Dinsdag 31/01
Zoals zes jaar geleden Lierse overkwam, zou ook aan het eind van dit seizoen een derde Belgische ploeg zich voor de UEFA-cup kunnen plaatsen op basis van het fair-playklassement. Dat zal afhangen van een loting, die wordt gehouden onder de fairste ploegen in de fairste acht UEFA-landen. Toen Lierse uit de urne kwam, was de onschuldige hand die de trekking verrichtte overigens die van Paul Van Himst. Lierse maakte korte metten met het Litouwse Ekranas en werd dan zelf met 5-1 ingeblikt door het Bordeaux van Marc Wilmots. Als België bij de eerste acht op die UEFA-ranking blijft, en die kans is groot, gaat de fairste ploeg in België dus mee in de pot. Een onverwachte extra kans op Europees voetbal voor Standard.
Woensdag 01/02
Jerome Efong Nzolo is niet alleen de eerste kleurling die in België een eersteklassewedstrijd heeft geleid, even abstractie gemaakt van Jan Peeters toen die in de week naar de zonnebank was geweest, hij is tevens de nieuwe leider in onze befaamde scheidsrechtersstatistiek. Jerome kreeg namelijk een 8 voor zijn gefluit in Brussels-Lokeren. Wij hebben die wedstrijd zelf niet gezien, en weten dus niet of we hier mogelijk te maken hebben met een geval van positieve discriminatie, maar hoe dan ook is Jerome voorlopig de enige die een gemiddelde van 8 kan voorleggen. Daar kunnen zelfs die drie Hollanders niet aan tippen, met hun 7.
Bij het overlopen van de ranglijst is ons weer iets opgevallen. Er zijn drie refs met een gemiddelde van 5,83. Is dat niet opmerkelijk ? Eén van 5,83, één van 5,85, en één van 5,82…, men zou zeggen : dat kan. Maar drie keer 5,83, zoals onze vrienden Bellon, Burie en Colemonts ? Aantal gefloten wedstrijden even gecontroleerd : alle drie zes. En nog merkwaardiger : geen enkele andere scheidsrechter dan deze drie heeft zes matchen of 5,83 achter zijn naam staan. We spreken over de tabel van na de twintigste speeldag.
Bij zoveel cijfermystiek staat ons verstand stil. De vraag is : kun je met meer of minder dan zes wedstrijden ook aan 5,83 raken ? Sonck gebeld. Niet thuis. Gaan simultaanvertalen bij de Organisatie voor Moslimlanden. Zijn verkeerde vertaling van het Deens naar het Arabisch schijnt daar voor enige commotie te hebben gezorgd.
Zaterdag 04/02
Wij hebben één principe. Slechts één principe, zullen sarcastische lezers corrigeren. Wij vormen ons nooit een mening, over niets, vooraleer wij het oordeel van Hugo Camps kennen. Hugo bezit namelijk de verwonderlijke gave om op een figuur of gebeurtenis die al onder de spots gesmolten is, toch nog een alternatief licht te laten schijnen.
Zo ook over vrouwentennis. Wat Hugo al allemaal heeft geschreven over Kim Clijsters en Justine Henin-Hardenne, hun duistere geheimen en verlangens, hun onhebbelijkheden en hun ongemakjes, dat wettigt een universitaire studie. Onlangs was hij weer eens formeel : ‘Vrouwentennis is vergeven van pooiers, maniakale pubers, en psychopaten.’ Eens te meer kunnen we dit enkel beamen. Al dient vooral ook de categorie der kreupelen niet te worden vergeten, in de typologie van het vrouwentennis.
Mensen toch. De een heeft het aan haar heup, de ander aan haar knieën, een derde heeft geen ellebogen meer, bij een vierde ontbreken twee ribben of een schouder. Een vijfde moet op de baan overgeven, omdat haar maag en darmen in de knoop liggen van de pijnstillers die ze heeft genomen om haar polsen nog min of meer te kunnen bewegen. Een zesde is van de groeihormonen in één nacht tijd zo hoog opgeschoten, dat haar ruggengraat doormidden is gebroken. De Williamsen torsen dan weer derrières waarvan een spekslager spontaan het water in de mond krijgt. ‘Het voordeel is dat ik er mijn pint op kan zetten’, hebben wij in een Antwerpse kroeg eens horen verklaren door een man wiens echtgenote met hetzelfde probleem worstelde. Klaar om gospels te gaan zingen, de gezusters Williams.
Nog even en het vrouwentennis verhuist naar de Paralympics. Op de komende Proximus Diamond Games zullen de tennisdiva’s niet langer in de hen zo vertrouwde limousines naar het Sportpaleis worden gevoerd, maar in de beroemde minibusjes van Taxi Hendriks.
Koen Meulenaere
