Good old Miroslav Klose trok Duitsland tegen Ghana over de streep, nadat de Mannschaft Portugal nog van de mat wervelde. Kost de hitte van Salvador, Fortaleza en Recife de Duitsers de wereldtitel?

Ze hebben in de Bahia een mooie gewoonte. Op de luchthaven krijg je er al, en later in de stad nog meer: geluksarmbandjes. Ze binden ze vast om je pols, met drie knopen. Elke knoop is goed voor een wens. Die moet wel geheim blijven.

Joachim Löw kon ze gebruiken. Löw is de bondscoach die met de Mannschaft het mooiste voetbal uit haar geschiedenis brengt, maar tegelijk ook niks wint. Op het EK in 2008, het eerste toernooi waarin hij uit de schaduw trad van Jürgen Klinsmann, verloor hij in de finale van een gouden generatie Spanjaarden. Op het WK in Zuid-Afrika wervelde Duitsland onder zijn leiding het Argentinië van Lionel Messi en bondscoach Diego Maradona uit het toernooi (4-0), maar in de halve finale botste hij opnieuw op Spanje. Weer werd het 1-0, na Fernando Torres in Wenen heette de doelpuntenmaker dit keer Carles Puyol. En twee jaar geleden droeg de killer van Duitsland de naam Mario Balotelli. Super Mario was in Warschau in de halve finales niet te stuiten en goed voor twee goals. Eén finale, twee halve finales. Slecht deed Löw het zeker niet, maar Duitsers willen een prijs en dus stak de eerste kritiek de kop op.

In zijn vierde toernooi zit tot dusver nagenoeg alles tegen. Het begon al met de loting. Portugal (Cristiano Ronaldo), Ghana (de beste Afrikaanse ploeg op het vorige WK) en rising power VS, met Klinsmann als speciaal cachet. Er zijn makkelijkere tegenstanders. Dubbele pech bovendien: de speelsteden. Duitsland kreeg drie hittematchen: na Salvador (Portugal) en Fortaleza (Ghana) volgt donderdag de laatste groepswedstrijd in Recife. Drie keer in het warme noorden, waar de hitte op je adem pakt. Want zoals Miroslav Klose na de Confederations Cup van zijn Italiaanse collega’s uit de nationale ploeg hoorde: die hitte daar in Brazilië, dat is niet normaal. Het zal nodig zijn, aldus Löw in een eerste reactie op de loting, dat iedereen topfit aan de start van de voorbereiding verschijnt.

Intelligente vest

Helaas, niks was minder waar. Ongeveer de helft kwam met problemen naar de start van de voorbereiding in Zuid-Tirol: PhilippLahm, Manuel Neuer, BastianSchweinsteiger, allemaal hadden ze ergens last van. Sami Khedira, die in november nog een kruisbandletsel opliep, was amper tijdig fit. Het seizoen van Klose las als het medisch bulletin van een oorlogsveteraan: lumbago, rug, spier, knie, bij de Duitse Pool ging dit jaar zowat alles stuk. Tot overmaat van ramp verloor Duitsland in de laatste oefenmatch nog eens zijn speler van het seizoen, Marco Reus. “Hadden we een jaar geleden”, zo zei ons een volger van de Mannschaft vorige week, “dit WK mogen spelen, dan was er één favoriet. Maar nu? Ik weet het niet.” Met de moed der wanhoop begon Löw dus aan de stage. Hij selecteerde Klose toch, bij gebrek aan beter. Mario Gomez had nóg minder gespeeld. Maar Klose was wel een invaller voor noodgevallen, want in zijn hoofd had Löw een ander idee: spelen zonder spits. Of met een valse 9.

Om voorbereid te zijn op drie wedstrijden in de hitte, werd de voorbereiding deskundig gepland. Eerst een stage in de buurt van Bolzano, Noord-Italië. Daar moest het koud zijn, want Löw wilde door middel van zeer intense trainingen – vooral gericht op explosiviteit – het fysieke niveau van de ploeg opkrikken. Veertig (!) man staf: wetenschappers, masseurs, experten in voeding, fysieke belasting,… Straffer bestaat niet. Jasjes met chip, om de belasting en het calorieverbruik te meten. Top.

Vervolgens viel de keuze voor een hotel op eentje in Bahia, in de hitte. Om er te leven en te trainen in de warmte en zo het lichaam te laten wennen. Het was een lange reis om er te raken, zelfs met de bus op een soort overzetschuit, het leverde mooie beelden op. Een exclusief resort, mét plaats voor de vrouwen. Het was Löws keuze, in samenspraak met de psychologen. Eiland Duitsland. Een tropisch eiland.

Bescheidenheid

Een bijzondere eigenzinnige keuze. Net als de keuze van zijn tactiek, met Thomas Müller als masterpiece en Lahm, net zoals Pep Guardiola al eerder had gedurfd, als verdedigende middenvelder. Met MarioGötze als linkerspits, in plaats van Reus, en mét Khedira in de ploeg, ondanks het gebrek aan ritme. Gedurfd.

Tegen Portugal draaide het goed uit. Op papier stonden ze zo: Khedira-Lahm-Kroos op het middenveld en Özil-Müller-Götze voorin. In balbezit een 4-3-3, in balverlies een 4-4-2, met Özil als extra steun voor Khedira. Geen Portugees die het door elkaar wervelen van de Duitsers kon volgen. Behielden de middenvelders min of meer hun vaste stek, met om de beurten infiltraties van Khedira en Kroos, dan was het voorin een en al beweging. Nu eens dook Müller centraal voor doel op, dan was het weer Götze, en af en toe ook Özil, die vooral daar liep waar de anderen het gat lieten. Centraal de gaten trekken kostte het meeste krachten en dus wisselden Götze en Müller elkaar af als valse 9.

Met Müller, bij Bayern op de flank omdat MarioMandzukic in de spits loopt, heeft Löw een onberekenbare speler. Soms ook wel voor de eigen ploegmaats, zei Löw lachend. Müller loopt waar zijn instinct het hem zegt, en dat snapt niet altijd iedereen Maar geen euforie bij Duitsland na die zege tegen Portugal. En terecht, zo bleek zaterdag. Tegen een fysiek zeer sterk Ghana, dat ook nog eens gedisciplineerd speelde, kostte het veel krachten om tot een 2-2 te komen. Minder beweging, minder ruimte en met zichtbaar toenemende vermoeidheid. Het was Klose die met zijn vijftiende treffer op een WK (hij evenaarde daarmee het record van de Braziliaan Ronaldo) als een typische afwerker Duitsland een gelijkspel bezorgde.

In de slotfase zag je de Mannschaft lijden, omdat ze het nog amper konden belopen. Tegen de VS komt er donderdag nóg eens zo’n wedstrijd. Kortom: de hitte is hier een serieuze tegenstander voor de Mannschaft. Loopt het straks, ondanks de meest wetenschappelijke voorbereiding mogelijk, wéér slecht af?

DOOR PETER T’KINT IN SALVADOR

Thomas Müller loopt waar zijn instinct het hem zegt, en dat snapt niet altijd iedereen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content