Terwijl iedereen aan zijn tv gekluisterd zit voor het WK, is ook in België de voetbalactiviteit hervat. Een rondrit langs Vlaamse velden.

Maandag 16 juni: KV Mechelen traint

Ook in de smalle straatjes van Sint-Katelijne-Waver is er geen ontsnappen aan tientallen tricolorevlaggen aan de gevels en zwart-geel-rode lintjes als tijdelijke omheining van de smalle voortuintjes. Het zijn dan wel de clubkleuren van KV Mechelen dat hier traint, maar het eerbetoon is bestemd voor de Rode Duivels.

Waar het veldje van Koninklijk Groen Rood Katelijne ergens te vinden is? “Rechtdoor, ongeveer halverwege de Valkstraat staat een bordje. Is daar vandaag iets te beleven, misschien?” klinkt het vragend bij een iets oudere bewoner. “Training van KV Mechelen? Wist ik niet. Straks kom ik misschien ook eens langs.”

Iets voorbij 14 uur, de eerste Malinwasupporters zoeken een plaatsje op de kleine parking van het Doms Stadion. Aan de kantine hangt een grote poster van juichende Katelijnespelers, die in de lente van 2013 naar eerste provinciale promoveerden. Het stadionnetje, gelegen naast de ring rond Mechelen heeft een tribune met welgeteld 54 plastieken zitjes. Twee gemeentearbeiders laden de nadarafsluiting van hun vrachtwagen, de fusieclub maakt zich op voor de galawedstrijd van zondagnamiddag tegen KV Mechelen. Piet den Boer komt de aftrap geven, na de match wordt op groot scherm in het stadion naar België-Rusland gekeken. Er is zelfs een heus viparrangement (55 euro) in elkaar gebokst. Iedereen probeert een graantje van de Duivelsgekte mee te pikken.

Rond drie uur rijden de eerste spelers het stadion binnen. Er is gecarpoold. Dalibor Veselinovic – een van de nieuwkomers, net geen twee meter groot – wurmt zich uit de kleine wagen. De supporters, inmiddels een vijftigtal, zoeken de andere versterkingen: Ibrahima Cissé (Standard), de nieuwe Franse spelmaker/hangende spits Sofiane Hanni (Ankaraspor), Tim Matthys (Bergen)…

Aan de rand van het oefenveld wacht de nieuwe trainer, Aleksandar Jankovic, op de 28 spelers. De volgende dagen zullen Sheldon Bateau en Tomislav Pacovski (extra vakantie wegens interlands met respectievelijk Trinidad en Tobago en Macedonië), Milos Kosanovic (huwelijksreis) en een tweetal jeugdspelers aansluiten. “Dan wordt de groep te groot. Vijftentwintig spelers is ideaal”, zegt Jankovic na de training. Sportief directeur Fi Vanhoof en zijn assistent Olivier Renard moeten dus nog enkele spelers laten afvloeien.

Terwijl de spelers onder leiding van fysiektrainer Sven Swinnen hun eerste rondjes afwerken, monsteren Jankovic (met een petje met clublogo), keeperstrainer Philippe Vande Walle en de supporters de groep. “Het moet in ieder geval beter dan vorig seizoen. Zeker thuis…” Zelden waren de statistieken Achter de Kazerne, in het verleden en zeker voor de topploegen een quasi niet-inneembare vesting, zo mager: zes keer verloren, vier keer gelijk, amper vijf overwinningen. “Niet veel gezien, mijnheer. Frankie Vercauteren kreeg het ook maar half en half op orde. Gelukkig waren drie andere ploegen nóg slechter.”

Wanneer de spelers ook na drie kwartier nog geen bal gezien hebben, beginnen de eerste fans te zuchten. Ze worden op hun wenken bediend.

Na bijna twee uur roept de Servische trainer zijn jongens opnieuw naar de kant. Achter de Kazerne wacht de douche.

Dinsdag 17 juni: Lokeren traint

De Daknamstraat kleurt rood, geel en zwart. Er ligt ook een Belgische vlag in de auto van de bouwvakkers die op de vroegere parking achter het rechterdoel bezig zijn in recordtempo de nieuwe tribune op de trekken.

