ALS DODO ELGABAS FIT IS, DAN SPEELT DE EGYPTISCHE AANVALLER BIJ LIERSE ALTIJD IN DE TYPE-ELF VAN CHRIS JANSSENS. DE BEKERFINALE IS ZIJN VOLGENDE DOEL.

1 Hoe hielp je verleden bij Newcastle je om het te maken bij Lierse?

“Inzake discipline, professionaliteit en tactische intelligentie leerde ik er heel wat bij. Toenmalige hoofdtrainer Graeme Souness was gecharmeerd. Zijn opvolger Glenn Roeder wilde me, als manager van de jeugdacademie, samen met drie Engelse jongeren overhevelen naar de A-kern. Alleen kreeg ik geen werkvergunning, wat een enorme teleurstelling betekende, waardoor ik diende terug te keren naar Al Masry. Wanneer je toch, als test, twee maanden samen mag trainen met Andy Carroll, Alan Shearer, Shola Ameobi, Scott Parker en Michael Owen, dan is het logisch dat je snelheid van uitvoering verhoogt.

2 Hoe komt het dat Lierse nu beter presteert en vooral in de beker uitgroeide tot een moeilijk te kloppen tegenstander?

“Omdat er almaar meer wordt geopteerd voor continuïteit en de spelerskern niet constant van samenstelling wisselt. De inpassing van vier tot vijf nieuwe spelers, dat valt nog mee. Op die manier kan een coach ook werken aan vaste automatismen. Er bestaan geen kliekjes meer, wat vroeger – we moeten eerlijk zijn – wel het geval was. De bekerfinale halen zou een prachtige beloning betekenen voor het harde werk van Chris Janssens.”

3 Wat is binnen de kleedkamermuren zijn grootste kwaliteit als debuterend trainer?

“Zijn positieve benadering, maar vooral ook zijn voetbalpassie. Je truitje moet nat zijn, anders is de coach niet tevreden. Hij eist altijd scherpte, wil dat je met je hart traint en speelt. Hij schenkt veel vertrouwen, neemt vaak de tijd voor een gesprek en staat vrij dicht bij de groep. Altijd zal hij open kaart spelen. Iedereen weet heel goed waar hij aan toe is.”

4 Hoe belangrijk was zijn voorganger Trond Sollied, die je bestempelde als een topaanvaller, voor je ontwikkeling?

“Door zijn ervaring en extreem rustige aanpak fungeerde hij als de ideale leraar. Veel zegt hij niet, maar wat hij vertelt, bevat een heel duidelijke boodschap. Ik bewonder vooral zijn kalmte, onder alle omstandigheden. ( lacht) Trond Sollied hamerde er altijd op dat ik goed mijn concentratie moest behouden en vooral mijn intuïtie diende te volgen. In het begin wilde ik altijd dribbelen en acties maken, door mijn snelheid. Ik ben een speler die graag in de diepte wordt gestuurd. Nu denk ik meer na. Eenvoudig spelen en balverlies vermijden staat voorop.

5 Wat is eigenlijk je beste positie: diepe spits of toch eerder de rechterflank?

“Ik begon hier als rechtermiddenvelder, waarbij ik vooral onder Aimé Anthuenis mijn volume bij balverlies sterk moest verhogen. Nu voel ik me heel relaxed als diepste man, omdat ik de vrijheid krijg om te zwerven en te switchen. Ik weet ook dat mijn scorend vermogen omhoog moet. Ik praat daar veel over met Wesley Sonck. Vijf goals in de competitie en eentje in de beker, dat is qua efficiëntie onvoldoende.

“Maar in voetbal krijg je altijd wat je verdient. Zo eenvoudig is het. Daarom schopte ik het tot basisspeler. Ik ben een optimist. Als ik aan tien tot twaalf goals raak dit seizoen, dan zal ik blij zijn. Mijn niveau moet nog constanter, zeker inzake duelkracht en trefzekerheid.”

6 Jij bent als speler de laatste link met Egypte en de enige die echt slaagde, maar bovendien een belangrijk verkoopargument voor voorzitter Maged Samy?

“Ik beschouw dat vooral als een compliment. ( lacht) Maged Samy zie ik een beetje als mijn grote broer, die ervoor zorgt dat ik een mooie carrière in mijn sport kan maken. Hij wil gewoon jonge talenten kansen geven. Kijk naar de stormachtige evolutie van Thomas Wils, Soufiane Bidaoui of de jonge leeftijd van Daylon Claasen. Maged blijft een gulle persoon. Wanneer hij wat belooft, dan mag je er zeker van zijn dat hij die belofte nakomt.”

7 Hoelang zie je jezelf nog bij Lierse voetballen?

“Het is mijn ultieme ambitie terug te keren naar Engeland. Dat is niet voor de onmiddellijke toekomst, denk ik. Ik zou graag het voorbeeld volgen van Mohamed Zidan, die ook van mijn stad afkomstig is. Hij kwam ook van nergens, maar is een vechter. Het is beter ergens te spelen waar je je goed voelt dan op de invallersbank weg te kwijnen bij een topclub. Voetbal draait niet alleen om geld. Het moet iets blijven waar plezier en het effectief spelen voorrang moeten krijgen.”

8 Zes maanden geleden was je positief gestemd over de afloop van de Egyptische revolutie. Hoe anders liep het?

“Ik was duidelijk te optimistisch. Het zal gewoon meer tijd vragen dan voorzien, de onduidelijkheid en vrees voor onveiligheid blijven bestaan. Wat er nu nog altijd gebeurt, blijft erg. Er is een corrupte minderheid die de rest wil belazeren. We beschikken over een nieuw parlement, dat zijn werkzaamheden aanvatte. Er bestaan signalen die wijzen op meer stabiliteit. ( lacht) Na regen komt er toch altijd zonneschijn, hé.”

9 Hoe sterk werd je emotioneel aangegrepen door de gevechten en de 74 doden bij Al Masry tegen Al Ahli begin deze maand?

( na een stilte) “Het was in mijn stad en bij mijn ex-club. Beschouw het maar als een van de meest trieste dagen in mijn leven. Zoiets vatten, het blijft moeilijk. Ik zette de tv uit, zo ontstemd was ik. In het verleden waren er ook altijd gevechten, dat moeten we niet ontkennen. Dan gooiden ze met stenen en vuurwerk naar elkaar. Nu leek het sterk op opgezet spel door enkele personen die werden ingehuurd door het oude regime, want noch de politie noch het leger grepen in. Ik ben diep beschaamd.”

10 Dat je opnieuw werd opgeroepen voor de Egyptische nationale ploeg vormt een geweldige opluchting?

“Het betekent vooral een mooie stimulans. Dit is het bewijs dat mijn vorm goed zit, nu ik stilaan uitgroei tot een sleutelspeler. Met Bob Bradley hebben we sinds september vorig jaar een nieuwe bondscoach. We zijn klaar voor het begin van een nieuwe cyclus, met een fel verjongde selectie. Bradley wil iedereen een goed gevoel geven met oefeninterlands tegen Oeganda, Kenia en Botswana. Egypte moet opnieuw positief in het nieuws komen, ditmaal met een beter imago.”

DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE

“Ik ben diep beschaamd over de rellen bij mijn ex-club Al Masry.”