Gebeurt er een transfer op Belgische bodem, dan is Mogi Bayat nooit veraf. Hoe gaat hij te werk? – Dit zijn de makelaars die de sleutels van de huidige transferperiode in handen hebben.

Als Mogi een speler van me pikt, dan snijd ik zijn oren eraf!” Die waarschuwing van een andere makelaar dateert van twee jaar geleden. Vandaag de dag is Mogi Bayat nog steeds in het bezit van zijn twee oren en wel meer dan dat. Hij is alomtegenwoordig op de transfermarkt. De lijst van zijn vijanden wordt er wel niet korter op, integendeel. Een succes dat een doorn in het oog is van veel mensen, moet hij denken. De mercato is nog maar net geopend of de ex-algemeen directeur van Charleroi is vrolijk aan het verder doen waarmee hij vijf jaar geleden begonnen is: deals afsluiten, veel deals. Johan Walem (KV Kortrijk), David Pollet (Charleroi), Florent Stevance (Charleroi), Kalifa Coulibaly (AA Gent)… allemaal zijn werk. Erg spraakmakende transfers zijn het niet, maar ze verstevigen wel nog een beetje meer zijn invloed in het hart van het Belgisch voetbal, waar hij incontournable geworden is. Op de foto mag hij dan niet tot aan de schouders van zijn cliënten komen, toch is hij de man die aan de touwtjes trekt. De Joe Dalton van de transfermarkt.

Hoe is het succes van Bayat te verklaren in een milieu dat toch erg concurrentieel is? Is hij slimmer? Sluwer? Hebzuchtiger? Te midden van de fans en de critici proberen we de transferjungle te ontwarren, een biotoop waar Mogi Bayat de regels beter begrepen lijkt te hebben dan gelijk wie. Het systeem B ontrafeld.

Zeven procent

Is het een gebrek aan middelen of aan ambitie? Feit is dat de meeste Belgische clubs geen echte rekruteringsdienst hebben. Makelaars profiteren daarvan, vooral Mogi Bayat. “Hij heeft begrepen dat de clubs de sleutels hebben. Zijn methode is om goed te staan bij de clubs, van de spelers trekt hij zich weinig aan”, vertelt een voetballer die lange tijd een beroep deed op de diensten van de ex-Carolo.

“Hij is een kleine Mendes. Hij werkt voor de clubs en niet voor de spelers”, gaat een makelaar verder. “Mogi heeft het Italiaanse en vooral Engelse model op België toegepast. Bij een club als Tottenham moet je eerst langs bepaalde makelaars. Dat zijn dan geen spelersmakelaars meer, maar clubmakelaars.” Een belangenconflict loert dan uiteraard om de hoek. Een lid van spelersvakbond Sporta moest zo ooit de rechten van een speler van Mogi gaan verdedigen, terwijl die aan de andere kant van de tafel zat bij… het bestuur van KV Kortrijk. “Mogi probeerde zijn speler te doen begrijpen dat hij een salarisvermindering van 40 procent moest accepteren. Hij was trouwens de enige die het woord nam van de mensen van KV Kortrijk.”

Advocaat van de club spelen kan veel geld in het laatje brengen. Een Belgische spelersmakelaar: “Een heel moeilijk onderdeel van de job is: je ontdoen van spelers onder contract. En dat kan Mogi als geen ander. Dat maakt hem heel interessant voor de clubs.”

Herman Van Holsbeeck stak dat trouwens ook niet onder stoelen of banken in een interview met Sport/Voetbalmagazine in september 2014: “Mogi maakt deel uit van de mensen die ik gebruik om goed te verkopen. In het leven moet je weten wie de macht heeft. Je hebt in je netwerk mensen nodig tegen wie je kunt zeggen: dit of dat heb ik nodig. Wanneer je in een machtspositie zit, maar zeker wanneer het slecht gaat.”

En Mogi lijkt ook niet erg gulzig te zijn als er boter bij de vis moet komen. Soms neemt hij naar verluidt een commissie van slechts 7 procent, terwijl anderen 10 tot 15 procent, of zelfs meer, vragen. De speler vaart er dan ook wel bij: “Toen ik in 2011 voor vier jaar bij KV Kortrijk tekende, werd mijn contract gelijkgeschakeld met het contract dat ik had in Turkije”, zegt Landry Mulemo, klant van Bayat. “Ik was aangenaam verrast.”

