Dit moet, denkt Jan Ceulemans, een van de meest technische voorlinies zijn die hij heeft gekend in zijn tien seizoenen als trainer van Westerlo. Maar volgend weekend tegen Anderlecht dreigt het nadeel daarvan weer te blijken.

Dat dit de meest technische voorhoede is die hij in de tien jaar als trainer van Westerlo onder zijn hoede had, laat Jan Ceulemans zich niet in de mond leggen. Maar het is wel “een van de meest technische”, denkt hij. “Het rendement is nog niet hetzelfde als de ploeg waarin Rudy Janssens een leider was op het middenveld en Benoît Thans er dertig voorzette om binnen te koppen. Iedereen noemde hem een houten paal, maar Vedran Pelic maakte wel zijn goals. En DejanMitrovic of ToniBrogno, die zágen voetbal. Dat waren jongens die de dertig gepasseerd waren en zuiver op routine speelden, nu zijn het jonge gastjes die nog moeten bijleren. Maar wel talenten, hé. Ja, het zal toch een van de betere ploegen zijn uit mijn periode hier. De eerste wedstrijd tegen AA Gent heeft me een zeker vertrouwen gegeven. Ik dacht: oké, deze groep kan er staan als het nodig is.”

De voorhoede met Chavez en Van Heerden centraal achter elkaar en Brüls en Iakovenko op de flanken moet het hebben van zijn voetballend vermogen, maar eigenlijk waren het niet eens de spelers met wie Ceulemans dit seizoen dacht aan te treden. “We moeten daar eerlijk in zijn: in principe rekenden we niet op Van Heerden en niet op Iakovenko.” De eerste zocht na Club Brugge tevergeefs meer speelgelegenheid in Engeland en Turkije en kwam met een blessureverleden in extremis bij Westerlo terecht. “Zo iemand moet je tijd geven.” Voor Iakovenko, geleend van Anderlecht, bleek na een sterk seizoen alleen ernstige interesse van Lokeren te bestaan, waardoor een retour de enige uitweg bleek. “Hij heeft bij Anderlecht in de B-kern moeten spelen. Dan weet je hoe voetballers zijn: je hebt er die mentaal ongelooflijk sterk staan, weten dat ze over een paar weken toch weggaan en trainen om er dan te staan. Maar hij heeft dat niet gedaan, is wat geblesseerd geraakt – als je niet mag meedoen doet dat altijd wat meer zeer dan wanneer je wel mag meedoen. Maar hij werkt goed en hij wil ervoor gaan, iets te veel zelfs. Hij is fysiek sterk, werkt, kan voetballen en – niet vergeten – eigenlijk was vorig seizoen pas echt zijn eerste in eerste klasse. Hij heeft meer gespeeld dan in Genk en Anderlecht samen.”

Hetzelfde geldt voor zijn tegenhanger op de rechterkant: de bij MVV gehaalde Christian Brüls, die furieus aan de competitie begon, maar dan wat wegzakte. “Brüls heeft in het begin van de competitie zijn teen gebroken waardoor hij wat minder kon trainen en – dat mag je niet vergeten – hij had nog nooit wedstrijden in eerste klasse gespeeld.”

Uitgekeken wordt in de aanval van Westerlo vooral naar voormalig topschutter Jaime Ruiz. Maar de zekerheid dat hij door zijn knieblessure ooit nog het niveau van topschutter haalt, lijkt in het Kuipje steeds meer af te kalven. “Vorig jaar niet meegespeeld, nu één wedstrijd in Eupen meegedaan … Het gaat nog een tijd duren, hé. En is hij fit, hoe lang gaat hij dat dan blijven?”

Het alternatief viel ondertussen zelf uit met een blessure: Liliu, die vorig seizoen op snelheid zeven goals maakte, rust nu met een stressfractuur aan zijn rug twee maanden uit in São Paolo. Daardoor is het Daniel Chavez, die in de beloften van Club Brugge speelde toen Ceulemans er trainer was, die doorgaans diepst in de aanval stond. “Ik denk dat hij eigenlijk het best tot zijn recht komt achter een echte diepe spits, want hij komt echt wel waar hij moet zijn. Maar nu moet hij het gewicht dragen en dat heeft hij tot op heden vrij goed, sterk, balvast gedaan. Hij moet nu wel iedere keer naar de hoeken de ballen vragen en hij zit graag in die zestien meter. Dat is een beetje het probleem, maar daar hebben we voor gekozen.”

Via Friesland

Misschien komt de nieuwe revelatie in de punt van de aanval óók uit Zuid-Amerika, zij het via Friesland: Paulo Henrique maakte tijdens zijn invalbeurten indruk met zijn kracht, snelheid en techniek, maar ook met zijn … overtollige kilo’s. “Maar hij is al een kilo of drie, vier afgevallen. Het gaat de goede richting uit”, zegt Ceulemans. “Jaime is nog altijd degene die meer direct naar doel gaat. Henrique komt nog iets liever van de zijkant. Hij wijkt graag uit en maakt dan de actie. Hij kan voetballen, dat weten we, maar hij is op vrij jeugdige leeftijd voor veel geld naar Heerenveen gegaan, dus die zit met andere gedachten. Die weet wat hij ginder heeft verdiend. Hij is dan teruggekeerd naar een topploeg in Brazilië, heeft daar wel niet veel mogen meespelen, maar hij heeft daar wel zijn geld verdiend. Ik heb de indruk dat hij zich hier goed voelt en in zijn achterhoofd heeft dat hij met een paar wedstrijden naar ploegen van een beter niveau kan. Daar heb ik ook geen problemen mee. Zo heeft Westerlo altijd gewerkt, maar uiteraard hopen we altijd dat dat een speler is van onszelf, die ons zo financieel een, twee, drie jaar verder helpt. Je moet ervan uitgaan dat er jongens in de ploeg staan die hier volgend jaar niet meer gaan spelen: Van Heerden, Iakovenko en Henrique. Bouwen aan een ploeg is al lang verleden tijd.”

Een en ander maakt dat Westerlo in de vertrouwde middenmoot staat met vaak swingend voetbal. Swingend in mineur, weliswaar, maar toch. Alleen mist de selectie een targetman om te variëren. Of een diepgaande spits. “Tja, op een gegeven moment kies je voor iets. Ik vond dat we onze kern heel goed hadden uitgebalanceerd: Liliu en Ruiz als spits, diepgang, Chavez en Dekelver, balvast, combinatie en een neus voor de goal. Het enige wat je kunt zeggen, is dat er tussen die vier spitsen geen targetman zit, maar daarvoor hadden we in geval met Joris Van Hout – van wie we een verdediger wilden maken – nog altijd een alternatief. Dus we hadden niet echt een targetman nodig, want je weet hoe dat gaat: als je er zo een hebt staan, beginnen ze de bal naar voren te stampen en komen wij met onze voetballers in de problemen.”

Niet ingraven

Volgend weekend wacht Anderlecht. Na Gent en Standard de derde topper van het seizoen voor Westerlo, dat de vorige twee verloor.

“Dat is een zwak punt. Ik denk dat we tegen topploegen nog te veel willen voetballen. Dan hebben we iets te weinig die hardheid, die power om ze dood te doen. Het voordeel is dat je met deze spelers móét proberen te voetballen. Het nadeel is dat je niet kunt omschakelen naar wat meer diepgang. Maar, dat mag wel gezegd worden, we proberen tegen grote ploegen altijd te voetballen. We graven ons niet in.”

door raoul de groote

“Bouwen aan een ploeg is al lang verleden tijd.” Jan Ceulemans

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content