Als je met de auto thuis aankomt en er is net een leuk liedje op de radio, rijd je dan nog een blokje om, om dat liedje helemaal te beluisteren?

“Nee, maar dan blijf ik wel nog even in mijn auto zitten. En nadien kruip ik binnen meteen achter mijn computer om dat liedje te downloaden. Tegenwoordig ben ik helemaal in de ban van Michel Teló, die heeft een liedje met een lekker deuntje en een stoeme tekst eronder ( doelt op ‘Ai Se Eu Te Pego’, nvdr), Cristiano Ronaldo is daar ook gek op. Als ik dat liedje hoor, gebeurt het dat ik mij niet kan bedwingen en begin te dansen.”

Welke schoonheid zou je graag eens tegen het lijf lopen op de dansvloer?

” Scarlett Johansson. Die heeft een heel mooi gezicht, vind ik.”

Als jij vroeger een kwartier te vroeg was op een afspraak met je lief, bleef je dan achter een hoekje nog vijftien minuten wachten om te doen alsof je de stiptheid zelve was?

( lacht) “Nee, geen stiekem gedoe bij mij. Ik zou gewoon op de plaats van afspraak gewacht hebben tot ze er was.

“Enkele jaren geleden liepen zulke dates nog stroef, omdat ik vroeger wel wat verlegen was. Intussen is dat beter. Zo heb ik naar het schijnt mijn vriendin versierd, en niet omgekeerd. Karolina tenniste vroeger ook, maar zij koos ervoor om alles op haar studie psychologie te zetten. Ze ging een jaar als Erasmusstudent naar Sevilla. In die periode waren we gewoon vrienden en hielden we contact via Skype en Facebook. Op een gegeven moment ging ik in de buurt van Sevilla eens op vakantie en wat later kwam zij ook eens naar mij kijken op een toernooi. Daar vonden we elkaar. Nu moet ik haar wel vaak missen, ik zit 25 à 30 weken per jaar in het buitenland. Dat is af en toe moeilijk. Aan de andere kant vind ik dat reizen wel fijn, ik ben het ook gewoon.

“Ik was vier toen ik voor het eerst een racket aanraakte. Sport zit bij onze familie in de genen. Mijn papa volleybalde vroeger in de hoogste afdeling, bij Zonhoven. Mama speelde badminton. Rond haar achttiende was zij een van de besten van België, maar door een blessure moest ze stoppen. Mijn ouders tennisten nadien nog wat voor hun plezier en zo leerde ik die sport kennen. Vanaf mijn twaalfde sloot ik me aan bij de Vlaamse Tennisvereniging. Gaandeweg mocht ik af en toe eens naar het buitenland, eerst naar buurlanden en vanaf mijn vijftiende ook naar Amerika.”

Ging jij als kind ooit op je gezicht omdat je show wou verkopen door met je fiets op één wiel te rijden?

“Nee, ik ben niet echt een waaghals. Op het internaat in Edegem was ik ook niet de jongen die kattenkwaad uithaalde. Daar werd weleens met pingpongpaletten gegooid of vloog in de eetzaal af en toe de yoghurt door de lucht, maar ik deed niet mee met zulke zaken.

“Dat internaat was verbonden aan een tennisschool in Wilrijk. Daar ging ik vanaf het tweede middelbaar naartoe. ’s Morgens kregen we er les, in de namiddag konden we trainen. Doorgaans haalde ik goede punten. Ik durfde wel af en toe te spieken, als we voor wiskunde veel formules uit het hoofd moesten leren. Dan schreef ik die op een blaadje dat ik tijdens het examen stiekem bovenhaalde. Het zuivere blokken, wat je ook had bij een vak als geschiedenis, lag me niet. Vraagstukken, waarbij je moest redeneren, vond ik wel tof.”

Kreeg jij in een ondergrondse parking al eens een slagboom op het dak van je auto?

“Nee, ik heb ook nog nooit door mijn schuld een ongeluk gehad, al durf ik soms te hard te rijden.”

Schenk jij voor jezelf al een aperitiefje uit terwijl je aan het koken bent?

“Nee. Ten eerste is wijn of bier niet echt mijn ding, ik heb evenveel genot van een Spa bruis als van alcohol. En ten tweede kook ik weinig. Als ik in België ben, woon ik nog bij mijn ouders, in Maasmechelen. En in het buitenland eet ik doorgaans in een hotel of restaurant. Als mijn trainer en ik toch eens ergens een appartement huren, is het strafste wat ik in de keuken doe: spa-ghettislierten koken en saus uit een potje opwarmen.”

DOOR KRISTOF DE RYCK