Brazilië 2014 blijkt het toernooi te veel. De geweldige lange pass van Daley Blind en dito afwerking van Robin vanPersie was het begin van de zwanenzang van het beste landenteam ooit. De kelk met toverdrank is leeg. Het hele team gaat mee ten onder. De kapitein op kop.

La Furia Roja verdrong in 2008 de demonen uit het verleden. De troepen van Luis Aragonés dartelden door het toernooi met fris en aanvallend combinatiespel. Als de nood hoog was, dan stond de kapitein daar. In de kwartfinale tegen Italië bewees Iker Casillas zijn enorme waarde tijdens de penaltyreeks. De spurt en stift van Fernando Torres beslisten de finale.

Vicente del Bosque nam de scepter over en Zuid-Afrika werd het toneel voor de eerste WK-kroon van Spanje. David Villa scoorde vijf doelpunten. Als de nood zeer hoog was, dan stond de kapitein daar. Kwartfinale tegen Paraguay, strafschop bij 0-0. Oscar Cardozo keihard. Casillas klemvast. San Iker! In de finale schoot Andrés Iniesta Spanje diep in de blessuretijd naar de voetbalhemel. De woorden ‘ultiem’ en ‘voetreflex’ bezorgen Arjen Robben sindsdien zure oprispingen.

In 2012 werd de kroon op het werk gezet. Derde toernooiwinst op rij. Niemand had hen dit ooit voorgedaan. De laatste groepsmatch tegen Kroatië bleef lang gesloten. Kort voor tijd ranselde Casillas een zeker doelpunt van Ivan Rakitic uit zijn doelvlak. In de finale werd Italië overrompeld. In de knock-outfase van deze drie grote toernooien slikte Spanje geen enkel tegendoelpunt. Faut le faire!

De voortekenen voor de terugval waren er uiteraard wel. In het moderne topvoetbal is een alleenheerschappij van zes jaar uitzonderlijk lang. De centrale as van Barcelona (en Spanje) kraakte vorig jaar tegen een wervelend Bayern München reeds in al haar voegen. Bij de dragende spelers begon de tand des tijds door te wegen. Het boegbeeld bij uitstek werd bij Real Madrid na een interne machtsstrijd geslachtofferd. Spanje kent nu ook zijn eigen Josip Weber-verhaal: Diego Costa. In allerijl genaturaliseerd met het oog op een WK om daar dan schromelijk door de mand te vallen. Het contrast tussen de razendsnelle omschakeling van Atlético Madrid en het op balbezit geënte spel van het nationaal elftal blijkt te groot.

In de sportverslaggeving viert de kortetermijnjournalistiek hoogtij. 156 caps verdwijnen in het niets. Is Del Bosque te lang blijven vasthouden aan zijn vaste waarden? Natuurlijk. Is dat een schande? Neen, enkel diepmenselijk en loyaal aan spelers die hun land opperste triomfen bezorgden. Wanneer top subtop wordt, is moeilijk in te schatten. De noodzakelijke verjonging dringt zich nu op. De harde wetten van het topvoetbal. La Selección 2008-2014 werd vorige week in Rio ten grave gedragen.

Voetbalhelden sterven op het veld. Daar waar ze ooit geboren zijn.

Gracias por todo, España.

Tom Vansteenwegen, Hoeselt

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content