Lewis Hamilton ligt zwaar onder vuur.

Om de 33e en de 73e ronde in de GP van Monaco, daar was het om te doen. Lewis Hamilton werd na afloop van de race bij de wedstrijdleiding geroepen omdat hij eerst Felipe Massa en daarna Pastor Maldonado al te driest had aangevallen. De wereldkampioen van 2008 kreeg twintig seconden straftijd. Het had geen invloed op de uitslag – zesde – maar des te meer op zijn humeur. “Het is de vijfde keer in zes races dat ik het mag gaan uitleggen bij de commissarissen”, fulmineerde de Brit. “Dit kan geen toeval meer zijn.” En op de vraag of hij daar een verklaring voor had: “Tja, misschien omdat ik zwart ben …” Waarna hij nog eens uithaalde naar de collega’s die zich onheus behandeld hadden gevoeld. “Die twee, het is echt belachelijk wat ze deden. Ik zag duidelijk hoe ze veel vroeger dan normaal instuurden in de bocht, om de deur dicht te gooien. Ach, stommelingen.”

Bij McLaren kregen ze net geen hartaanval. Het reglement laat de regelgever immers ook ruimte voor sancties als een coureur iets zegt dat het imago van de F1 kan schaden. De uitlatingen van Hamilton, vooral dan over zijn huidskleur, pasten naadloos in die definitie. Vandaar dat hij een uurtje later, onder druk van zijn team, opnieuw naar de wedstrijdleiding trok en zich verontschuldigde. Het was allemaal maar een grapje geweest, kon Hamilton de strenge rechters overtuigen. Waarna hij zich via Twitter ook nog eens verschoonde. “Sorry jongens, ik vind jullie alle twee uitstekende coureurs.”

Het moet vernederend geweest zijn voor Hamilton, want de jongen heeft een probleem. Iedereen in zijn omgeving zegt hem al jaren hoe goed hij is en hoe hij altijd gelijk heeft. Zozeer dat de jongen het zelf is gaan geloven en denkt dat hij een bovenmens is. Achter het stuur is hij dat wel. Hij had in Monaco ook minstens voor de helft gelijk. Maldonado ging hij heel agressief voorbij, akkoord, maar anderzijds was hij ook sneller en had hij zijn McLaren al keurig naast de Williams gezet. Het manoeuvre waarmee hij Massa probeerde te pakken was op de limiet. Maar ook Massa had boter op zijn hoofd, want die ging met een tragere Ferrari wel heel opvallend kort naar de binnenkant van de bocht sturen. Of hoe we eerder geneigd zouden zijn om Hamilton te loven voor de manier waarop hij zelfs in Monaco probeert voorbij te raken – en dat ook als enige in het peloton kon. “Ik zal nooit veranderen”, zei hij nog. “Dat is mijn manier van koersen. Als dat niet meer kan, dan hoeft het voor mij eigenlijk niet meer.”

Maar de kwestie-Hamilton past eigenlijk in een veel ruimer debat dat niemand wil houden: de regelgever, de internationale autosportfederatie FIA, schreeuwt ieder jaar van alle daken dat de sport spectaculairder moet worden en sleutelde daarom ook serieus aan het reglement dit jaar. Als er dan eens iemand is die om in te halen iets meer durft dan de doorsneerijder, dan krijgt hij alleen maar een vermanende vinger te zien.

DOOR JO BOSSUYT