Bij KAA Gent betaalde Jess Thorup al snel de rekening voor de mislukte competitiestart. Tandarts László Bölöni moet het gaatje vullen, waar de Roemeen bij R Antwerp FC niet in slaagde: kampioen spelen en Europees stunten.
Het werd dan toch de kroniek van een aangekondigd afscheid. De Deen Jess Thorup, die op 10 oktober 2018 vol hoge verwachtingen werd binnengehaald als kampioenenmaker na de (onverwachte) titel met FC Midtjylland, werd voor het eerst – sinds hij in maart 2011 hoofdtrainer werd bij Esbjerg fB – doorgestuurd.
Begin februari, in een gesprek met Geert De Vlieger bij Play Sports/Telenet, lachte Thorup nog met die vaststelling. ‘Ik ken het gevoel niet. Maar veel mensen zeggen mij: ‘Om een echte coach te zijn, moet je eens ontslagen worden’. Daar leer je veel uit. Ik kan daarmee leven.’ Als een echte professional, dagelijkse positivo en dataspecialist, zo leerden ze de goedlachse coach bij KAA Gent kennen. Maar ook iemand die in de kleedkamer zijn stem durfde te verheffen wanneer het niet liep zoals verhoopt.
Weemoed
Thorup stond in februari tweede, qua punten ver weg achter kampioen Club Brugge. Dat bleef wringen bij de clubleiding, ondanks de verdiensten en realisaties van de Scandinaviër: de succesvolle huur van Alexander Sørloth, de (verloren) bekerfinale tegen YR KV Mechelen, de voor de club zeer winstgevende transfer van Jonathan David (minstens 32 miljoen euro naar Lille OSC) dankzij een tactische vondst met de ruit op het middenveld én de zestiende finales van de Europa League (uitschakeling door AS Roma).
Alleen bestond er bij voorzitter Ivan De Witte en algemeen manager Michel Louwagie nooit volledig unanimiteit over de coach. Te vaak denken ze met weemoed terug aan charismatische persoonlijkheden als Michel Preud’homme en Hein Vanhaezebrouck (in 2015 verantwoordelijk voor de eerste en enige titel). Thorup pakte als nuchtere Scandinaviër nooit uit met ronkende verklaringen, stond altijd rustig langs de zijlijn en gaf vaak en lang het vertrouwen aan zijn vaste spelers. ‘Ik besef dat het resultaat uiteindelijk de uiterste waarheid is. Winnen is wat telt, zowel voor de club, de fans als voor mijn toekomst. Toch kan een onverdiende overwinning mij diep ongelukkig maken’, verklaarde Thorup recent in Knack. ‘Want dan weet ik: deze vlieger blijft niet opgaan.’
De vleugels van Thorup – einde contract – waren eind mei al geknipt, met de aanstelling van Wim De Decker als nieuwe assistent omdat zijn vaste rechterhand Peter Balette werd ‘gepromoveerd’ tot technisch directeur. Balette, die door Thorup werd bestempeld als ‘vriend’ en ‘symbool van de club’, kreeg het verwijt dat hij te vaak en te veel meeging in de zienswijze van de hoofdtrainer. Nochtans werd de Limburger altijd geroemd voor zijn rol als motivator en voor zijn inbreng bij stilstaande fases.
Zenuwachtigheid
Dat Thomas Kaminski (laatste contractjaar) al na amper één speeldag en wat geklungel defensief met Igor Plastoen, werd gewisseld voor nieuwkomer Davy Roef was een signaal van de toegenomen zenuwachtigheid intern. Net het opdrijven van het aantal clean sheets vormde immers het grootste aandachtspunt om eventueel straks de CL-groepsfase te bereiken.
Uit het oog wordt verloren dat voor het collectief druk zetten vooruit ook de impact van David bijzonder groot was. Dat bewijzen zijn statistieken, naast zijn hoge efficiëntie en opportunisme voor doel. KAA Gent maakte op drie speeldagen nog geen enkel velddoelpunt, ondanks de weelde aan offensieve opties. Om de spitsen in stelling te brengen en voor creatieve invallen te zorgen, werd gerekend op Giorgi Tsjakvetadze, maar de Georgiër ondervond moeite om topfit te geraken na zijn zware knieoperatie vorig seizoen. Roman Bezoes zoekt ondanks zijn ijver en inzet te vaak naar regelmaat in zijn prestaties. De Oekraïener blijkt gevaarlijker bij een invalbeurt, terwijl de door Mogi Bayat aangebrachte Alexandre De Bruyn (STVV) net voor de competitiestart zijn kruisbanden scheurde en minstens zes maanden niet inzetbaar zal zijn.
László Bölöni (67), die een tweejarige overeenkomst versierde, stond blijkbaar al sinds 2013 op de verlanglijst van voorzitter De Witte. Roger Henrotay effende het pad. De Luikenaar werd in mei 2018 eventjes sportief adviseur. Hij blijft een vertrouweling van Louwagie, omdat Henrotay als algemeen directeur goede zaken deed met Gent voor Standard. Via de makelaarsfirma Vision Foot van zijn zoon Martin bracht de ex-spelersmanager (de mislukte) Jean-Luc Dompé naar Gent, maar Henrotay jr. is wel de agent van Roman Jaremtsjoek en Tsjakvetadze, de volgende spelers voor het uitstalraam.
Twee doelen moet Bölöni straks invullen: een nieuwe deelname aan de Champions League én een tweede landstitel. De gediplomeerde tandarts rekent daarvoor sterk op ‘heel goeie partner’ Wim De Decker als adviseur. ‘Natuurlijk wil ik dat het artistiek en flamboyant verloopt’, aldus Bölöni. ‘Niks valt uit de lucht. Al wat ik tot dusver realiseerde, gebeurde via hard werk, de nodige ernst en veel opofferingen. Het is aangenaam om over spektakel te spreken en mirakels te realiseren, alleen moet dat gebeuren met het nodige zweet op het voorhoofd.’
Temperament
Was het daarom dat Brecht Dejaegere voor zijn grinta werd heropgevist en een invalbeurt kreeg? Of speelde ook mee dat de West-Vlaamse middenvelder sinds enige tijd deel uitmaakt van de Mogi Bayatportefeuille? ‘Bölöni hamert sterk op vechtersmentaliteit’, bevestigt Dino Arslanagic, die transfervrij van Antwerp naar Gent kwam via Bayat. ‘Van zijn spelers verlangt hij engagement. Zijn temperament werkt op dat vlak aanstekelijk. Soms heb je wat van zijn razernij nodig om het verschil te maken. De verdedigers en middenvelders krijgen zeer strikte richtlijnen. Zeker bij balverlies is de uitvoering van de taken individueel noodzakelijk. Maar zijn spitsen noemt de trainer vaak zijn artiesten, die hij vrijheid gunt. Die creatieve spelers stopt hij zeker niet in een verstikkend keurslijf.’
We zijn benieuwd of deze andere/nieuwe aanpak resultaat oplevert en tijdig de rust zal doen terugkeren in de Ghelamco Arena.
