KV Kortrijk is alweer aan een opmerkelijk seizoen bezig. Wat is de charme van de neo-eersteklasser?

Kortrijk speelt een heel speciaal systeem. Harm van Veldhoven opende er de persconferentie mee nadat hij er op 4 oktober (speeldag 7) met Germinal Beerschot 0-0 gelijkspeelde. Het is een elftal dat geprezen wordt voor zijn aanvallend voetbal, maar het geeft ook heel weinig ruimte weg, benadrukte hij. De statistieken illustreren dat.

Na de uitzege op Cercle Brugge (0-1) stond KV Kortrijk vorige week ‘plots’ in de linkerkolom: negende op maar zes punten van het derde geklasseerde Club Brugge, op vijf van RC Genk (4de) en op drie van Cercle (5de). De doelpuntenverhouding was opvallend: in 19 wedstrijden slechts 21 goals gemaakt, alleen Roeselare (17) en Bergen (20) scoorden minder. Het beste cijfer was dat van het aantal tegendoelpunten: 25, alleen Lokeren (17), Standard (19), Anderlecht (19, in 18 wedstrijden), Westerlo (22) en Germinal Beerschot (24) deden beter. Drie ploegen uit de top vijf incasseerden er meer: Club Brugge (26), RC Genk (26) en Cercle Brugge (30). Hoe komt dat?

Evenwicht

Hein Vanhaezebrouck heeft de mond vol over spectaculair combinatievoetbal, maar is niet van gisteren. De neo-eersteklasser streeft naar dominantie en bouwt op van achteren uit, maar is geen ploeg die de deur openzet. De coach hecht heel veel belang aan evenwicht. Zo speelt KV Kortrijk onder meer met drie centrale verdedigers en twee verdedigende middenvelders. In de defensieve omschakeling wordt de 3-4-3-veldbezetting 3-6-1 of 4-5-1.

Wat Kortrijk vaak goed doet, is de ruimte bespelen. Het is het stokpaardje van een trainer met een passie voor tactiek en het inslijpen van spelpatronen. Dat helpt ook om de vrije man te vinden en de combinaties vlotter te laten verlopen. Hoe scherp de offensieve omschakeling kan zijn, ondervond het AA Gent van Trond Sollied vorig seizoen in de heenwedstrijd van de kwartfinales van de Cofidis Cup: het mocht toen blij zijn dat het slechts met 5-1 verloor. Diepgang komt er ook dit seizoen afwisselend van de flankmiddenvelders en de flankaanvallers. Wat het systeem ‘speciaal’ maakt, is de rol van de twee ‘flankaanvallers’. Zij spelen veel tussen de linies, bespelen ook de ruimte achter de centrumspits en infiltreren geregeld door het centrum. Het is de reden waarom Harm van Veldhoven tegen Kortrijk van zijn ruit op het middenveld een vierkant maakte. Met twee controlerende middenvelders in plaats van één verminderde hij het risico dat zijn ploeg centraal achterin ‘overspoeld’ zou worden.

Veel wissels

Hein Vanhaezebrouck koos dit seizoen al elke wedstrijd voor een 3-4-3-veldbezetting, maar veranderde heel vaak de invulling ervan (zie kader). Op het veldje hiernaast zie je dat vooral de namen op de posities aan de linkerkant vaak wisselden. Het wijst op problemen in die zone. Daarom werd vorige maand Mustapha Oussalah van Moeskroen aangeworven, een veelzijdige voetballer met eersteklasse-ervaring die elke plaats op links kan spelen. Ook opmerkelijk: rechts voorin is er alleen Sven Kums, een centrale middenvelder nota bene. Het verklaart de komst van Davy De Beule, een rechtsvoetige middenvelder met infiltratievermogen. De Beule debuteerde tegen Anderlecht links voorin.

In vergelijking met vorig seizoen is de ploeg achterin stabieler geworden sinds Karim Belhocine centraal in de verdediging staat, maar in de tweede klasse was er voorin meer snelheid en scorend vermogen. In hetzelfde spelsysteem scoorde KVK toen ontzettend veel. Bétrémieux en Nfor voetbalden nog in Kortrijk en Istvan Bakx was topfit. De Nederlandse linkerspits sukkelt al heel het seizoen met de linkerachillespees. Ibou, William Xavier Barbosa en Mansour Boutabout halen nog niet het vereiste niveau. Elimane Coulibaly daarentegen overtreft als targetspits alle verwachtingen. In tweede zat hij meestal op de bank, nu is hij topschutter. Hein Vanhaezebrouck rekende er afgelopen weekend op dat er in de laatste uren van de transferperiode alsnog offensieve versterking binnengehaald zou kunnen worden.

Winning mood

Het programma weegt zwaar voor de neo-eersteklasser. Komende vrijdag 6 februari al ontvangt KV Kortrijk Standard (speeldag 21). Na Cercle Brugge uit op zaterdag 24 januari (speeldag 19), KV Mechelen uit op dinsdag 27 januari (heenwedstrijd kwartfinales Cofidis Cup), Anderlecht thuis op zaterdag 31 januari (speeldag 20) en KV Mechelen thuis op dinsdag 3 februari (terugwedstrijd kwartfinales Cofidis Cup) is dat de vijfde wedstrijd in precies veertien dagen. Dat is vier keer na elkaar om de drie dagen een match. De trainer noemt het een test voor zijn groep.

In elk geval: wat KV Kortrijk tot nu toe presteerde, is opmerkelijk. Hein Vanhaezebrouck is er aan zijn derde seizoen toe. Het eerste plaatste KVK zich voor de eindronde in de tweede klasse, het tweede werd het er kampioen. Telkens haalde het als tweedeklasser de kwartfinales in de Cofidis Cup, tweemaal werden twee eersteklassers uitgeschakeld: FC Brussels en STVV (2006/07) en Moeskroen en Zulte Waregem (2007/08). Nadat het dit seizoen al Standard en Westerlo elimineerde, speelde het gisteren tegen KV Mechelen voor een plaats in de halve finales.

Zaterdagavond maakte Anderlecht een einde aan een reeks van 33 thuiswedstrijden zonder nederlaag (1-3). Na 20 speeldagen staat KV Kortrijk weer in de rechterkolom: gedeeld tiende met Zulte Waregem. Het telt tien punten meer dan Tubeke en Dender, twaalf meer dan Bergen en vijftien meer dan Roeselare. Laatstgenoemde club is het die in het tussen-seizoen met Vincent Provoost en Cédric Bétrémieux twee van de beste spelers van Kortrijk kwam weghalen. S

door christian vandenabeele – beelden: reporters

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content