Coach Franck Dumas is goed bezig bij Caen.

De spelerscarrière van Franck Dumas mag best gezien worden. Als verdedigende middenvelder was hij in zijn beginjaren een rots in de branding bij Caen, waarmee hij in 1988 de promotie afdwong. Later schopte hij het onder Ar-sène Wenger bij Monaco als centrale verdediger tot aanvoerder. Hij veroverde onder meer samen met John Collins, Enzo Scifo en Fabien Barthez de titel in 1997.

Daarna voetbalde Dumas kort even voor Newcastle. Hij keerde snel terug naar Frankrijk en speelde nog voor Marseille en Lens, vooraleer de cirkel rond te maken en een punt achter zijn actieve voetballoopbaan te zetten bij Caen. Bij die Normandische club uit zijn geboortestreek werd hij vervolgens eerst technisch directeur en in 2005 trainer in opvolging van Patrick Remy (ex-AA Gent). “Eigenlijk interesseerde het me niet”, zegt hij op de website van de club. “Maar Jean Tigana overtuigde me om mijn diploma te halen, omdat ik er volgens hem de geschikte kwaliteiten voor had.”

Ondertussen bouwde Dumas binnen het trainersgild een vrij sterke reputatie op. Eerst en vooral door goede resultaten: hij dwong promotie af en parkeerde het team ook veilig in de middenmoot. Ook dit seizoen lijkt Caen niet in degradatiegevaar te komen. Gezien het geringe budget is dat op zich trouwens al een hele prestatie. Voorts geeft Dumas ook herhaaldelijk blijk van zijn sterke persoonlijkheid. Hij neemt geen blad voor de mond. “Ik probeer altijd te zeggen waar het op staat. Achterbaksheid en hypocrisie zijn niet aan mij besteed. Ik heb liever mondige spelers dan een bende jaknikkers. Ik heb ook geen moeite met de pers op voorwaarde dat de kritiek van de journalisten gegrond is. Dat kan zelfs erg constructief werken.”

Opvallend is alvast dat hij zijn spelers altijd in bescherming neemt. “Ook het menselijke aspect is erg belangrijk”, zegt hij daarover. “Dat maakt de job juist zo boeiend.” Franck Berrier (SV Zulte Waregem) beaamt dit. “Met de spelers is hij kalm en sereen. Dumas staat heel dicht bij de groep. Hij is mondig maar heeft geen grote mond.”

André-Pierre Gignac, de 23-jarige spits van Toulouse die dit jaar al 13 doelpunten maakte en gewild was door tal van clubs, verlengde zijn contract tot 2012.

Oud-international Laurent Blanc kreeg van het bestuur van Bordeaux sportieve garanties rond de uitbouw van de ploeg en tekende voor één jaar bij.

Bakary Koné (27), de kleine Ivoriaanse spits van Marseille, liep een breuk aan de oogkas op na een spectaculaire botsing met Lyondoelman Hugo Lloris in de wedstrijd voor de Franse beker. De zevenvoudige kampioen kwalificeerde zich na een 1-0-zege voor de volgende ronde ten koste van het team van Erik Gerets.

Nicolas Goussé, de Franse spits van FC Nantes wiens naam ook opnieuw circuleerde bij zijn vroegere club Bergen, opteerde uiteindelijk voor derdeklasser Croix-de-Savoie.

Elliot Grandin, een middenvelder van Marseille, werd tot het einde van het seizoen uitgeleend aan Grenoble, waar de Bosnische trainer Mehmet Bazdarevicvoor twee jaar bijtekende.

Jean Calvé, een verdediger die aan de slag was bij AS Nancy, wordt uitgeleend aan Lorient.

Anthony Le Tallec en Ibrahima Camarawerden na een handgemeen uit de kern van Le Mans verwijderd. Voorzitter Henri Legardasprak harde taal aan hun adres. “Ik zal nooit tolereren dat sommigen met voeten treden wat wij al vijf jaar met geduld en liefde aan het opbouwen zijn. Ze moeten het huis respecteren. Als ze dat niet kunnen, dan moeten ze maar gaan.”

Igor Lolo (26), de oud-verdediger van Beveren, Germinal Beerschot en RC Genk, verlaat het koude Dnjepr. De Ivoriaan tekende een contract dat hem voor 2,5 jaar bindt aan AS Monaco.

STéPHANE VANDE VELDE