Pas op de elfde speeldag liet Loris Reina (26) zich echt opmerken. De Franse linkerverdediger krulde toen tegen Sint-Truiden de openingstreffer, met een magistrale vrije trap, voorbij de verbouwereerde Bart Deelkens. Daarmee bracht het oud-jeugdproduct van Marseille de bekerwinnaar in veiliger vaarwater. Het was tevens de bevestiging dat zijn niveau stilaan weer een constant niveau haalt. “De opluchting was inderdaad groot”, stelt hij. “Ik vind stilaan mijn draai. De laatste weken leerde ik beter mijn momenten te kiezen. In mijn positie moet ik eerst verdedigen, pas daarna aanvallend denken.”
Na drie seizoenen verliet je afgelopen zomer Charleroi met een wrang gevoel, want uit het contractvoorstel dat je kreeg, sprak weinig respect ?
Loris Reina : ” (zucht) Ik kon twee jaar langer blijven, maar aan voorwaarden die ik echt niet kon aanvaarden. Daarvoor moest ik te zwaar inleveren. We verkeerden in een impasse. Zij moeten hun business verdedigen, maar ik moet ook aan mijn eigen toekomst – ook financieel – denken. Het zwaarste was dat ik mijn vele vrienden moest verlaten, want door de vele Fransen hadden we een hechte groep ontwikkeld. Une bande de copains.”
De interesse van Zulte Waregem was niet nieuw ?
“Ze volgden me blijkbaar al een tijdje. Begin juli manifesteerden ze zich opnieuw. We kwamen vrij snel tot een akkoord. Slechts voor een jaar. Ik moet dus de komende maanden bewijzen wat ik waard ben. Deze kans moest ik grijpen : Zulte Waregem is een stapje hoger dan Charleroi. Ik kreeg vrij onverwacht de kans om weer te proeven van Europees voetbal. Dat beviel me wel. Hier wachtte me een nieuwe uitdaging, un vrai challenge : de vaste titularis worden als linksachter, iets wat me niet echt lukte bij Charleroi.”
Maar na een goede voorbereiding kende je een volledig mislukte competitie-start ?
” (lacht fijntjes) Amai, tegen RC Genk zag ik het eerste kwartier sterretjes. Ik werd logischerwijze vervangen aan de rust. Thuis tegen FC Brussels zat ik zelfs niet bij de selectie. Dat was even slikken. Ik moest me herpakken, maar werd nooit volledig aan de kant geschoven. Twijfelen deed ik nooit. De trainer bleef gelukkig, tijdens gesprekken, zijn vertrouwen uitspreken. Hij vroeg me om mijn niveau van de trainingen te halen, na te denken over de looplijnen en de automatismen. Ik kon de knop goed omdraaien, met als gevolg dat het de laatste weken alsmaar beter gaat. Mijn drang naar perfectionisme helpt me. Ik wil altijd beter doen. Ook het feit dat ik van Baisy-Thy verhuisde naar het noorden van Frankrijk was goed voor mijn lichaam. Want ik raakte vermoeid door de lange autoritten, die vaak werden veroorzaakt door de files op de Brusselse ring. J’étais cuit.”
Je stapte over van Jacky Mathijssen, de Belgische José Mourinho, naar meesterstrateeg Francky Dury. Kan je beiden vergelijken of zijn er weinig raakvlakken ?
“De werkmethode en de veldbezetting zijn wat dezelfde : veel oefeningen met bal en vaak uitgaand van een 4-5-1-systeem of een 4-4-2. Hun voetbal is gebaseerd op een goede organisatie, veel beweging, combinaties over de grond en een hoge balcirculatie. Het zijn gewoon twee aparte persoonlijkheden, misschien soms wat speciaal. Dury is communicatief wat sterker en maakt ook iets sneller een grapje.”
Je speelt voor het eerst in Vlaanderen. Is er veel verschil met Wallonië ?
“Nee, want de ambiance in de spelersgroep is hier ook super. Ik kwam in een mannenvestiaire terecht, omdat er meer ervaring en discipline in onze selectie zit. De routiniers trekken de rest mee. Bij Charleroi was het allemaal wat losser.”
SV Zulte Waregem raakt stilaan onder stoom in de competitie en pakt punten, heeft ook nog uitzicht op de Belgische beker en de zestiende finales van de UEFA Cup. Wat verdient de meeste aandacht ?
“We moeten elke kans grijpen, op de drie fronten. Europees zijn we ook tegen Es-panyol en Ajax nog altijd de underdog. Elk punt dat we daarbij halen, is een stunt. We hebben echt niks te verliezen. Maar in de competitie en voor de beker zullen we onze eigen wil aan de tegenstander moeten leren opdringen. Dat is een volgende stap in onze ontwikkeling. Het is belangrijk om de serenititeit te blijven bewaren, ons goede ritme te vinden en meer bevrijd te voetballen. We streven altijd naar het maximale.”
FRéDéRIC VANHEULE
