Op zoek naar de verloren tijd

© belgaimage

Tot voor een paar jaar was Milaan dé voetbalhoofdstad van Italië. Intussen wacht het al zes jaar op een titel. Kunnen de nieuwe Chinese eigenaars van Internazionale en AC Milan dit seizoen hun nieuwe speeltjes al aan Champions Leaguevoetbal helpen?

Er breken voor de Italiaanse sportkrant Gazzetta dello Sport weer betere tijden aan. Natuurlijk interesseert het persmonument zich ook voor Juventus, Napoli en AS Roma, maar een Milanese krant scoort toch het best wanneer AC en Inter het goed doen.

Dat was de afgelopen seizoenen niet het geval. De voornaamste sportieve hoofdstukken in het Italiaanse voetbal werden in Turijn geschreven, en Juve’s grootste concurrenten kwamen niet uit Milaan, maar uit Rome en Napels. Daar kampten AS Roma en Napoli om de plaatsen twee en drie die recht geven op rechtstreekse deelname aan de Champions League. De voorbije drie jaar was de beste prestatie van een Milanese club in de Serie A de vierde plaats voor Internazionale in 2015/16. In 2014/2015 zonken beide clubs helemaal weg in het moeras: Inter eindigde toen als achtste, Milan pas als tiende. Afgelopen seizoen haalde Milan met een zesde stek, na drie jaar zonder Europees voetbal, nipt de kwalificaties voor de Europa League. Inter finishte, na een jaar waarin het vier trainers versleet, als zevende. Frappant: ondanks de tegenvallende prestaties lokten beide clubs de meeste toeschouwers van alle Serie A-clubs (zie kader).

Na alle gitzwarte onweerswolken schijnt vandaag echter de zon weer. Met meer dan vijfduizend zijn ze afgezakt naar Milanello, de tifosi van de rossoneri, voor de allereerste training, die 5e juli. Het is al van 2008 geleden, toen Ronaldinho gepresenteerd werd, en van 2011, na de laatste titel, dat er nog zó veel volk opdaagde. De parkeerplaatsen staan vol, er wordt gezongen. Hoe anders dan een jaar eerder, toen de harde kern van de Curva Sud de eerste training boycotte, uit onvrede met het clubbeleid.

Op 13 april verkocht Silvio Berlusconi (80) na 31 jaar zijn favoriete speeltje aan een Aziatische investeringsgroep rond de Chinese zakenman Yonghong Li. Berlusconi bedong daarbij nog eens de schriftelijke belofte dat Li en co de komende drie jaar samen minstens 350 miljoen euro aan transfers zouden investeren. Al in het éérste jaar is meer dan de helft besteed.

Koopwoede

Zo kijken die 5e juli de AC-fans hun ogen uit, naar de nieuwe kern waar haast elke dag een nieuwe aankoop aan toegevoegd wordt. Algemeen directeur Marco Fassone,samen met sportief directeur Massimiliano Mirabelli honderd dagen eerder door de Chinezen aangesteld, hoopt op 40.000 abonnees. Vorig jaar waren dat er slechts 15.990. Wat een verschil met tien jaar geleden, toen voor het seizoen 2007/08, na de laatste winst van de Champions League, liefst 43.140 abonnementen de deur uitgingen. Vanaf 2012/13 daalde dat aantal onder de 30.000.

Die eerste trainingsdag is de komst van nieuwkomer zeven afgerond: rechtsback Andrea Conti van Atalanta, goed voor 28 miljoen. Ook Gigi Donnarumma trekt de aandacht. In feite is hij de eerste transfer van deze mercato. De 18-jarige keeper besliste eind juni om zijn nog één jaar durende contract niet te verlengen, maar tekende na immens protest uiteindelijk toch bij. Nu is hij met een loon van 6 miljoen euro, na Manuel Neuer en David De Gea,de best betaalde doelman ter wereld.

Nog is het niet afgelopen met de uitgaven. Op 15 juli raakt bekend dat Milan een akkoord heeft met verdediger Leonardo Bonucci, voor liefst 42 miljoen gekocht bij Juventus, nadat die bij de kampioen niet langer door één deur kon met Massimiliano Allegri.