In het spelershome van de bekerwinnaar staat in uitgesteld relais Zuid-Korea-Rusland aan. De Ghanese spits Eugene Ansah serveert de koffie en kijkt een beetje sip. Ghana heeft de avond tevoren onverwacht verloren van de VS. Vanop de achtergrond klinkt een luide, herkenbare stem. Voor het vijfde opeenvolgende jaar start Peter Maes de trainingen bij dezelfde club. Vier weken vakantie volstonden om zijn hoofd helemaal leeg te laten lopen. “Straks haal ik fases uit WK-wedstrijden aan om de spelers op goeie en minder goeie zaken te wijzen.” Dé uitdaging is om de spelers na al die jaren scherp te krijgen. “Met dezelfde trainer en dezelfde spelers is dat niet vanzelfsprekend. Ik zal die scherpte zelf moeten creëren.”

Om half elf trainen de spelers op de voetbalvelden aan het Bospark, naast de expresweg Gent-Antwerpen, voor vijftien man én een lokale tv-ploeg. Nieuwe gezichten zijn er niet, op een paar jonge beloften en een Braziliaanse tester na. Belangrijker voor Lokeren is dat iedereen nog aanwezig is, al weet Maes dat tot 31 augustus alles mogelijk is. Vandaag ontbreekt alleen HamdiHarbaoui.Hij is naar het ziekenhuis voor een routine-ingreep. Hans Vanaken is er wel. Barry Copa niet (WK-verplichtingen). Keepertrainer Erwin Lemmens is er evenmin, hij traint de Belgische doelmannen op het WK. Peter Maes vreest dat er straks aan Lemmens getrokken wordt: ook in het buitenland is men op zoek naar goeie keeperstrainers. Lemmens spreekt ook zijn talen. Zijn interim-vervanger is er vandaag ook niet. Geert De Vlieger, in doel op het vorige WK waar België aanwezig was, komt ’s morgens maar wil straks vooral analist blijven. Assistent-trainer Danny Veyt stond 28 jaar geleden zelf op het veld tijdens het WK in 1986. Lokeren heeft nog meer WK-lijntjes lopen. Zo begon de Nigeriaanse bondscoach Stephen Keshi zijn Europese loopbaan op Daknam, en voetbalde Eddy Snelders, VRT-analist in Brazilië,er een paar jaar. De Algerijnse bondscoach Vahid Halilhodzic scoorde in 1981 met Nantes tegen Lokeren in de UEFA Cup.

Ook de andere assistent, Rudi Cossey, staat op het veld, tot grote opluchting van Peter Maes. Cossey is benaderd door Anderlecht. Besnik Hasi kent Cossey immers nog van zijn spelersloopbaan bij Lokeren, maar uiteindelijk bleef hij bij Lokeren.

Er is ook interesse voor Alexander Scholz enHansVanaken, terwijl Harbaoui al langer aast op een transfer. “Ik ga ervan uit dat iedereen blijft”, zegt Maes zelfverzekerd. Mocht er iemand weggaan, dan zal daar dik voor betaald moeten worden. Er is een lijstje van doublures voor mogelijke vertrekkers maar er worden geen spelers gehaald. “Dat zou betekenen dat we kleur bekennen. Dat doen we niet, zolang iedereen blijft”, zegt Maes vastbesloten.

Waar hij het meest fier op is, “is dat een voorzitter van 83 die al vier jaar roept dat hij geen geld in stenen stopt nu toch aan het bouwen is”.

Woensdag 18 juni: Club trapt eerste wedstrijd af

Rond 18 uur schuiven de eerste supporters voorbij de twee loketten aan Stadion De Taeye, gebouwd in 1960 en thuishaven van tweedeprovincialer KFC Heist, de eerste ’tegenstander’ van Club Brugge. Een ticket kost tien euro, een zitje in de enige tribune twaalf euro. In het hokje achter de verkoper liggen de gesmeerde sandwiches klaar.

Heist heeft een groots voetbalverleden. Op het strand verfijnde Fernand Goyvaerts kort na de Tweede Wereldoorlog zijn techniek om enkele jaren erna bij blauw-zwart – en later bij Real Madrid en FC Barcelona – te schitteren. Heist-aan-Zee is ook de geboorteplaats van Hector Goetinck, een van de boegbeelden van Club Brugge, die na zijn carrière bondscoach werd en met de Rode Duivels op het WK in 1930 (Uruguay) en 1934 (Italië) was.

Tijdens de opwarming zoeken de eerste fans een plaatsje in de kantine, waar ze op de grote televisie nog net zien hoe Arjen Robben Nederland tegen Australië op voorsprong schiet. “Mat (Mathew Ryan, nvdr) was kansloos, niets aan te doen”, klinkt het bij de blauw-zwarte diehards, die zich na de gelijkmaker van Tim Cahill plots ‘Aussie’ voelen. Buiten amuseren de kinderen zich op het springkasteel, het opschrift ‘No Sweat No Glory’ is onder een aangenaam avondzonnetje nog toepasselijker dan anders.

