Schumi verdeelt Mercedes.
We hebben het van horen zeggen, maar geen nood: uit ervaring weten we dat samenzweerderig geroddel tussen collega’s in de paddock een zeer waardevolle bron van informatie in F1 is. Temeer omdat de officiële bronnen, teambazen en andere cruciale spelers praten als persberichten en dus altijd het officiële, rooskleurige verhaal brengen. Corporate policy, weet u wel. En omdat – in dit geval – Duitse journalisten geen concurrenten zijn van uw dienaar, klappen ze maar wat graag uit de biecht. Zoals: dat er bij Mercedes behoorlijk wat gezaghebbende stemmen zijn die eind dit seizoen af willen van Michael Schumacher. Omdat hij het twee en een half jaar na zijn grote comeback nog altijd niet voor elkaar krijgt, want telkens weer wordt geklopt door Nico Rosberg, die jonge teamgenoot van hem. Of hoe de prestaties omgekeerd evenredig zijn met de loonkost, want Schumi verdient drie keer meer dan Rosberg.
Er is maar één probleem: niemand die het hem durft te zeggen. Schumi blijft immers een monument. De man staat op een voetstuk waaruit niemand een stuk durft te houwen. De Duitse pers ook niet. Het valt telkens weer op hoe Duitse journalisten de halfgod blijven ontzien: wat ze ons vertellen lezen we nooit terug in hun verhalen. Zoals: “Hij beseft het zelf niet dat hij er niet meer aan te pas komt. Ja, er was die polepositie in Monaco. Maar voor de rest reed Rosberg hem telkens weer naar huis. Alleen ziet Michael dat niet. Zo is hij altijd geweest: blind voor eigen tekortkomingen.” Na die polepositie in Monaco werd Michael S. trouwens getipt als grote kanshebber in Montreal, maar ook daar werd het weer niets. Voor de vijfde keer dit seizoen uitgevallen met pech, hoor je dan van zijn aanhangers. Alleen kwam hij er in de race niet echt aan te pas, na een ontgoochelende negende tijd in de kwalificaties.
Officieel heet het dat Schumacher eind dit seizoen, als zijn contract afloopt, zelf kan kiezen of hij doorgaat of stopt. Wie de man kent, weet dat hij geen zin heeft om op te houden. De comeback in 2009 legde zijn leven immers opnieuw in de juiste plooi, en er is geen enkele reden waarom hij ook deze keer niet in een zwart gat zou rijden als hij weer stopt. De man is intelligent genoeg om dat zelf te beseffen. Bovendien: zijn er bij Mercedes die van hem af willen, dan zitten er in de bestuurskamer van Mercedes ook heel wat die nog een paar jaar door willen met de halfgod. Schumachers kop staat nog altijd vijf keer vaker in de krant dan die van Rosberg. En in verre oorden, zoals de Aziatische landen, kent het grote publiek maar één naam: Schumi. In China schreeuwen ze hem zelfs als Vettel en Alonso in de aankomsthal van de luchthaven verschijnen. “Mercedes heeft Schumacher meer nodig dan omgekeerd”, schreef de gezaghebbende Frankfurter Algemeine in een opiniestukje. Autoconstructeurs stouwen inderdaad geen miljarden in F1 voor de sport an sich, maar om auto’s te verkopen. En dat doet Schumi nog altijd als geen ander.
DOOR JO BOSSUYT