De dag waarop het nieuws van de komst van Bonucci bekend raakt, wordt ook Lucas Biglia voorgesteld. De Argentijnse middenvelder, in 2013 door Lazio bij Anderlecht weggehaald voor 8,4 miljoen, is nu voor het dubbele (17 miljoen) verpatst aan Milan.

Half juli staat de teller qua inkopen al aan 211 miljoen. En nog is de koopwoede niet voorbij. Er komt zeker nog een centrumspits, zodra Carlos Bacca verkocht is. De jonge spitsen Suso, Mbaye Niang en Patrick Cutrone,de 19-jarige Italiaanse jeugdinternational die in de oefenmatchen aan de lopende band scoorde, volstaan niet. Die nieuwe spits komt niet meteen. Torinovoorzitter Urbano Cairo blijft roepen dat Andrea Belotti, titularis bij de nationale ploeg, niet weg mag, en Dortmund meldt dat het niet van plan is om Pierre- Emerick Aubameyang te verkopen. Vijftig, zestig miljoen euro zijn de bedragen die voor de Gabonese international circuleren. En dan te bedenken dat Milan Aubameyang in 2007 al in huis had, en hem in 2012 na enkele uitleenbeurten voor 1,8 miljoen verkocht aan Saint-Etienne.

Snoepwinkel

Trainer Vincenzo Montella is blij als een kind dat in een snoepwinkel met gevulde handen staat en hoort dat hij straks nóg een volle zak snoep krijgt. De 43-jarige voormalige spits begint aan zijn tweede seizoen bij Milan. Montella, al de zevende coach in tien jaar, geeft toe dat hij grote ogen trok toen hij het transferbudget voor zijn neus kreeg. ‘Meer dan ik had durven te hopen. Een droomzomer, beleef ik. En het mooie is dat mijn dromen werkelijkheid zijn geworden.’

De enige speler voor wie hij zelf doorduwde, was Bonucci: ‘Ik was overtuigd, op basis van de signalen die ik kreeg, dat hij haalbaar was, terwijl de clubdirigenten twijfelden. Dus stuurde ik sportief directeur Mirabellidagelijks minstens tien boodschappen met dezelfde drie woorden: ‘Buongiorno, direttore: Bonucci.’ Vandaag kan Montella zijn geluk niet op: ‘Leo is een leider, brengt een positieve strijdlust, en zal zo zijn ploegmaats aansteken.’

Bonucci is niet gekomen om uit te bollen, zegt de 30-jarige international zelf bij zijn aanstelling: ‘Ik leef van uitdagingen, en dit is er een om naar uit te kijken. Ik stel mezelf opnieuw in vraag. Ik weet niet hoeveel spelers dat op hun dertigste nog zouden doen.’

Nooit voorheen kocht een Italiaanse club in één transferperiode zó veel spelers voor zó veel geld. Zelfs niet in de glorietijd, dertig jaar geleden, toen Silvio Berlusconi nog in de lires zwom en hij toenmalig trainer Arrigo Sacchi onder acht nieuwe spelers bedolf. Montella heeft alle ingrediënten gekregen, hij moet daar nu snel een lekker gerecht van maken. ‘Als je de kloof met Napoli wil dichten, dat het beste voetbal in Europa speelt, moet je agressief ageren op de markt.’

Algemeen directeur Fassone, voorheen aan de slag bij Juventus, Napoli en Inter, is duidelijk over de ambities: ‘Tegen 2022 willen we de huidige omzet van tweehonderd miljoen verdubbelen en tot de vijf beste clubs van de wereld behoren. In het seizoen 2019/20 moeten we break-even draaien, wil ik de Champions Leaguehymne al in San Siro gehoord hebben, én een prijs winnen. Kómend seizoen al kampioen worden lijkt me wel niet echt haalbaar.’

