Michailo Uvalin voelde zich altijd al aangevallen bij Telindus Oostende. Niet onterecht, zo blijkt. Na de thuisnederlaag tegen Antwerp kreeg de Servische coach zondag zijn ontslag.
“Als mijn contract eind dit seizoen niet verlengd wordt, vertrek ik naar een plek waar ik meer respect krijg.” Het zijn woorden van Michailo Uvalin aan het begin van dit seizoen, zijn tweede bij Telindus Oostende. Enkele weken later is de nerveuze Serviër ingehaald door zijn eigen verklaring, afgelopen zondag kreeg hij zijn ontslag. Geen verrassing eigenlijk, Uvalin heeft in dat anderhalve jaar aan het hoofd van de kustploeg nooit de onvoorwaardelijke steun genoten van het Oostendse bestuur, noch van de supporters, noch van de spelers. Enkel Johan Vande Lanotte, de man die hem een kans bood op het hoogste niveau, bleef in hem geloven. Voor de rest stond de Servische trainer alleen. Alleen met zijn frustraties en woede.
Uvalin – klein, schichtig, snel opgewonden – voelde zich altijd en overal tekortgedaan en aangevallen. Een beetje type Emilio Ferrera. Alleen kon de basketbalcoach zich moeilijker inhouden dan de Belgische Spanjaard en durfde hij zwaar tekeergaan tegen scheidsrechters en journalisten. Vaak tot onbegrip van de Oostendse bobo’s in de tribune. Zelfs sportief manager Philip Debaere kon als waakhond aan de zijlijn zijn coach amper intomen.
Floorleaders
Daarover geïnterpelleerd, antwoordde Uvalin in hetzelfde interview waaruit bovenstaande quote komt (uittreksel uit De Morgen) : ” My ass is burning. Ik probeer rustig te blijven, maar dit is mijn job.” Eigenlijk een opmerkelijke uitspraak net nadat je met je ploeg een onverhoopte landstitel hebt binnengehaald. Uvalin wist goed genoeg dat hij ondanks alles op weinig krediet kon rekenen. In april 2005 nam hij over na het ontslag van Matteo Boniciolli, de lepe Italiaanse coach die een flinke ontslagpremie wist op te strijken. De Serviër, reeds aan de club gebonden door zijn trainersactiviteiten bij satellietclub Damme en al assistent bij de Europese wedstrijden van Oostende, vormde de goedkoopste oplossing op korte termijn. Uvalin kreeg nog het vertrouwen om het seizoen 2005/06 aan te vatten, eigenlijk verwachtte iedereen toen al na enkele maanden een ontslag. Maar kijk, na Nieuwjaar begon de Oostendse machine te draaien (met onder meer een reeks van twaalf zeges op rij) en zo kroonde de kustploeg zichzelf na een felbevochten finalereeks tegen Bergen tot kampioen van België.
Dat had Uvalin toch maar mooi gedaan. Of niet ? Zonder te kort te doen aan de verdiensten van de coach werd toen al hardop gefluisterd dat de titel in niet geringe mate te danken was aan Jean-Marc Jaumin. Niet altijd geheel fit en speelminuten delend met jongeling Sam Van Rossom, maar Jaumin bepaalde wél op eigen houtje hoe er gespeeld werd. Jaumin riep de spelers bij zich en samen met die andere ervaren rot Dennis Wucherer werd er beslist over wat of hoe. Het hoeft niet gezegd dat de relatie tussen die twee floorleaders en de coach allesbehalve hartelijk was, maar er werd gewonnen en dus bleven potjes bedekt en domineerden lachende gezichten de media. Toch wist het Oostendse bestuur toen al dat Uvalin weinig greep had op zijn groep. Misschien moet ook het spelersafscheid van ‘moeilijke jongen’ Jaumin in dat licht gezien worden. Sindsdien hangt de ploeg, toeval of niet, als los zand aan elkaar.
“Daarover ga ik me onthouden van commentaar,” pikt sportief manager Philip Debaere in, “een titel is het werk van een hele groep. Ik heb geen zin om oude koeien uit de sloot te halen. Wat ik wel kan zeggen, is dat Uvalin zeker niet de gemakkelijkste was om mee samen te werken. Ik heb hem toen ik nog zelf bij Damme speelde, meegemaakt als coach.” En dus werd de Serviër na het derde verlies op rij (uit op Leuven, thuis tegen Berlijn en dit weekend thuis tegen Antwerpen) op straat gezet.
Wat hoopt Oostende met een trainerswissel te bekomen ? Debaere : “Er moest iets veranderen, we willen weer enthousiasme en knokkersmentaliteit in de ploeg krijgen. Daarom hebben we nood aan een coach die het beste uit zijn spelers kan halen. De voorbereiding verliep stroef en we kenden wat problemen met onze spelerskern. De geblesseerden werden echter degelijk vervangen, daar valt dus niet over te klagen. Uvalin was de greep op zijn groep een beetje kwijt. Maar we moeten de coach niet met alle zonden van Israël overladen, uiteindelijk kan hij de ballen er niet zelf in gooien. En als de spelers de taken niet uitvoeren, tja …”
Voorlopig neemt assistent-coach Umberto Badioli de leiding over. Een nieuwe naam werd op zondag niet meteen bekendgemaakt. “Dat kan voor een week of een maand zijn, we bekijken rustig de verschillende pistes”, sluit Debaere af.
MATTHIAS STOCKMANS