De stadionspeaker toont zich de perfecte gastheer. “We wensen Club Brugge heel veel succes dit seizoen.” Maar de belangstelling (250 toeschouwers) valt flink tegen. “Gelukkig mogen we hier wel nog roken”, reageert een supporter op hét nieuws van de dag: vanaf dit seizoen is het Jan Breydelstadion volledig rookvrij, een gevolg van de samenwerking tussen Club en de Vlaamse Liga tegen Kanker. De nieuwe truitjes, met achteraan de naam van de nieuwe hoofdsponsor (Proximus) vallen in de smaak.

Achter het doel dendert de trein van Brugge naar Knokke voorbij. Hoe zouden de twee Bruggelingen die op een WK-selectie hoopten – Timmy Simons en Thomas Meunier – zich voelen, dromend van Maracanã, wakker wordend in Stadion De Taeye? En toch: na de opener van Waldemar Sobota knalt de Brugse kapitein de 0-2 van op de stip feilloos naast de plaatselijke doelman. Veel fans trekken na een half uur al naar de kantine, waar ook Vadis Odjidja en Boli Bolingoli (bijgetekend tot juni 2017) de tweede helft van Australië-Nederland meepikken.

Na de rust (0-3) wordt, met uitzondering van Dario Van den Buijs – zoon van assistent-trainer ‘Stakke’ – iedereen gewisseld. Met een hattrick van stagiair Obbi Oulare – zoon van Souleymane, ex-spits van Racing Genk – klimt de score naar dubbele cijfers (0-13).

In het kleine viptentje worden bubbels bovengehaald, enkele bestuursleden van Club Brugge keuvelen met de lokale bestuurders. De allerjongste Clubfans krijgen een handtekening en mogen met de ‘helden’ op de foto, het hamburgerkraampje doet gouden zaken, in de kantine kegelt Chili wereldkampioen Spanje uit het toernooi. “Welke matchen worden er morgen gespeeld? Uruguay-Engeland? Zeker kijken. En dan zondag de Belgen!” Een voorbereidingscampagne in de schaduw van het WK. Zo heeft Michel Preud’homme het graag.

Vrijdag 20 juni: KV Kortrijk scoort

Naar jaarlijkse traditie werkt KV Kortrijk in Bissegem tegen een ploeg uit Groot-Kortrijk zijn eerste oefenwedstrijd van het seizoen af. De zon schijnt, er is braadworst en op drie plaatsen drank verkrijgbaar, door de luidsprekers schalt meer dan een keer ‘Vis in de Leie’ en het is ook alweer een plaatselijke schone die de aftrap geeft. Wat wil een mens nog meer?

Dit keer is er wel iets minder volk, vermoedelijk wegens het WK, al is in de kantine Italië-Costa Rica te volgen. Het WK is ook de reden dat de voorzitter van KVK er niet is. Op het moment dat zijn ploeg vrijdagavond het veld oploopt om WS Bellegem partij te geven, ligt hij op het strand van Copacabana. Van een persmedewerker zal Joseph Allijns halverwege de tweede helft telefonisch te horen krijgen dat er niet meteen nog nood is aan een bijkomende spits. De stand is dan al 0-10.

De spelers zijn met eigen wagens naar de wedstrijd gekomen, het gaat tenslotte maar om een verplaatsing van een minuut of vijf. Ze had ook met de trein gemaakt kunnen worden: Bissegem is vanuit Kortrijk de eerste halte in de richting Menen en de spoorlijn loopt er langs het veld. Debuterend hoofdtrainer Yves Vanderhaeghe draagt zijn mannen op om het spel eenvoudig te houden, de bal te laten rondgaan, uit het duel te spelen en veel te scoren. Dat resulteert na 16 minuten al in een 0-4-voorsprong. Vooral Teddy Chevalier is als diepe spits al helemaal zichzelf, met splinternieuwe fluo-oranje sokschoenen: schietgraag, nukkig, een tikje zelfzuchtig op zoek naar doelpunten. Drie zal hij er maken, al reageert hij giftig tegenover de nieuwe rechterflankspeler Adam Marusic. De snelle, diepgaande en werkkrachtige jonge Serviër laat geen slechte indruk en scoort zelf ook. Hij staat bovendien op een van de twee favoriete posities van Chevalier.