Belgische jeugd

Ook bij Internazionale wordt op 5 juli de training hervat. Daar lachen de tifosi groen. Terwijl de nieuwe Chinese eigenaars van AC Milan met geld gooien, houdt de Suningholding die een dik jaar geleden de club kocht de geldbuidel nog dicht. Eind juni verwoordt voormalig Leicestertrainer Claudio Ranieri hoe een buitenstaander tegen de situatie aankijkt: ‘Inter lijkt op de vertrekhal van een luchthaven. Het is een komen en gaan. En lang wachten.’

Op de dag waarop Milan in zijn Europese debuut, uit bij het Roemeense Craiova, zes nieuwe spelers gebruikt (Biglia en Bonucci staan nog niet op de Europese lijst, evenmin als de Turkse aanvaller Hakan Calhanoglu), brengt Inter in China, voor de galamatch tegen Bayern München, twee nieuwkomers (op een reservekeeper na): middenvelder Borja Valero (ex-Fiorentina, 5,5 miljoen) en de Slowaakse verdediger Milan Skriniar (Sampdoria, 23 miljoen). Samen kostten ze 28,5 miljoen, één achtste van wat AC Milan al uitgaf.

Op de bank geen dure nieuwelingen, maar eigen jeugd, zoals de Belgische verdediger Zinho Vanheusden en middenvelder Xian Emmers,die in de eerste oefenduels geregeld mochten opdraven. Ook dat is een project dat de Chinese Suningholding koestert: de uitbouw van een nieuw elftal voor het komende decennium. Daarom worden in binnen- en buitenland de beste jonge voetballers gehaald, zoals onlangs ook verdediger Flor Van den Eynden,de 17-jarige Belgische jeugdinternational van KV Mechelen.

De beperkte transferbedrijvigheid heeft ook te maken met de Financial Fair Playregels, waar Inter zich nauwgezet aan moet houden. Om Europees te mogen voetballen moest Inter zich vorig jaar onderwerpen aan een monitoring door de UEFA. Ook AC Milan moet, in oktober, nog een financieel plan voorleggen, maar mag in afwachting nog even met geld gooien. Internazionale heeft dan weer een afspraak dat het in drie jaar maximaal dertig miljoen euro verlies mag leiden, anders krijgt het van de UEFA een boete. Omdat het vorig seizoen al dertig miljoen in het rood ging, moet het komend seizoen en het jaar daarna break-even afsluiten. Dat kan omdat de club op 30 juni al voor 37 miljoen euro aan spelers verkocht.

Doel is dit jaar na zes jaar nog eens een kwalificatie voor de Champions League af te dwingen. Dat is ook waarvoor de nieuwe trainer is gekomen, zegt Luciano Spalletti, naar Inter gehaald door Walter Sabatini, tot halfweg vorig jaar de… sportief directeur van AS Roma. Die weet dus goed wie hij in huis haalde. Spalletti’s boodschap aan de spelers? ‘Ik heb met AS Roma de Champions League bereikt, dat moeten deze spelers me dit seizoen ook geven.’

Met zijn komst hoopt iedereen dat de trainerswals bij Inter beëindigd is. Spalletti is immers al de dértiende coach in tien jaar. Het minimumrecord staat op naam van Frank de Boer die vorig seizoen, midden in de voorbereiding, de ontevreden Roberto Mancini verving en al na 84 dagen op straat werd gezet.

Alleen het team telt

Nu al wordt de nieuwe trainer dé transfer van Inter genoemd. De manier waarop hij vorig seizoen AS Roma in een nek-aan-nekrace met Napoli naar de tweede plaats en rechtstreekse deelname aan de CL sleurde, ondanks de onophoudelijke kritiek dat hij het carrière-einde van idool Francesco Totti verknoeide, maakte indruk.

Op geen enkel moment zeurt Spalletti om versterking. Krijgt hij een vraag over ex-Clubspeler Ivan Perisic,die van Inter graag naar Manchester United zou vertrekken, maar minstens vijftig miljoen moet kosten, dan zegt de nieuwe trainer droog: ‘Perisic is fantastisch. Ik zou hem het liefst houden.’ Spalletti maakt spelers én een team beter. Niet toevallig noemt Nicolas Lombaerts hemde beste coach met wie hij ooit samenwerkte (van 2009 tot 2014 bij Zenit).

