WIM DE CONINCK

Voor Moeskroen-Standard was Le Canonnier voor het eerst sinds lang nog eens uitverkocht. Goed voor de grootste recette ooit, want elk ticket werd betaald. Dat was ooit anders, toen sponsor De Post zeer gul met vrijkaarten zwaaide en alleen goedgelovige supporters zelf in de beugel tastten om hun ploeg aan het werk te zien. Nu ze onder de nieuwe voorzitter Philippe Dufermont weer zelf moeten betalen, was de drempel aanvankelijk wat hoog, maar met de goede resultaten van Marc Brys en de zijnen is Excel weer hip. Het moet geleden zijn van onder Hugo Broos.

Die nieuwe voorzitter runt Moeskroen – in nauwe samenspraak met Benoît Roul -vanuit het buitenland (China en Spanje) en brengt naast financiële zekerheid ook een modern management in de club. Nogal wat postjes veranderden van bezetting en iedereen werd uitvoerig gescreend. Gil Vandenbrouck wierf Marc Brys aan, maar het was de voorzitter zelf die zijn Spaanse connectie aansprak om de ploeg te versterken. Die piste leverde nog niet het verhoopte resultaat op, al waren de invalbeurten van Carlos Coto in de seizoensaanhef wel pure voltreffers. Berna, Palencia en Jacobo zijn niet de versterkingen die ze moesten worden, maar daar zal le président (in een vorig leven nog parttime kinesist van Moeskroen, maar door een rare levenskronkel nu de redder van de club) ook de nodige conclusies uit trekken. De volgende levering Spaanse profs moet door andere clubs likkebaardend bekeken worden.

Rijk der verzinselen

Brys zag tijdens de voorbereiding node Demba Ba vertrekken, maar met Tomou, Custovic – die net op tijd een contractverlenging kreeg – en Niçoise beschikt hij over drie spitsen die goed passen in zijn 4-3-3-systeem, waarbij een snelle omschakeling naar voren (de counter) het motto is. Die spelstijl verklaart ook gedeeltelijk waarom ze op verplaatsing al dertien punten oogstten. Dat is meer dan thuis, waar een tegenstander domineren en ontgrendelen nog moeilijk blijkt.

Vooral Tomou heeft een hele metamorfose ondergaan. Van de lompe, stuntelige voetballer van vorig seizoen veranderde hij op korte tijd in een beweeglijke, zeer aanwezige targetman, die aansluiting mogelijk maakt en ook nog eens dominant is in de grote rechthoek van de tegenstander. Brys paste zijn veldbezetting zelfs aan om Tomou tot zijn volle recht te laten komen, met als resultaat acht goals voor de Kameroener die straks tijdens de Afrikacup misschien naast Eto’o in de aanval loopt.

De koele Antwerpse flik is bezig alle voorbehoud dat er over hem ontstaan zou kunnen zijn na zijn gedwongen aftocht met een onvoldoende op het Kiel, naar het rijk der verzinselen te verwijzen. Custovic blijft wel zijn belangrijkste en beste speler, want er zijn weinig topschutters (hij zal altijd en overal scoren) die ook nog eens zoveel assists uitdelen als de Bosniër.

Als het rendement van Niçoise nog maar voor een kwart evenredig zou kunnen worden aan zijn snelheid dan wachten mooie tijden. Voorlopig brengt de Fransman vanop zijn linkerkant veel te weinig. Dribbelkont Coto weegt nog te licht om titularis te zijn, maar is wel iemand voor wie je naar het stadion komt. Om op een mogelijk tussentijds vertrek van een van de spitsen te anticiperen, is de Tunesiër Harbaoui – voor het seizoen nog te duur voor Brussels – op proef.

