Ga nooit zomaar af op het uiterlijk. Een devies dat ook toepasbaar is in de wereld van horlogemakers.
Dat schijn bedriegt, wordt deze keer bewezen door Breguet met zijn Classique Chronométrie. Achter de wel erg traditionele look van dit elegante roze-gouden horloge gaat een heuse geschiedenis van technologische evoluties schuil. Breguet is naast het pronkstuk van de machtige Swatch Group ook nog eens de denktank waaruit sinds 2000 meer dan honderd gepatenteerde uitvindingen gekomen zijn.
Een van de kenmerken van de Classique Chronométrie is de 10 Hz mechanische beweging, die voor exact 72.000 schommelingen per uur zorgt. Een technisch hoogstandje dat voor de eerste keer wordt uitgevoerd bij een polshorloge dat geen chronograaf is, en dat allemaal om de precisie en de stabiliteit van de looptijd te verbeteren. De verhoogde frequentie en mechanische kracht zorgen ervoor dat onder meer de prestaties van de slingerspiraal (een soort kleine veer, met een specifieke vorm, die het heen-en-weer bewegen van de slinger regelt, alsook de werking van de beweging) aanzienlijk beter zijn. De afwijking op dit horloge is nooit meer dan een seconde per dag. Best wel een opmerkelijke prestatie als je weet dat een horloge vier tot zes seconden per dag mag afwijken om goedgekeurd te worden door de Zwitserse COSC.
Een frequentie van 10 Hz zou zonder het gebruik van siliciumcomponenten nooit bereikt kunnen zijn, zeker niet bij een mechanische beweging van een horloge dat in grote oplage op de markt zal komen. Op voorspraak van enkele toonaangevende merken maakte silicium – dat ook vaak gebruikt wordt in de elektronica-industrie – eind jaren negentig zijn opwachting in de horlogewereld. Silicium is niet alleen licht, maar ook nog eens uiterst goed bestand tegen wrijving, wat ervoor zorgt dat je je horloge amper moet smeren. Het maakt ook de meest complexe geometrische figuren mogelijk. De (overigens erg dure) siliciumtechnologie heeft ervoor gezorgd dat de grote merken ook andere elementen van het horloge in silicium gingen vervaardigen. Het echappementwieltje, het lichaam van de slinger en het anker zijn daar slechts enkele voorbeelden van.
In de ongevoeligheid van silicium voor magnetische velden zagen de ingenieurs van Breguet weer allerlei nieuwe mogelijkheden. Vroeger werd er door horlogemakers weleens geworsteld met de magnetische aantrekkingskracht tussen sommige kleine componenten, die begon te spelen na verloop van tijd. Nu wordt die magnetische aantrekkingskracht net als een extra mogelijkheid of zelfs als troef uitgespeeld. Om de rotatie en stabiliteit van de slinger te verbeteren, wordt er nog dit jaar een nieuwe oplossing voorgesteld. Die oplossing is gestoeld op het gebruik van twee tegenpivots die een micromagneetje aan weerszijden van de slingeras plaatsen. Die magnetische aantrekkingskracht zorgt ervoor dat de slinger zelfs door een grote impact niet uit zijn lood geslagen kan worden.
Trouw aan zijn eigenzinnigheid volgde Rolex zo zijn eigen weg bij het verbeteren van zowel precisie als stabiliteit van de beweging. Twee exclusieve en intussen wereldberoemde uitvindingen speelden daarbij een cruciale rol. Enerzijds is er de schokdemper Paraflex (2005) en anderzijds is er de Parachromspiraal, een unieke combinatie van niobium, zirconium en zuurstof. Die spiraal zag het levenslicht in 2000, is ongevoelig voor magnetische (neven)effecten en is tot tien keer beter bestand tegen schokken.
De ingenieurs van Jaeger-LeCoultre kwamen met een ander idee voor de verbetering van de tijdmeting van mechanische uurwerken met allerhande accessoires. Ontwerpers noemen die accessoires overigens erg veelzeggend ‘complicaties’ omdat ze met zo veel energie gaan lopen, terwijl hun functies toch niet de meest belangrijke in een polshorloge zijn. Bij Jaeger-LeCoultre kwamen ze op het even geniale als simpele idee om met een dubbele beweging te werken. Sinds 2007 zijn dan ook alle modellen van de Dual Wing-collectie met die dubbele beweging uitgerust.
DOOR PATRICK DELAROCHE