De Italiaan vindt dat er op de selectie, die er vorig seizoen bij Inter een potje van maakte, nog veel rek zit. Wat vindt hij bijvoorbeeld van Mauro Icardi,de charismatische Argentijnse kapitein en topschutter? ‘Fenomenale spits. Benieuwd wat hij de ploeg bijbrengt wanneer we ver van het doel van de tegenstander spelen.’

De Argentijn naar een hoger niveau tillen is een van Spalletti’s doelen. Net zoals hij Edin Dzeko aanpakte. Tot voor vorig seizoen leek die bij AS Roma een lichaamsvreemd element, op en naast het veld, met amper acht goals in zijn eerste jaar. Maar Spalletti kneedde Dzeko in 2016/17 tot topschutter van de Serie A met 29 goals, én acht assists.

Icardi zal, om de coach te behagen, zijn ploegmaats meer moeten helpen in moeilijke momenten. Als kapitein en topschutter van Inter volstaat het niet de koning van de zestien meter te zijn. Je moet, zeker als de trainer Spalletti heet, ten dienste staan van het team, vooral wanneer de bal zich op de eigen helft bevindt. Mentaal zal Icardo altijd bij de les moeten blijven, ook met een positieve attitude tijdens de week. Doet hij niet wat Spalletti vraagt, dan vliegt hij naar de bank, zoals Totti en De Rossi,boegbeelden van AS Roma, meemaakten.

De Toscaanse coach zal dus allerminst cadeaus uitdelen. ‘Elke speler denkt dat hij iets moet krijgen, maar hij moet eerst géven. Véél geven. Wie hier met mij wil werken, moet zich Inter voelen. Niet denken: ik ben Candreva of Murillo van Inter, maar: ik bén Inter. Ik zal daarop hameren, op elk moment. Deel uitmaken van Inter grijpt je naar het hart, dat heeft ook Mourinho me ge-sms’t. Ik ben begeesterd dat ik hier mag werken, en wil mijn spelers evenzeer begeesterd zien. Deze kern heeft voldoende kwaliteit, ik moet er alleen een eenheid van maken. Veel spelers hebben hier vijf, zes verschillende trainers gehad. Dan kan je niet meer de schuld voor wat verkeerd liep op iemand anders steken. Het is ook hún fout als Inter al lang niets meer gewonnen heeft.’

Spalletti kijkt niet naar de kapiteinsband of naar wat een speler verdient, maar naar wat goed is voor zijn ploeg. Hij begon bij Inter zoals in zijn eerste weken bij AS Roma, waar hij in januari 2016 Rudi Garcia opvolgde. De Italiaan hield zich toen bijna uitsluitend bezig met de defensie te perfectioneren. Bijna letterlijk nam hij de verdedigers bij de hand en legde hij hen de basisbeginselen uit. Hoe ze zich moesten voortbewegen, afhankelijk van de tegenstander en de positie van hun ploegmaats.

Hard werken, bijna altijd met de bal, is Spalletti’s motto. De twee Amerikaanse physical trainers die hij bij zijn komst bij Roma aantrof, verving hij door zijn eigen man. ‘Goeie profs, maar ik doe het op míjn manier.’ Bloed, zweet en tranen is wat de Toscaan belooft, maar Inter zal straks ook als een geoliede machine over het veld stormen. De spelers weten al dat wanneer ze de coach volgen hij hen niet in de steek zal laten. De laatste keer dat zoiets bij Inter gebeurde, was onder José Mourinho, in 2010.

Toen won Inter de Triple.

door Geert Foutré – foto’s belgaimage

Nooit voorheen kocht een Italiaanse club in één transferperiode zó veel spelers voor zó veel geld als AC Milan.

Bloed, zweet en tranen is wat Spalletti belooft, maar Inter zal ook als een geoliede machine over het veld stormen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content