Tussen 1990 en 1996 won trainer Nevio Scala met het Italiaanse Parma de Europabeker voor bekerwinnaars, de UEFA Cup en de Italiaanse beker en eindigde hij twee keer als derde. Over de vraag naar het geheim van zijn langdurig succes met een relatief kleine club, moest Scala niet lang nadenken. Zijn antwoord? ” Cambiare giocatori!” (“Spelers wisselen!”) Het was, vond hij, de enige manier waarop een trainer die langer bij een club aan de top successen wilde halen, zijn ploeg scherp kon houden. Wie niet meer meekon, moe gekeken was op de trainer of droomde van andere horizonten, mocht gaan.

Het is ook een interessante gedachte voor Belgische topclubs die langere tijd met eenzelfde trainer willen doorgaan, en die na succes plots de drive kwijt zijn. Zondag kreeg Anderlecht een pak slaag van een ploeg die vorig jaar net hetzelfde meemaakte. In de prognoses voor de titel werd Standard een jaar geleden algemeen als titelkandidaat nummer één naar voren geschoven, toen het na de tweede titel met dezelfde trainer en een nagenoeg ongewijzigde kern een nieuwe uitdaging aanging. Van de basisspelers was enkel Oguchi Onyewu vertrokken, maar al gauw bleek de mot erin te zitten. Enkel een sterke Europese campagne – wanneer haalt een Belgische club nog eens een Europese kwartfinale? – verzachtte het leed, maar de kater was groot na een achtste plaats.

Honger naar eer en revanche dreef Anderlecht vorig seizoen naar hoge toppen. Vanaf de eerste Europese wedstrijden in de Europa League klikte alles ineen, en de machine stopte niet meer. Net als een jaar eerder met Standard was Anderlecht zo sterk dat niemand afgelopen zomer de naam van een andere titelkandidaat naar voren durfde te schuiven.

Twee maanden later zit paars-wit na Europese klappen en een pandoering op Sclessin verweesd op de grond. Net als bij Standard verliet maar één basisspeler het nest. Jelle Van Damme had al eerder aangegeven dat hij graag nog eens naar Engeland zou terugkeren. Toen Wolverhampton Wanderers zich meldde, aarzelde hij geen seconde.

Vandaag mist Anderlecht Van Dammes drive, mist Boussoufa Van Dammes duelkracht waarvan hij profiteerde, en mist Jelle zelf Anderlecht.

Zonder aangevers sleept paars-wit zich door zijn programma, blijft haken aan haalbare klippen als Lierse, Partizan Belgrado en Hajduk Split, teams die het vorig jaar verpulverd zou hebben. Zouden al die spelers met hun gedachten bij de Champions League zitten, waar ze zo graag aan meegedaan hadden? Voor het kampioenenbal kwam Polák speciaal naar Anderlecht en bleven Biglia en Boussoufa in Brussel hangen? Natuurlijk hadden ze dan maar hun penalty’s beter moeten trappen, maar hoeveel zitten er niet met dezelfde steeds weerkerende vraag in het hoofd waar ook hun Standardcollega’s vorig seizoen mee worstelden: wat loop ik hier nog te doen?

Anderlecht koos om de kern te behouden, maar in een minder sterke competitie als de onze maken honger naar succes en gedrevenheid vaak het verschil. Als de spelers tegen Cercle en AEK Athene hun eergevoel in de kleedkamer laten, dreigt een horrorscenario voor Herman Van Holsbeeck. De manager werkte ooit bij RWDM goed samen met Ariël Jacobs en op basis van die ervaring loodste hij de Diegemnaar naar paars-wit, met de bedoeling hem als constante in het sportief beleid te behouden.

Voor Jacobs had paars-wit hetzelfde idee met Frank Vercauteren, die op een bepaald moment hoofdtrainer werd, succes haalde, vervolgens bij de eerste crisissen stevige ruggensteun kreeg van het bestuur, tot de spanning zo hoog opliep dat het tot een breuk kwam. Een overstap naar een andere positie in het technisch beleid kwam niet meer ter sprake.

Als Anderlecht Ariël Jacobs voor langere tijd aan zich wil binden, moet het daar niet te lang mee wachten en hem desnoods ten hemel opnemen en in een andere gedaante laten neerdalen. Als de spelers zo veel respect hebben voor Jacobs als ze in de pers beweren, moeten ze dat de komende wedstrijden ook maar eens tonen. Op Standard deden ze dat niet.

door GEERT FOUTRé

Als Anderlecht Ariël Jacobs voor langere tijd aan zich wil binden, moet het daar niet te lang mee wachten.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content