Op papier is deze transfer onmogelijk. In theorie kan Royal Excel Mouscron een speler met zo’n parcours en die met zoveel grote namen heeft gevoetbald niet aantrekken. Ook al is hij 33 jaar. Deze Tunesische aanvaller die zijn roots in Duitsland heeft, voetbalde bijna heel zijn carrière in het land waar hij geboren is: Mainz, Hertha BSC en FC Sankt Pauli, waar hij vorig seizoen actief was, in de Tweede Bundesliga. Toch koos hij ervoor om zijn kans te wagen in België.
Wil hij revanche nemen? We moeten diep in ons geheugen graven, maar Sami Allagui is al eens in ons land gepasseerd. Hij was negentien jaar toen Anderlecht hem ging halen bij Aken, waar hij aan de deur klopte van de eerste ploeg. Bij paars-wit liet hij geen onuitwisbare indruk na, hij speelde er overigens slechts één match. Het was een mislukking, maar hij voetbalde er wel samen met enkele grote namen: Vincent Kompany (ze hebben nog contact), Pär Zetterberg, Christian Wilhelmsson (die hij nog wel eens ziet op vakantie in Dubai). Op de bank zat Frankie Vercauteren. Hij probeerde zijn fiasco bij Anderlecht uit te wissen door naar Roeselare te gaan, waar hij een vijftiental wedstrijden in eerste klasse afwerkte.
Met Tuchel
Nadat het in België niet echt gelukt was, is hij elders zijn geluk gaan beproeven. Met succes. Hij keerde terug naar Duitsland en vandaag staat zijn teller op een honderdtal matchen in de Bundesliga en ongeveer 150 in de Duitse tweede klasse. Zijn mooiste sportieve herinneringen noemt hij zijn doelpunten tegen Bayern München en Borussia Dortmund. En vooral zijn passage bij Mainz. ‘ Thomas Tuchel wilde me destijds.’ Onder de hoede van de huidige trainer van PSG speelde Allagui meer dan vijftig wedstrijden.
Die speler gaan we dus straks op Le Cannonier kunnen bewonderen. Tijdens de voorbereiding liet hij al zien dat hij nog wat in zijn mars heeft. En in de kleedkamer kan hij de link zijn tussen de trainer (die geen Frans spreekt en slechts een beperkte kennis van het Engels heeft) en de groep.
3 anekdotes 1 Het mes
Ryan Mmaee (ex-Standard) werd getest maar afgekeurd. In de wandelgangen viel te horen dat de coach hem verweet dat hij niet met het mes tussen de tanden op het veld stond. Hollerbach wil krijgers.
2 The Voice
Iedereen die erbij was in Oostenrijk, spreekt van een ‘perfecte stage’, zowel qua sfeer als qua arbeid en prestaties in de oefenwedstrijden. Op het einde was er een teambuildingsdag met een mountainbiketocht door een Tiroolse canyon. Elke nieuwe speler moest ook een lied zingen bij wijze van doop. Het schijnt dat er niet meteen nieuwe kandidaten voor The Voice werden gevonden…
3 Wilmots jr
Het was Ferencváros, de kampioen van Hongarije, dat Royal Excel Mouscron zijn eerste nederlaag aansmeerde: 2-0, met een goal van Marten Wilmots, de zoon van.
Jong talent ALEXANDRE IPPOLITO
Deze jongen uit La Louvière met Italiaans bloed kent de provincie Henegouwen als zijn broekzak. Hij voetbalde bij de jeugd van RAEC Mons, maar hij moest de club verlaten toen de voorzitter de boel failliet verklaarde. Daarna ging Alexandre Ippolito (rechts op de foto) het een beetje verderop zoeken, nog steeds in dezelfde provincie: hij sloot zich aan bij de jeugdopleiding van Sporting Charleroi. In 2018 veranderde hij het geweer nog eens van schouder: hij liet de reserven van Charleroi achter zich en verhuisde naar Moeskroen en Futurosport. Op het einde van vorig seizoen haalde Bernd Storck hem bij de A-kern. In april mocht de jonge aanvaller zijn eerste minuten volmaken in de Belgische eerste klasse, in een match zonder veel inzet tegen Cercle Brugge. De afgelopen weken was hij een aangename verrassing in de voorbereiding. Zijn doel is om dit seizoen toch eens een paar keer in de basis te staan. Maar de tijd dringt nog niet, hij is twintig jaar.
3 vragen aan een clubmens: Mbo Mpenza
1 REM kende twee rustige seizoenen. Toch komen de mensen niet naar het stadion. Wat is het probleem?
‘Een gebrek aan transparantie, nog altijd. We weten nog steeds niet wie wat doet in de club en daardoor hebben de mensen in Moeskroen weinig zin om naar het stadion te komen. Ze zien een gebrek aan eerlijkheid. De club werd overgenomen en de nieuwe eigenaars hebben hun mensen op sleutelposities gedropt. Misschien goeie mensen, misschien niet. In elk geval geven de eigenaars de indruk zich daar niks van aan te trekken. Af en toe krijgen we de voorzitter of de algemeen directeur te zien, maar voor de rest is het allemaal vrij schimmig. Als je ziet dat er zelfs in het afgelopen seizoen, dat toch straf was, amper volk naar het stadion komt, dan moet je je toch eens vragen beginnen te stellen.’
2 Hollerbach zal vergeleken worden met Storck. Kreeg hij een vergiftigd geschenk?
‘Als het geschenk vergiftigd is, dan komt dat doordat men zijn kern gepluimd heeft. Ik betwijfel sterk of Mouscron weer zo’n goed seizoen zou kennen, ook als Storck gebleven was. Hij zou hetzelfde probleem gehad hebben als Hollerbach nu: de heropbouw van een ploeg. En dat vergt altijd veel tijd.’
3 Waar is deze ploeg toe in staat nu de beste spelers van vorig seizoen weg zijn?
‘Het wordt niet eenvoudig. De club heeft opnieuw de Duitse kaart getrokken, gezien het goed verlopen is met Storck. Dat kan werken maar ook mislukken. Er moeten opnieuw resultaten behaald worden, dat is één ding. Maar idealiter wordt ook het mooie voetbal voortgezet, want ook dat droeg de stempel van Storck. Voor het ogenblik is alles nog rozengeur en maneschijn, want de voorbereiding ging goed. De mensen wachten nu de eerste wedstrijden af om al dan niet een abonnement te nemen. Als je een huis of een auto koopt, dan inspecteer je die vooraf ook goed.
