Maandag 12/06

In the picture van de wereld, alweer : de Royal Antwerp Football Club. Niet alleen dankzij Ki-Hyeon Seol, maar vooral dankzij de in Deurne opgeleide John Aloisi. De man die Australië eerder al met zijn penaltygoal tegen Uruguay voor deze eindronde had gekwalificeerd en nu de derde goal maakte tegen Japan. Inmiddels zijn er mogelijk nog een paar bij gekomen. Want als Antwerpspelers beginnen te scoren, houdt het zelden op.

Tweeënhalf jaar heeft Aloisi bij den Antwerp gesleten, nadat hij eerst een half jaartje bij Standard had geprobeerd. In een offensief compartiment met Hans-Peter Lehnhoff, Nico Claesen, Cisse Severeyns en de Serviër Milos Bursac, kreeg John pas naar het einde van het seizoen toe speelgelegenheid van trainer Urbain Haesaert, en maakte nog twee goals.

Zijn tweede seizoen bij Antwerp werd hij min of meer vaste waarde, wat resulteerde in een spectaculaire vermeerdering van zijn aantal doelpunten van twee naar drie. Plus 50 procent ! Zijn derde seizoen werd Aloisi door Laszlo Fazekas meestal op de bank gezet, scoorde toch nog twee keer, maar was begin november weg naar Cremonese, om nadien een ware odyssee door Europa te maken.

Toen, november 1995, hebben wij Antwerpsupporters horen beweren dat we van die Aloisi nog gingen horen. Et voilà. Dat het elf jaar heeft geduurd, is een detail. Voor een club met de lange geschiedenis van Antwerp is elf jaar niks. Vandaar dat ook niemand zich zorgen moet maken over het feit dat Antwerp een derde seizoen in de tweede klasse moet doorbrengen. Drie jaar, dat is een zucht op een totaal van 126. Zoals Paul Bistiaux opmerkte : ‘Er zijn ergere dingen. Een tsunami bijvoorbeeld. Of aids. Of het Klarafestival.’

Dinsdag 13/06

René heeft het uitgelegd en het was uiteraard de logica zelve, wij hadden het kunnen weten. Hij geeft als analist in Het Laatste Nieuws alleen commentaar bij ploegen en coaches die niét tot de tegenstanders van België in de komende EK-voorronde behoren. Je zal René dus niets horen vertellen over Finland, Armenië, Azerbeidzjan en Kazachstan. Dat is niet zo moeilijk, omdat die er op deze eindronde niet bij zijn. Maar evenmin zal hij iets aanmerken op Portugal, Polen en Servië &Montenegro. Ook dat is niet erg : de kans dat die nog lang meegaan is relatief klein. Wat ons tevens doet besluiten dat België een gemakkelijke EK-kwalifikatiegroep heeft getroffen.

Wij nemen aan dat René ook niets zal zeggen over Europese scheidsrechters, want die kan België nog ontmoeten op de weg naar Euro 2008. Maar de Egyptenaar Essam El Fattah en de Braziliaan Carlos Simon kregen de volle laag. Wat een klungelaars. Floten fout als het er geen was, lieten verder spelen na een regelrechte aanslag, zo een als die van René zelf op Giancarlo Antognoni op het EK 1980, buitenspel kenden ze niet en de helft van het reglement was blijkbaar bij de post achtergebleven.

Voor de FIFA houdt René zich ook niet in, dat is misschien al iets gevaarlijker. Het is tenslotte niet uitgesloten, gezien de kwaliteit van de bondscoach, dat België zich plaatst voor de wereldbeker 2010, en dan krijgt hij toch weer met de FIFA te maken. Maar René is bereid het risico te nemen. Hoe is het mogelijk dat ze die velden niet besproeien ? Elke grashalm moet 28 millimeter dik zijn en van een bepaalde tint groen, maar dat de bal er niet op vooruit glijdt, merken ze niet. En die bal zelf ! Recht uit de speelgoedbazaar.

Met elke bijdrage bewijst René Van- dereycken zijn eigen ongelijk : coaches moeten allemaal analist worden. In vergelijking met wat zij allemaal durven zeggen en schrijven, is de meest kritische journalist een watje.

Donderdag 15/06

Goed nieuws vanop Sclessin. Johan Boskamp : ‘De groep is in orde. Het enige wat er nog moet bijkomen, is een keeper, twee verdedigers, twee middenvelders en een schaduwspits.’

Jan gaat de goede luim terugbrengen op Standard. Die ontbrak vorig jaar wel eens. Zou het kunnen dat Standard daardoor de titel heeft gemist ? Boskamp in Het Laatste Nieuws : ‘Communicatie met Conceição is geen probleem. Ik spreek geen Portugees en hij geen Nederlands, maar hij is wel de enige die mijn Frans begrijpt.’

koen meulenaere