Roger Federer wordt algemeen beschouwd als de beste tennisser ooit. Statistici staven dat met 237 weken onafgebroken ’s werelds beste en zeventien grandslamtitels. Romantici voegen daar een nooit eerder vertoonde tenniselegantie aan toe.
Voor een wedstrijd van de Zwitser ga je zitten. Je neemt er je tijd voor. Federer is tennis kijken in smoking en wachten op een operavertoning. Het is geen vuile kledij op een festivalweide. De Amerikaanse schrijver David Foster Wallace omschreef in 2006 kijken naar een wedstrijd van Federer zelfs als een “religieuze ervaring”. Hij had het over een “Federer Moment”. Het is het ogenblik “waarop je mond openvalt van verbazing, je ogen uitpuilen en je rare geluiden gaat maken zodanig dat huisgenoten vragen of je oké bent.”
Sinds enige tijd zit er ruis op die gewaarwording. Blasfemie is toegestaan. Er was de vroege exit op Wimbledon, gevolgd door nederlagen op de kleinere toernooien van Hamburg en Gstaad, telkens tegen spelers buiten de top vijftig. In de vierde ronde van de US Open was Tommy Robredo te sterk. In drie sets nog wel. Robredo is een deftige tennisser die ooit vijfde stond op de wereldranglijst, maar is in normale omstandigheden geen partij voor de Zwitser. Tot nu dus.
Steeds vaker wordt getwijfeld of de zeventien grandslamtitels ooit zeventienplus zullen worden. En of het voor de 32-jarige Federer niet stilaan tijd is om een afscheidsfeestje voor te bereiden. Vragen over de toekomst draaien perpetuum mobile-gewijs rond het hoofd van de Zwitser.
Federer had het er voor aanvang van de US Open over in The New York Times Magazine. “Ik wil er niet te veel aan denken. Hoe meer je met het afscheid bezig bent, des te dichter het komt.” De Zwitser houdt echter nog te veel van het spelletje om nu al afscheid te nemen. In tegenstelling tot Pete Sampras, met wie vaak vergelijkingen worden gemaakt, is hij niet klaar met tennis.
Bovendien is Federer bereid verder te investeren en te werken aan zijn spelwijze, getuige de eventuele racketwissel die hem al even bezighoudt. De termen ’toekomst’ en ‘Roger Federer’ zijn geen contradictio in terminis.
Maar ook Federer weet: klasse en elegantie weerstaan de tand des tijds niet. Aan elke operavertoning komt een eind. Ooit gaat dat doek dicht. Ooit zingt die fat lady haar laatste lied. Duimen dat nog een welluidende aria volgt.
Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be. De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.
Sven Vantomme, Heestert
