We eindigen onze toer langs de Franse EK-speelsteden in Parijs, daar waar het toernooi begint en eindigt, waar tot 10 juli (bijna) alle wegen naartoe zullen leiden.

Het pinksterweekeinde zit er bijna op in de Franse hoofdstad, maar de jonge Parijzenaars die zich geïnstalleerd hebben naast de Grand Train schijnen daar niet om te malen. Dat voormalige depot van de Franse spoorwegen ging op 30 april weer open en vormt een magische plek tot het op 16 oktober weer de deuren zal sluiten. Tot dan genieten wandelaars volop van deze plaats in het achttiende arrondissement.

Op de tweeënhalve hectares van het domein lijkt het levendige Parijs even een pauze genomen te hebben, op een terras, zittend in het gras, aan een tafel in een treinwagon die tot restaurant is omgebouwd of luierend in de zetels in een van de vele zalen van het entrepot. Over enkele weken zullen de petanquespelletjes en de tafelvoetbal- en pingpongtafels er waarschijnlijk verlaten bij liggen wanneer de wedstrijden van het EK 2016 worden uitgezonden. Parijs leek nog nooit zo rustig.

Zeker sinds de aanslagen van 13 november 2015. Vier dagen na het drama stelde Patrick Kanner, minister van Stadsontwikkeling, Jeugd en Sport: ‘Het EK zal plaatsvinden onder de strengste veiligheidsvoorschriften. Maar van een afgelasting van dit geweldige volksfeest is geen sprake.’ In januari verkondigde de Franse sportchef dat er bij de toeschouwers ’tweeënhalf miljoen fouilleringen’ zouden gebeuren: ‘Het zal een tijdje duren eer je in de stadions binnen geraakt’, waarschuwde hij. ‘Je gaat daar niet binnen zoals je thuis naar binnen stapt.’

FANZONE MET WIFI

Ook al is de ongerustheid nog niet helemaal weggeveegd, het idee om met gesloten deuren te spelen is dat wel, en dat gebeurde vrij snel. Met de fanzones ligt het wat lastiger: die worden wel degelijk opgericht, maar er zullen drones over vliegen en ze zullen omringd worden met veiligheidspoortjes. En indien nodig kunnen ze nog altijd op het laatste moment geannuleerd worden. De Franse staat neemt geen halve maatregelen wat de veiligheid betreft.

De Parijse fanzone op het Champs de Mars tegenover de Eiffeltoren zal een wereldprimeur kennen: het is de eerste fanzone met wifi. Bovendien kun je er je eigen pittige tweet vast op de Twitterwall zien. Naast dat immense scherm van 420 m2, ‘het grootste ooit’, zullen nog acht schermen opgesteld worden, waarop alle wedstrijden te bekijken zijn.

De fanzone, die 92.000 mensen zal kunnen ontvangen, zal de eer hebben om op 9 juni ingewijd te worden met een concert van David Guetta en op 28 juni komt Muse langs. Er komt ook nog een tweede fanzone, in het Parc de la Légion d’Honneur in Saint-Denis, waar het Stade de France ligt.

Naast de fanzones organiseert de stad haar Paris Foot Tour, een soort rondreizend dorp met sportactiviteiten om het EK te promoten. Het zal zijn tenten opslaan op verschillende openbare plaatsen in Parijs en Saint-Denis. In diezelfde optiek worden de Berges de Seine (de wandelpromenades langs de rivier) tijdelijk de Berges de l’Europe, waar de gebruikelijke ‘ZZZ’ (containers die als vakantiehuisjes ter beschikking staan van mensen die de kans niet hebben naar het strand te gaan) door 24 kunstenaars uit de 24 deelnemende landen worden aangekleed zodat ze een collectief kunstwerk vormen.

VAN COUBERTIN TOT ZLATAN

Terwijl het EK gevierd wordt op afgesloten of heringerichte plekken, blijft Parijs in essentie natuurlijk een stad van cultuur. De concerten en festivals die in de Lichtstad plaatsvinden, zijn ontelbaar, net als de heerlijke musea, van het Louvre tot het Grand Palais, van het Musée d’Orsay tot het Palais de Tokyo.

Parijs gaat ook graag prat op de persoonlijkheden die het voortgebracht heeft en die tot op vandaag voortleven in de geesten van de mensen: schrijvers Molière, Emile Zola en Charles Baudelaire, beeldhouwer Auguste Rodin, filosofe Simone de Beauvoir, zanger Charles Aznavour… Allen werkten, dachten en zongen ze in de hoofdstad. Wat de sport betreft, is de meest iconische figuur van Parijs allicht baron Pierre de Coubertin. Hij voerde lichamelijke opvoeding in op de Franse scholen en staat vooral bekend als de stichter van de moderne Olympische Spelen in 1894 en van het IOC in 1896.

Op dat palmares hoeft Zlatan Ibrahimovic nauwelijks jaloers te zijn. Het nieuwe icoon van de Parijse sport, zo bestempeld door de Franse media, heeft de visie op het voetbal bij onze zuiderburen compleet veranderd. Zlatan is een echte ster geworden die hoog rijst boven het instituut PSG. Waar De Coubertin de sport internationaal gemaakt heeft, heeft Zlatan ze meer dan ooit haar individuele karakter teruggegeven. De man die naar eigen zeggen in Parijs is aangekomen ‘als een koning’ verlaat PSG nochtans op een valse noot: zonder Europabeker, CL noch EL. Paris Saint-Germain, de vaandeldrager van de hoofdstad, heeft dus een nieuw gezicht nodig – of beter: nieuwe gezichten. Wanneer de Zweedse reus op 13 juni opnieuw naar de Lichtstad afzakt, zal blijken of hij het aura van een legende verwerft dan wel teruggaat zoals hij gekomen is. Onverrichter zake.

DOOR NICOLAS TAIANA – FOTO’S BELGAIMAGE