Tegenstander WS Bellegem is een vierdeprovincialer voor wie de seizoensvoorbereiding nog lang niet is begonnen, maar die ter voorbereiding van deze wedstrijd wel drie keer trainde op het kunstgras van de jeugdacademie van de eersteklasser. Het trapt al snel op zijn adem. Bovendien brengt Vanderhaeghe tijdens de rust tien frisse veldspelers in. Afgefloten wordt er uiteindelijk bij een 0-16-stand, met vijf doelpunten van de voor Chevalier ingevallen diepe spits Ivan Santini. Daarmee doet KV Kortrijk nog drie doelpunten beter dan Club Brugge tegen KFC Heist twee dagen eerder. “Dát zijn trainers hé”, zegt de teammanager. “Beter kan je niet beginnen!”

Yves Vanderhaeghe doet na zijn eerste wedstrijd als hoofdcoach vrij lang over die enkele tientallen meters van de dug-out tot aan de kleedkamer. Supporters willen een handtekening en met hem op de foto. “Als hij nu stopt,” grapt een collega, “dan heeft hij als T1 een fantastische carrière gehad.” De opvolger van Hein Vanhaezebrouck reageert met een kwinkslag. “Ik had bij Unibet gegokt op 0-15,” zegt hij, “jammer natuurlijk dat ze er 16 maken.” Hij doet zijn nieuwe job graag, zowat alles is nog positief en van stress is nog geen sprake.

Vrijdag 20 en zaterdag 21 juni: AA Gent speelt

Ongeveer 1400 supporters én een fanfare zijn opgedaagd voor de opening van het nieuwe sportcomplex in De Pinte: een partijtje eenrichtingsvoetbal tussen AA Gent en de Oost-Vlaamse tweedeprovincialer (0-9). Tijdens de rust glunderen de fans van AA Gent wanneer ze zien wie Italië op het WK inmaakt: Bryan Ruiz, nen ex-Buffalo. Ook Michel Louwagie glundert. Hij haalde Ruiz naar België, al duurde het lang eer de Costa Ricaan een kans kreeg van… Georges Leekens. Een dag later wordt het bij vierdeklasser Standaard Wetteren van ex-Gentcoach Henk Houwaart en met Alin Stoica een helft tussen de lijnen, voor 750 fans (onder wie voorzitter Ivan De Witte) 1-8.

Elke morgen stipt om 8.15 uur worden de spelers van Gent op het oefencomplex aan de Waarmoezeniersweg verwacht. Hein Vanhaezebrouck begon op zaterdag 14 juni met een selectie van dertig spelers. De ‘overbodigen’ Sergio Padt (ondertussen naar FC Groningen), Valery Nahayo, Wouter CorstjensSloan Privat (ondertussen naar Caen), Tom Boere (ondertussen naar FC Eindhoven), David Hubert, Christian Brüls, Yassine El Ghanassy en Rodgers Kola bieden zich dagelijks aan bij beloftecoach Nico Vanderdonck.

Aan inkomende zijde haalde Vanhaezebrouck met de dertigers Mustapha Oussalah en Karim Belhocine twee oude bekenden die zijn veldbezetting plus looplijnen perfect beheersen. Normaal geeft manager Michel Louwagie geen contracten meer aan profs van die leeftijd, maar toch stemde hij in met het verzoek van de nieuwe trainer. Daarmee is meteen duidelijk wie de sportieve lijnen uitzet. Ook de Israëlische verdediger Rami Gershon speelde al onder Vanhaezebrouck bij KV Kortrijk. De ervaren goalie Brian Vandenbussche werd gehaald als doublure voor Matz Sels, de Bosnische jeugdinternational Nermin Zolotic is een linksvoetige controlerende middenvelder, targetman Laurent Depoitre ontwikkelde zich goed als targetman bij KV Oostende en was een aankoop van Louwagie. Benito Raman en Thomas Foket kwamen met een goed rapport terug van Kortrijk en Oostende. Dat Ervin Zukanovic vorige week alsnog werd verhuurd aan het Italiaanse Chievo zat er al een tijdje aan te komen.

Vanhaezebrouck besteedt veel aandacht aan de theorie, totdat de profs het onder de knie krijgen. Zoeken wordt het naar leidersfiguren. Het was veelzeggend dat bij de eerste oefenwedstrijden de doelmannen Kristof Maes en Brian Vandenbussche de aanvoerdersband kregen. ?

DOOR GEERT FOUTRÉ, CHRIS TETAERT, CHRISTIAN VANDENABEELE & FRÉDÉRIC VANHEULE – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Straks haal ik fases uit WK-wedstrijden om spelers op goeie en minder goeie fases te wijzen.” Peter Maes

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content