Louis Vervaeke (24), profwielrenner bij Sunweb-Giant, groeide op aan de voet van de Koppenberg nabij Oudenaarde, maar is supporter van… KV Kortrijk. Een vreemde combinatie, verklaard door een familieband, want KVK-voorzitter Joseph Allijns is zijn oom.
‘Joseph is de broer van mijn moeder, en al sinds 2001 voorzitter van KV Kortrijk. Van kindsbeen af ging ik zo al naar het voetbal in het Guldensporenstadion. Zelfs toen KVK nog in derde klasse zat. Ik ben dus zeker geen successupporter die op de trein is gesprongen toen Kortrijk in 2008 naar de hoogste afdeling promoveerde. Het was zelfs leuk om na het faillissement in 2001 de hele opgang mee te maken. En mijn oom daar een prominente rol in te zien spelen. Niet dat hij de hele interne werking uit de doeken deed, maar we hebben vaak over voetbal gepraat. Maar ook over de koers, want mijn oom is net als zijn vader – mijn opa – een fervent wielerfan. Hij volgt me op de voet.
Vroeger had ik een abonnement in de staantribune. Nu verkies ik te zitten, omdat twee uur rechtstaan niet goed is voor de benen van een renner.’ Louis Vervaeke
‘Aangezien onze agenda’s zeer druk bezet zijn, en ik naar het Spaanse Girona verhuisd ben, zien we elkaar wel niet zo vaak, maar we bellen en sms’en geregeld. Soms krijg ik al meteen na de koers een sms’je met felicitaties. Het meest zie ik mijn oom voor of na een match, al blijft ook dat beperkt wegens mijn uithuizigheid als profrenner. Vorig seizoen heb ik één match gezien, thuis tegen Racing Genk, meteen na afloop van het wielerseizoen in oktober. Maar ik bekijk wel alle samenvattingen online en lees alle artikels over KVK in de krant, ook als we met de ploeg op hotel zitten.
‘Vroeger ging ik veel vaker naar het Guldensporenstadion. Ik herinner me nog die legendarische bekerwedstrijd tegen KAA Gent, toen KV Kortrijk in 2008 als tweedeklasser de Buffalo’s in de heenmatch van de kwartfinale met 5-1 klopte – Istvan Backx scoorde toen drie doelpunten. Een veilige voorsprong, zo léék het althans, want Gent won de terugwedstrijd met 4-0… Voorbij bekerdroom. Toen had ik, in mijn tienerjaren, nog aan abonnement in de staantribune achter het doel, samen met een groep vrienden. Altijd een toffe ambiance, een van de beste in België. Nu verkies ik echter de zittribune, omdat twee uur rechtstaan niet goed is voor de benen van een renner. Met zulke details moet je bezig zijn als professional, hé.
‘Van de spelers gaat mijn hart het meest uit naar Hannes Van der Bruggen, een heel constante, niet zo opvallende speler, maar wel iemand die de ploeg doet draaien op het middenveld. Ik ken hem niet persoonlijk, maar we hebben wel een gemeenschappelijke kennis, Gilles Van Eecke, die nog met Hannes bij de jeugd van AA Gent gespeeld heeft. Zo weet ik dat Hannes, als koersliefhebber, mij volgt. Zoals ik hem ook volg via zijn Instagrampagina.
‘Verder heb ik ook een boontje voor Teddy Chevalier, een heel efficiënte spits, en een onderschatte voetballer. Een karaktertje, zeker niet de makkelijkste, maar dat is eigen aan topsporters, vind ik, die sterke eigen wil. Het is de kunst om als trainer daarmee om te gaan, hen toch een bepaalde lijn te laten volgen. Dat heeft Glen De Boeck vorig seizoen uitstekend aangevoeld. Gelukkig heeft hij mede daardoor het tij kunnen doen keren, want het zag er op een bepaald moment niet goed uit. Hopelijk blijft dat nu duren, na weer een moeilijke competitiestart.’