Probleemloos overgangsjaar

Naar het voorbeeld van Sollied speelt Brys – die tot dusver bij elke club waar hij werkte, zwoer bij 4-4-2 – met een driehoek op het middenveld met de punt naar achteren. De meest verdedigende positie is geknipt voor Assou-Ekotto, de metronoom met de rust en het overzicht. Kapitein en kind des huizes Steve Dugardein is een andere certitude, maar de offensieve positie waar hij nu speelt, vraagt van hem nogal wat aanpassing. Sanchez is daar een mogelijke wissel, maar hij heeft moeite om de kilo’s mee te sleuren die hij bijkwam tijdens zijn gedwongen inactiviteit. De andere post op het middenveld is verrassend voor werkmier Oussalah, die steevast op links speelde maar centraal een openbaring is. Hij krijgt de voorkeur op Fellahi. De Algerijn is met voorsprong de elegantste en fijnst besnaarde voetballer, maar ook onder Brys’ voorgangers kon hij geen titularispost afdwingen. Daarvoor zit hij tijdens de week net iets te veel bij de kinesist en laat hij te weinig zweet op het veld. Met zijn scherpe invalbeurten liet hij echter al heel wat wedstrijden in Moeskroens voordeel kantelen.

Dat is vooral de laatste tijd hard nodig. Kwam Excel vaak op voorsprong in de eerste wedstrijden van dit seizoen, dan is het de laatste maanden eerder opvallend dat in het wedstrijdbegin nogal wat geklungeld wordt en er door Brys bijgestuurd moet worden. Voorlopig met succes, maar de rood-witten moeten wennen aan hun status en aan het feit dat geen enkele tegenstander hen nog onderschat. Dominant voetbal zit er dan ook nog niet in en het valt te vrezen dat de huidige hoogconjunctuur niet kan worden aangehouden. Geen nood overigens, want na de voorbije seizoenen zijn ze in Henegouwen al lang blij met een probleemloos overgangsjaar. Toch wordt het nog hard knokken voor een plaatsje in de linkerkolom van het klassement. Daar is het immers drummen in het spoor van de toppers (ja, ook Cercle is een topper).

Toppers buitenshuis

Mark Volders keept al een hele tijd op een zeer hoog niveau, maar door zijn eenvoud en bescheidenheid wordt daar weinig over gerept. Hij is de meest onderschatte keeper van België. Het is ook wel nodig, want de defensie van les Hurlus is nogal wankel als ze onder druk komt. Niet enkel tegen de luchtmacht van Standard waren hoerenchance en een supergoalie nodig om een afstraffing te vermijden.

Alleen Jérémy Sapina heeft voldoende body en kopkracht om te concurreren in de luchtduels, maar hij geniet ook de voorkeur op Daan Van Gijseghem omwille van minder nonchalance en meer uitstraling. De jonge Vlaamse verdediger kan de hem toegedichte kwaliteiten voorlopig niet waarmaken en is aan bezinning toe. Werk voor Brys.

De andere verdedigers, Charlet, Toyes en Grondin, zijn lichtvoetig en snel, maar hebben veel overtredingen nodig om overeind te blijven. Moeskroen is dan ook niet toevallig de ploeg waartegen al de meeste overtredingen werden gefloten. Huygebaert is wel een zoveelste product van de uitstekende jeugdopleiding die zijn neus aan het venster steekt en opgeroepen is door De Sart voor de nationale beloften. Hopelijk blijft Dufermont ook het nut van Futuroscope inzien.

De gemoedelijkheid en vakkennis van Gil Vandenbrouck en Marc Brys, met daaraan gekoppeld het realisme en de financiële slagkracht van de voorzitter, moeten de zorgeloze tijden doen herleven op Le Canonier. Als ze er op eigen veld in slagen om nog eens een topper te kloppen, zal ook De Tremmerie weten dat Excel niet meer op sterven na dood is. Het zal dan wel moeten gebeuren tegen Club Brugge want alle andere toppers worden na Nieuwjaar buitenshuis bekampt. Gezien de dertien punten uit, tegenover acht thuis, voorwaar een voordeel. S

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content