cloquet, gewezen verdediger van Sporting Charleroi en La Louvière, heeft een prachtig uitzicht op de startbaan van de luchthaven Charleroi-Brussels South. Vliegtuigen glijden er voorbij alvorens op te stijgen. Welke bestemming heeft deze sierlijke vogel van Ryanair? Waar zal het elegante toestel van Wizz Air haar passagiers veilig aan de grond zetten?
Airport, you’ve got a smiling face, zongen The Motors in 1978. Gedelegeerd bestuurder en dus grote baas van de luchthaven Cloquet heeft tijdens zijn loopbaan vele watertjes doorzwommen. Tijdens zijn studies sloeg hij er nooit met zijn pet naar en behaalde hij, net als zijn toenmalige ploegmakker bij Charleroi Philippe Migeot, een diploma burgerlijk ingenieur.
“In die tijd was de vader van Alex Czerniatynski eigenhandig zijn woning aan het bouwen”, vertelt Cloquet. “Om wat bij te verdienen, gingen Migeot en ik gedurende de vakanties bij hem aan de slag als metsers. Sleuren met zakken cement en bakstenen deed ons beseffen dat het studentenleven toch een stuk aangenamer was. In 1978 reed ik met mijn bromfiets naar het stadion om de halve finale van de beker van België te spelen. De sociale verscheidenheid in de kleedkamer was opvallend. Tegenwoordig krijgen spelers al op jonge leeftijd een profcontract in de schoot geworpen. Ze beschouwen voetbal als hun job, terwijl ik in eersteklassekernen speelde die samengesteld waren uit studenten, arbeiders en bedienden. Charly Jacobs, die zelf amper op de schoolbanken had gezeten, vroeg mij telkens: ‘En Jean-Jacques, hoe gaat het met de examens?’ Het raakt me nog steeds als ik eraan terugdenk.”
Met 17 jaar, 9 maanden en 21 dagen, is Cloquet nog steeds de jongste speler ooit in een finale van de beker van België. In 1978 verloor zijn Charleroi van Beveren met 2-0. Hij bleef tot 1985 bij de Zebra’s, maar een reeks blessures en zijn kaderfunctie binnen chemiereus Solvay dwongen hem in te gaan op een sportief voorstel van derdeklasser La Louvière. Zijn parcours van Solvay naar de luchthaven van Charleroi kende zowel hoogtes als laagtes.
“Ik ben meermaals van nul af aan moeten herbeginnen”, legt hij uit. “Mijn verleden als voetballer heeft me daar wel bij geholpen. Mijn vader zei dat je een match pas wint als je bij het laatste fluitsignaal een doelpunt meer hebt dan je tegenstander. Ik heb mijn kans bij de luchthaven van Charleroi met beide handen gegrepen en het is een echt succesverhaal geworden. We kennen een constante groei, waarbij ik me voor de volle honderd procent engageer voor het bedrijf. Iedereen heeft hetzelfde doel voor ogen en bij problemen staat mijn deur altijd open. Ik beschouw Charleroi-Brussels South als het Zulte Waregem onder de luchthavens. We zitten de grote spelers op de hielen en onze tijd is nog lang niet voorbij. ”
Ryanair, Jetairfly, Wizz Air, Pegasus Airlines en Thomas Cook bieden samen vanop Charleroi een waaier van 140 bestemmingen aan. Cloquet stapt vaak het vliegtuig op voor zaken. Op die manier komt hij geregeld in contact met Michael O’Leary, de beroemde baas van Ryanair.
“Hij is een groot voetballiefhebber. Toen Thierry Henry in 2010 met vermeend handspel Ierland van het WK hield, zei hij mij al lachend dat hij vliegtuigen uit Frankrijk zou terugtrekken.” Cloquet is best trots op de prestaties van zijn luchthaven. “We beschikken over een team van 3000 werknemers, waarvan de gemiddelde leeftijd 32 jaar bedraagt en tachtig procent binnen een perimeter van veertig kilometer woont. Charleroi-Brussels South is een jonge, moderne, regionale ploeg die openstaat voor de wereld. Daar ben ik fier op!”
DOOR PIERRE BILIC
