Nu de grote wedstrijden elkaar opvolgen in play-off 1 kan Yassine El Ghanassy zijn schoenpunten nog eens krijten. ‘Ik láát eigenlijk nog liever scoren. Mijn spel is: oplossingen zoeken voor anderen’.

AA Gent sléépt zich door play-off 1. Winnen tegen ploegen uit de top zes bleek in de reguliere competitie al een moeilijke opgave en is dat in deze eindfase met alleen maar toppers evenzeer. “We spelen goed,” zegt Yassine El Ghanassy, “maar we laten ons te vaak weer vangen. Altijd goed spelen dient tot niets. Het belangrijkste is punten pakken.”

El Ghanassy liet zich bij de jeugd en later het eerste elftal van La Louvière opmerken door branie. Soms trapte hij als ballenraper mee terwijl spelers van het eerste elftal in een rondo opwarmden voor de wedstrijd of stelde hij ongegeneerd zichzelf voor aan Ariël Jacobs, toenmalig trainer van La Louvière, of Michel Preud’homme, als die met Standard op bezoek kwam. Pas bij AA Gent gekomen vond hij bij een deel van de oude garde (en hun dikke auto) zijn vrienden.

Aansluiting zoeken bij de gevestigde waarden lijkt wel de rode draad in de carrière van El Ghanassy.

In play-off 1 speelt hij alleen maar tegen de groten en door de blessure van Yaya Soumahoro zijn de ogen nog meer dan anders gericht op de creatieve ingevingen van Yassine El Ghanassy. “Ik voel me goed. Ik heb een tijdje minder gespeeld, maar het gaat beter nu.”

Hoe kwam dat?

Yassine El Ghanassy: “Dat had vooral met vermoeidheid te maken. Ik ben, denk ik, de speler die het vaakst is opgesteld in alle competities dit seizoen. Mensen schijnen vaak te vergeten dat ik nog maar twintig jaar ben. Ik ben twintig, maar ik draag een grote verantwoordelijkheid in deze club. Men vraagt dingen van mij die moeilijk zijn voor een twintigjarige.”

Zoals?

“Het komt altijd naar mij terug: als we goed spelen is het dankzij mij, als het minder gaat, komt het ook door mij. Van andere spelers zien ze dat laatste minder. Daarom zeg ik: ik ben nog maar twintig, het is normaal.”

In de periode dat het minder ging, werd ook gezegd dat er te veel makelaars rond je hingen. Hoe ervaarde je dat?

“Als je goed begint te spelen is het normaal dat alle makelaars naar je toe komen. Het is aan de speler om de juiste keuze te maken en zijn akkoord niet aan tien personen te geven. Ik heb veel makelaars zien passeren en ik heb fouten gemaakt in het verleden. Nu ben ik bij één makelaar ( Mogi Bayat, nvdr) en wil ik dat verleden vergeten. Als je jong bent, laat je soms je hoofd gek maken. Maar nu ben ik twintig en ik voel me goed met Mogi. Hij wou mij al bij Charleroi toen ik nog bij La Louvière speelde. Hij heeft dingen gedaan voor mij.”

Zoals?

“Hij heeft zaken met andere makelaars moeten regelen, want ik heb des bêtises gedaan door ook voor hen te tekenen. Dat is nu geregeld. Ik heb nu één mandaat gegeven en dat is aan Mogi. Het is zoals scheiden van een vrouw: je kan een relatie altijd verbreken. Als ik nu telefoons krijg van makelaars wordt iedereen doorverwezen.”

Groen en rood

Verlaat je AA Gent op het eind van het seizoen?

“Of ik zal vertrekken, hangt af van de interesse. Als er een club komt en iedereen vaart er wel bij, waarom niet? Ik leer hier ook nog altijd bij, dus blijven zou geen probleem zijn.”

Je vader vindt dat het voor je maturiteit goed zou zijn als je nog een jaar blijft.

“Het hangt niet van mij af, hé. Ik kan alleen maar blijven werken en zien wat er gebeurt.”

Op welk vlak denk je nog vooruitgang te kunnen boeken?

“Meer scoren. Ook al heb ik al een enorme stap vooruit gezet in vergelijking met vorig seizoen. Ik heb na Boussoufa de meeste assists gegeven. En ik heb ook een paar doelpunten gemaakt. Maar ik wil nog meer. Het is een kwestie van goed positie kiezen én op het juiste moment. Maar ik ben geen buteur. Ik láát eigenlijk nog liever scoren. Mijn spel is: oplossingen zoeken voor anderen.”

“Beide. Geen probleem.”

“Iedereen vindt dat ik beter ben op links, maar als de trainer er zo over denkt, is dat zo. Ik voel me meer op mijn gemak op links, maar ik begrijp dat Yaya ons veel bijbrengt op links en ik daardoor op rechts moet spelen.”

Mbark Boussoufa staat nog altijd aan de leiding in het klassement van de assists. Jij staat tweede. Maak je er een doel van om hem in te halen?

“Uiteraard. Je moet altijd een doel voor ogen houden. Ik wil aan de top van het aantal assists staan. Ik steek het niet in mijn hoofd, maar als het zou lukken, zou het mooi zijn.”

Boussoufa verklaarde: ‘Als Yassine voor de nationale ploeg van Marokko had gekozen, was hij daar nu een ster.’

“Als hij dat zegt, zal het wel waar zijn. Maar ik heb voor België gekozen, ook al weet ik dat Gerets met mij heeft gepraat. We zullen wel zien.”

Je broeksriem is wel in de kleuren van Marokko, groen en rood, en op foto’s van Boussoufa’s feestje in Brussel naar aanleiding van zijn Gouden Schoen stond je ook al met een groen-zwarte sjaal.

“Ah, maar dat is eigen aan het merk, Gucci. Dat heeft niks met Marokko te maken.” ( grijnst)

DOOR RAOUL DE GROOTE

“Ik heb fouten gemaakt, maar dat is nu geregeld.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content