Welke geur maakt jou misselijk? “Ik herinner mij er een uit de fabriek waar ik vroeger vakantiewerk deed. Daar persten ze lijnzaad, om er olie uit te krijgen. Soms moesten we de installaties schoonmaken. Dan openden we – gewapend met handschoenen en een stofmaskertje – de schroeven. Op zo’n moment vond je schimmel in alle kleuren van de regenboog; fluoroze, fluogroen, fluoblauw … En die geur was zo indringend dat je er op slag mottig van werd. Ik weet nog hoe mijn broer en ik een in eau de cologne gedrenkt zakdoekje in ons stofmaskertje propten.”
Wat is het laatste woord dat je opzocht in het woordenboek?
“Dat zal wel een Engelse term geweest zijn. Ik maakte nog niet zo lang geleden mijn eindwerk af in de studie marketing die ik volgde. Het ging over de vraag of de corporate identity van een onderneming verloren gaat bij een naamswijziging.”
Ah, dat.
“De corporate identity heeft te maken met de huisstijl; logo’s, lettertypes, kleuren … Belgacom is bijvoorbeeld blauw, Telenet geel. Als de naam van je bedrijf verandert, bestaat het gevaar dat de mensen je niet meer herkennen.
“Mijn conclusie was: bij een naamswijziging gaat je corporate identity sowieso verloren, tenzij je het goed uitlegt aan de mensen. Bijvoorbeeld: ‘Telenet is nu geel, maar we worden groen.’ Dat moet je veel herhalen, via een hoop communicatiekanalen.
“Ik haalde 15 op 20.”
Wat is het coolste hoofddeksel dat je in huis hebt?
“Mijn Peru-achtig mutsje met vlechtjes is wel hip. Dat draag ik in de winter.”
Word je daar niet mee uitgelachen?
“Sommigen vinden het tof, anderen noemen het grappig. Maar die muts is lekker warm. Als ik die graag aandoe, trek ik me niet aan wat mensen erover zeggen.”
Wat is je mooiste voornaam?
“Ik heet Ludovic Stéphane Jean-Paul en hoor Ludovic het liefst. We waren er gisteren nog over bezig, omdat iedereen me altijd met ‘Ludo’ aanspreekt. Ik heb daar geen probleem mee, maar mijn vader zegt bijvoorbeeld wel eens tegen mijn broer dat hij Ludovic moet zeggen.
“Mijn broer heet Philippe en mijn zus Adeline. We wonen in Kluisbergen en zijn in het Nederlands opgevoed, maar mijn moeder is wel Franstalig, ze komt uit Ronse. Daar zijn wij ook naar school geweest, nadat we in Doornik in de crèche waren gegaan. In de klas zaten veel Franstaligen. Dat komt me nu, bij Bergen, goed van pas.
“Met mijn vriendin was ik onlangs ook aan het praten over voornamen. We hebben het nogal voor de combinaties, liefst met een Frans trekje. Dat klinkt iets beter. Die korte, Vlaamse namen, zoals Bart en Stijn, daar zijn we niet voor. Je hebt er al zodanig veel die zo heten … Nu stelde mijn vriendin voor: Marie-Alix. En een kameraad van me heet Gauthier. Dat heeft ook wel iets.
“Mijn vriendin is Nederlandstalig, maar haar ouders spreken wel vloeiend Frans. Bij haar zit het er wat meer in dan bij mij. Zij heet Julie Bourdeaud’hui.”
Klinkt goed. Is ze van adel?
“Dat was ook een van mijn eerste vragen. En ik zweer het je; daar scoor je mee ( lacht).
“Maar het antwoord was: nee.”
Op welke knappe bekende vrouw lijkt je vriendin?
” Jennifer Hoffman, die nog in de tv-serie Westenwind speelde, heeft wel een en ander van Julie.”
Wat is je favoriete werkinstrument in de tuin?
“Een haagschaar. Geen elektrische, zo’n tang. Takjes afknippen vind ik nog geestig, zolang ik ze niet moet opruimen. Ik mocht dat als kind vaak doen. Wij zijn geen pietjes-precies bij wie alles perfect moet zijn. We hebben een wilde tuin.”
Wat is de meest onhebbelijke gewoonte van je ma?
“Elke keer ik de deur uitga, zegt ze dat ik moet oppassen voor de ongelukken op straat, dat ik ervoor moet zorgen dat ik mij geen pijn doe. Het overbezorgde type. Dat stopt niet. Ze blijft mij als een moederskindje zien. Vaak laat ze mijn pa dan bellen om te vragen waar ik zit. Dan hoor je haar op de achtergrond: ‘Pas op!’
“En als ik op mijn blote voeten in huis wandel, moet ik ervoor uitkijken dat ik mijn tenen niet stoot tegen de kast. Eigenlijk zou ik best zo weinig mogelijk bewegen.” S
KRISTOF DE RYCK
