De top van de Pro League wil vandaag de leiding van de voetbalbond tot een beter beleid dwingen en de macht van het amateurvoetbal breken. Roger Vanden Stock moet het puin ruimen dat hij zelf creëerde. Het was immers Anderlecht dat negen jaar geleden François De Keersmaecker in het zadel hielp, nadat de profclubs dwarslagen bij de benoeming van zoon Vanden Stock tot bondsvoorzitter. Michel Preud’homme was toen het ideale alternatief geweest, maar het balorige paars-wit wilde de toenmalige Profliga een lesje leren en opteerde voor een vertegenwoordiger van de amateurs. Wat een dwaasheid.
Hoe dan ook, het wordt de hoogste tijd dat voetbalbond en Pro League de strijdbijl begraven. Enzo Scifo was het jongste slachtoffer van de interne strubbelingen. De charmante Italo-Belg mag de beloften gaan trainen, maar moet wel het taalbad in. Een eis die geen enkele coach voor hem moest inwilligen.
Het draaide dan ook helemaal niet om de talenkennis van Scifo. Hij was simpelweg slachtoffer van het gehakketak tussen profclubs en amateurs. Guy Craybex maakte namens de profs stampij rond de eentaligheid van de ex-Anderlechtcoryfee, maar het is Gérard Linard, de interim-secretaris-generaal, die aan de basis ligt van alle heisa. Als opvolger van Steven Martens voelt hij zich geroepen om het aantal Franstaligen op sleutelposities te vergroten. Op andere beleidsplannen viel hij nog niet te betrappen.
Het klopt dat de top van de voetbalbond de jongste jaren behoorlijk Vlaams kleurde. Met De Keersmaecker, Martens, Borgions, Van Doorslaer, Madou en Allaerts waren zowat alle sleutelposities in Vlaamse handen. So what? Het enige criterium moet kwaliteit zijn, niet de taal die iemand spreekt. Bekwamere Franstaligen zijn bijzonder welkom. Het idee om een gewezen wereldtopper als Frank De Bleeckere te vervangen door een middelmatige ex-arbiter als Eric Romain als scheidsrechterbaas was echter waanzin en werd gelukkig afgeblokt door de Pro League.
De communautaire tweespalt binnen de federatie is te wijten aan de verkiezingsbeloftes van bondsvoorzitter François De Keersmaecker. Zonder de stemmen van de Franstalige amateurs was hij kansloos. Dus moest hij hen proberen te paaien. Gérard Linard zou nog anderhalf jaar op post mogen blijven als secretaris-generaal en kreeg waarschijnlijk ook de toezegging dat hij wat vriendjes naar voren mocht schuiven. Wie weet wat er nog meer is beloofd?
Verdeeldheid tussen profs en amateurs, verdeeldheid binnen de amateurs (drie van de twaalf leden van het Uitvoerend Comité kozen eind juni voor Joseph Allijns als voorzitter) en nu dus ook tussen Walen en Vlamingen. Wat een palmares.
Marc Wilmots kreeg met Scifo als beloftecoach zijn zin, maar of hij tot de winnaars mag worden gerekend is zeer de vraag. De bondscoach komt steeds nadrukkelijker in het kamp van de amateurs terecht en zijn belangen liggen toch vooral bij de profclubs. Ook al zijn de meeste Rode Duivels in buitenlandse loondienst.
De Pro League was ook allerminst onder de indruk van zijn tegenaanval in het dossier rond de reiskosten van de technische staf. De schuld bij het reisbureau leggen was net iets te gemakkelijk. Ook al kan je de reisagent niet kiezen, je kan na de eerste trip gerust naar een hotel met een ster minder vragen en gewoon een taxi aan de receptie bestellen in plaats van de hele dag een wagen met chauffeur op te eisen.
Ook voetbaltechnisch waren er bedenkingen bij de uitgaven rond de scouting. Moeten Thibaut Courtois en Eden Hazard gevolgd worden? Zij behoren tot de vier, vijf namen die de bondscoach blindelings op het wedstrijdblad inschrijft.
Wellicht kan het nuttig zijn om in wedstrijden met Chelsea uit te zoeken waarom Hazard met zijn club veel dominanter en efficiënter speelt dan in het nationale tricot. Dat lijkt echter een opdracht voor de bondscoach zelf en niet voor de fysiektrainer. Bovendien ga je dan beter naar een competitiematch in Londen dan naar Parijs, waar José Mourinho gegarandeerd zijn bus voor het eigen doel zal parkeren. Een tegenstander van het kaliber van PSG komen de Rode Duivels zelden tegen en in Londen bestaat de mogelijkheid om de ochtend nadien nog even met de jongens te praten. Ook met minder middelen moet meer mogelijk zijn.
DOOR FRANÇOIS COLIN
‘Wilmots komt steeds meer in het kamp van de amateurs terecht.’