Tandengeknars

“Het gebeurt dat Mogi spelers naar zich toe trekt door hen geld aan te bieden. En hij is niet de enige die dat doet”, legt een jonge makelaar uit, die zich een weg in de jungle probeert te banen. “En hij weet al waar hij een speler gaat plaatsen, nog voor hij hem contacteert. Het is een win-winsituatie en een one shot want hij laat de speler daarna vallen. Zijn filosofie is: zo veel mogelijk omzet draaien op zo kort mogelijke tijd.”

Toen zijn carrière in zijn nadagen zat, maakte Benjamin Nicaise kennis met Mogi. Een eerste keer toen hij hem moest weghalen bij Lierse om uiteindelijk in Griekenland terecht te kunnen. En daarna nog een keer toen de ex-Standardspeler naar Mons kwam. “Zijn manier om te functioneren, dat is deals sluiten. In het beroep van makelaar zet je ofwel in op vijftig commissies die je veel geld opleveren ofwel op twee à drie spelers in de hoop dat één van hen bij een grote club een vet contract kan tekenen. Hij is eerder van de eerste strekking, daar bestaat geen twijfel over.”

Aangezien hij zo veel spelers in zijn portefeuille heeft, betekent dat ook minder aandacht voor elkeen van hen. Nochtans stelt hij zichzelf trots voor als ‘een structuur verenigd in één persoon’. “Ik wist waarom hij mijn makelaar was, ik verwachtte niet dat hij me zou bellen om te vragen of ik goed geslapen had”, gaat Nicaise verder. “De spelers die in de watten gelegd willen worden, snappen niet goed waar het bij een makelaar om draait.”

Landry Mulemo herinnert zich zijn ontmoetingen met Bayat als volgt: “Hij is heel sociaal en kan uren met je praten. Hij heeft me een carrièreplan voorgesteld, ik ben bij hem thuis geweest, we hebben iets gegeten en iets gedronken. Het klopt dat hij je niet elke dag belt, maar als je vier à vijf matchen op de bank zit, wil hij wel weten wat er precies scheelt. En trouwens, als hij je belt, zit er vaak wel iets interessants achter.”

Dikwijls is het bod ook te nemen of te laten. ‘De kans van de eeuw’ of ‘deze trein komt maar één keer langs’ zijn de uitdrukkingen die gebruikt worden om de cliënt over de streep te trekken. Een overduidelijk voorbeeld werd ons verteld door een Belgische international. “Mogi werkt als volgt: hij telefoneert naar Juventus, zegt dat hij de makelaar is van een bepaalde speler en vraagt of de club geïnteresseerd is in zijn diensten. Als er een bevestigend antwoord komt, belt hij de speler in kwestie en zegt hij dat hij door Juventus gemandateerd werd om een deal te sluiten maar dat hij zo snel mogelijk een antwoord wil.” Als de deal beklonken wordt over de rug van andere makelaars, die denken het vertrouwen van hun poulain te hebben, dan is dat spijtig voor hen.

“Van zodra een club geïnteresseerd is in een speler, probeert hij hem onder contract te leggen. Of hij in de stal van een andere makelaar zit, maakt weinig uit”, vertelt een Franse makelaar die al verschillende keren samengewerkt heeft met Bayat. “Iedereen leurt met iedereen, dat is de regel van het spel. En Mogi slaat zijn slag zonder scrupules.”

“De situatie vandaag de dag is veranderd, vaak zitten er vier à vijf makelaars op één deal”, legt makelaar Cvijan Milosevic uit. “Voor de speler blijft het gelijk, hij ligt er vaak niet van wakker dat hij met verschillende makelaars werkt.”

“Zijn specialiteit is om zelf een speler op te bellen en naderhand te beweren dat hij gecontacteerd werd door de speler”, vertelt Didier Frenay, die hem in feite in het wereldje gelanceerd heeft via zijn bedrijf Star Factory. “Hij is wereldkampioen als het erom gaat de indruk te geven dat hij op het goeie moment op de goede plaats was om een speler uit de nood te helpen. Terwijl hij in de meeste gevallen zichzelf gewoon opgedrongen heeft.”

