Zestien onsportieve nerds omvormen tot een voetbalploeg die naam waardig. Geen gemakkelijke opgave, maar in het nieuwe VT4-programma ‘FC Nerds’ proberen ze het toch.
Zestien mannen die nog nooit tegen een bal hebben getrapt op drie maanden tijd omscholen tot een volwaardige voetbalploeg, het is eens een andere variant op reality-tv dan overleven op een onbewoond eiland of de koude boven de poolcirkel trotseren. Een nieuw concept hebben ze bij VT4 echter allerminst uitgevonden. In 2004 begon de Deense televisiezender TV 2 Zulu met “FC Zulu”, het oorspronkelijke programma. Het doel was om op drie maanden tijd een ploeg klaar te stomen die het – na eerst een aantal oefenwedstrijden te hebben gespeeld – mocht opnemen tegen landskampioen FC Kopenhagen. FC Zulu deed het goed, maar werd toch met 6-1 verslagen door FCK. Intussen zijn er ook in Australië, Nederland, Duitsland, Spanje, Hongarije, Zweden en Noorwegen varianten uitgezonden. Nu maakt dus ook België kennis met FC Nerds.
Om alles in goede banen te leiden, heb je wel een ervaren coach nodig, iemand die omkan met spelers die op de eerste trainingsdag opdagen in een Darth Vaderoutfit, inclusief masker en stemvervormer. Een coach die geen probleem maakt van spelers die een Body Mass Index van 35 hebben, een fysieke test afleggen met plateauzolen of niet durven koppen omdat hun gezicht dan schade zou kunnen vertonen. Met name: Jan Boskamp. Nog voor hij overnam bij FCV Dender had de Rotterdammer al toegezegd om de zestien hopeloze gevallen van FC Nerds onder zijn hoede te nemen. Twee keer per week geeft de ex-coach van onder meer Anderlecht, Racing Genk en Stoke City training aan de nerds op hun veld in Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek. Veel overtuigingskracht was er volgens Boskamp niet nodig om hem de uitdaging te laten aangaan. “Ongeveer zeven maanden geleden kreeg ik telefoon van de mensen van Kanakna, het productiehuis dat FC Nerds maakt. Het eerste wat ik dacht was: dit is toch helemaal niks voor mij? Kanakna gaf me toen wat info over het programma en daarna heb ik de Scandinavische reeksen op dvd bekeken. Ik heb me echt een kramp gelachen en drie dagen later heb ik toegezegd. Pas later heb ik ook de job bij Dender aangenomen.”
Brulboei
Dat Boskamp niet meteen de meest subtiele coach is, hoeft geen verder betoog. Wie de eerste aflevering bekijkt, merkt meteen dat Bossie ook zijn onervaren spelers niet spaart. Op de eerste training pikte Boskamp er al meteen twee slachtoffers uit. Sonny Bertels daagt te laat op en krijgt een typische “volgende keer hoef je in zo’n geval niet meer op te dagen” naar zijn hoofd. De van een stevige hanenkam voorziene Steve Sollie wordt gewaarschuwd voor eventuele brokken: “Als de bal kapot gaat door dat ding op je hoofd, dan kan je meteen een nieuwe gaan kopen.” Toch heeft Boskamp niks dan lof voor zijn nerds: “Het zijn fantastische kerels om mee te werken. Ze lachen om zichzelf als ze iets verkeerd doen op het veld en ze amuseren zich echt op de trainingen. Een aanpassingsperiode aan Johan Boskamp hadden ze niet nodig. Ze zijn niet bang om iets terug te zeggen, hoe hard ik ook tegen hen roep (lacht). Ook onderling komen ze al vanaf de eerste dag goed overeen, wat toch belangrijk is om te slagen in onze opdracht. Je ziet de spelers nu heel de tijd lachen en fratsen uithalen en eigenlijk was dat de eerste twee, drie dagen ook al het geval. Sommige van die jongens moeten elke dag vanuit Limburg of van de kust naar Lombeek komen, maar ze doen dat met plezier. Ze blijven ook geregeld bij elkaar slapen, dus de sfeer in de groep zit wel goed.”
Intussen heeft de ploeg, naast een fysiek trainingsprogramma, ook al een aantal echte voetbaltrainingen achter de rug. Die zijn niet allemaal door de Rotterdammer zelf gegeven. Naast de assistentie van keepers-trainer Claude, hulpcoach François en materiaalmeester Louis kreeg Boskamp ook professionele hulp. “Denderspeler Steven De Petter is al langsgekomen om training te geven aan de jongens en ook Gilles De Bilde is hier geweest. Ik ben dus niet de enige die de ploeg probeert te helpen, want alleen training krijgen van de grote Boskamp, daar zijn ze lekker mee (lacht).”
Doorheen de acht afleveringen van het programma wordt er niet alleen veel getraind en gelachen, er worden ook oefenwedstrijden gespeeld. Bij VT4 wou men nog geen concrete details geven over de tegenstanders, maar vorige week konden we alvast zien dat vrouwenvoetbalclub DVK Egem zijn medewerking heeft verleend aan het programma. Het provinciale elftal werd uitgebreid met een aantal speelsters van de ploeg die aantreedt in de eerste klasse, en de dames speelden een oefenwedstrijd tegen FC Nerds.
Keihard lachen
Net als in de andere landen waar het programma liep, wordt er toegewerkt naar een topmatch om het seizoen af te sluiten. In zowel Noorwegen, Zweden als Denemarken werd die wedstrijd gespeeld tegen de landskampioen: respectievelijk Vålerengen, Djurgardens IF en FC Kopenhagen. In Nederland nam Atletico Ananas het op tegen een selectie ex-Feyenoorders, maar wat we in België mogen verwachten, is nog een geheim. “De identiteit van de laatste tegenstander kunnen we nog niet verklappen, maar het zal zeker een topper worden”, aldus VT4.
Naast zijn opdracht bij FC Nerds is Boskamp ook nog steeds trainer bij FCV Dender. Dendermiddenvelder Frederik Van- derbiest betreurde onlangs dat bezoekende fans de ploeg soms smalend FC Nerds noemen, maar volgens Boskamp is daar niks van aan: “Er is een groot verschil tussen deze ploeg en Dender. Hier is het vooral om te lachen en plezier te maken, terwijl het bij Dender serieus is. Bij FC Nerds kan ik me al eens laten gaan en als eens brullen tegen iemand, maar nadien moet ik me bijna altijd omdraaien omdat ik mijn lach niet meer kan inhouden. Kijk, bij een ‘echte’ club kan je de spelers alles over voetbal vertellen wat je wilt, ze verstaan je toch wel. Bij deze jongens is dat niet het geval. Als je dan te technisch wordt, kijken ze je aan met zo ’n blik van: wat sta je daar toch te lullen, man? Ik vind het alleszins een leuke uitdaging. Alhoewel, een uitdaging kan je dit toch niet noemen? Het is gewoon keihard lachen, man. Soms sta ik bijna in mijn broek te doen van het lachen. Natuurlijk is het een hele klus om die jongens te leren voetballen, maar het is fantastisch als je ze dan echt vooruitgang ziet boeken. Eerste klasse zie ik ze niet halen, maar ik denk ook niet dat het hoogste niveau het doel is voor hen (bulderlach).” S
door steven van duyse – beelden : vt4