Dat leidt weleens tot tandengeknars. En soms gaat het nog verder, zoals toen Mogi in januari 2012 een speler van Zulte Waregem naar AA Gent transfereerde. De makelaars wier speler voor hun neus werd weggepikt, waren ziedend en wilden van geen wijken weten. Ze uitten zelfs fysieke bedreigingen aan het adres van Bayat. Die kwam er uiteindelijk zonder kleerscheuren uit, maar wel met het nodige angstzweet.

“Hij mag dan de schrik van de Belgische mercato zijn, in Frankrijk is hij onschadelijk”, zegt een Franse makelaar die met Olympique Marseille werkt. “Ik begrijp trouwens niet hoe het kan dat hij bij jullie de plak blijft zwaaien. In Frankrijk zou iemand met dergelijke methodes heel snel twee gebroken benen hebben…”

Web

Stellen dat Mogi Bayat niet bepaald een discreet figuur is, is een understatement. Hij laat graag zijn gezicht zien in de media, terwijl veel belangrijke makelaars liever in de schaduw werken. Hij aarzelt bijvoorbeeld niet om zichzelf uit te nodigen voor een radioprogramma waarin hij dan publiciteit maakt voor zichzelf. Zo vertelde hij eens op de Waalse radio dat hij erin geslaagd was om het loon van Hamdi Harbaoui te verzevenvoudigen door hem naar Qatar te loodsen en dat hij alles over heeft voor het welzijn van Imoh Ezekiel. Pijnlijk. De Peugeot 307 van toen hij bij Charleroi aan de slag was, is ondertussen ook definitief opgeborgen. Nu wordt de Ferrari ’s ochtends de garage uit gereden, hét symbool van succes in het milieu van koning geld. Maar achter de show gaat een man met een grote intelligentie schuil – dat beamen zelfs zijn grootste critici – en vooral een grote werkkracht. “Mogi is een harde werker, hij kan uitzonderlijk veel uren kloppen”, bevestigt Frenay. “Van zodra hij ook maar een zaak ruikt, springt hij in zijn wagen en gaat hij aan de slag. Het schrikt hem niet af om om vijf uur ’s morgens een vlucht naar Cyprus te nemen en dan in de namiddag door te vliegen naar Turkije. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat is hij bezig.” Time is money. “Volgens mij werkt hij twee keer zo hard als de rest”, zegt ook Nicaise. “Als je hem iets vraagt, heb je de garantie dat het gedaan wordt. Hij stort zich dan op het dossier.”

Diegenen die de grote broer van Mehdi Bayat ooit tegen een bal hebben zien trappen, weten dat hij daarvoor niet in de wieg is gelegd. Zakendoen daarentegen gaat hem veel beter af. Hij maakt daar ook geen geheim van, hij weet perfect wat hij kan. “Als onderhandelaar is hij geen hoogvlieger, hij is eerder een tapijtverkoper, maar dan wel een goeie. Er is veel show bij, maar dat werkt in het voetbal. Bovendien is hij slim en beschikt hij over de financiële middelen om een situatie te deblokkeren”, vertelt een Belgische makelaar die ook internationaal actief is. Met Mogi gaat het snel. Hij gaat recht op doel af. Hij weet wat de club wil en wat hij kan verwachten van de club. “Hij denkt zowel aan de belangen van de speler als van de club. Hij is er om tot een akkoord te komen tussen de twee partijen”, verzekert Dirk Degraen, die als algemeen directeur van KRC Genk vaak met Bayat werkte. Met het ontslag van Degraen vorig jaar is hij in Limburg zijn vertrouwenspersoon dan wel kwijt, hij weeft zijn web vlijtig verder en ons voetbal geraakt erin verstrikt.

DOOR THOMAS BRICMONT & PIERRE DANVOYE

“De specialiteit van Bayat is zelf een speler opbellen en naderhand beweren dat hij gecontacteerd werd door die speler.” Didier Frenay

Stellen dat Mogi Bayat niet bepaald een discreet figuur is, is een understatement.