Net nu Moumouni Dagano uit een dipje hoopte te kruipen, kreeg RC Genk door Real Madrid een pad in de korf gezet. En tegen La Louvière zette Sef Vergoossen hem op de bank. Vanavond tegen AS Roma dan maar ?

Voor de verplaatsing naar Madrid klonk MoumouniDagano nog hoopvol. “Het resultaat interesseert ons niet, we hopen op een goeie wedstrijd, maar dat het moeilijk zal worden, dat weten we.

“Voor een wedstrijd denk je soms : dit wordt makkelijk. Dat dachten we in onze poule ook van AEK, maar in voetbal kan het snel veranderen. Nu weet ik : eerst moet je winnen voor je denkt dat je gewonnen hebt. Er is een verschil tussen Real en Genk, natuurlijk, maar een wedstrijd begint altijd met 0-0, niet met 6-0 ( sic). Het verschil zal misschien klein zijn, want Real is wel sterk, maar niet snel. Als ik zou moeten kiezen tussen Real Madrid of Manchester United, dan kies ik voor Real Madrid. Zij spelen vóetbal en het gaat niet zo snel. Hun centrale verdedigers, Hierro en Helguera, ils ne sont pas vifs. En ze zullen niet willen verdedigen, want ze spelen thuis, dus zullen wij met het nodige geluk van de ruimte kunnen profiteren om kansen te creëren.”

Achteraf bleek de realiteit anders. Na de 0-0 thuis tegen AEK Athene, volgde de 6-0 in Madrid.

‘Real was makkelijker dan AEK’

Moumouni Dagano : “Ik vond de wedstrijd tegen Madrid makkelijker dan die tegen Athene. Ik voelde me persoonlijk in ieder geval veel beter tegen Madrid. Ik bedoel : Real gaf me als aanvaller de ruimte, terwijl Athene heel defensief kwam spelen bij ons. Die speelden geen voetbal, die verdedigden gewoon om de nul te kunnen houden. Misschien dat we ginder drie punten kunnen gaan pakken.

” Wesley ( Sonck, nvdr) haakte op Real, zoals de trainer had gevraagd, veel af omdat zij anders de ruimte die we in onze rug lieten zouden gebruiken. Gevolg was wel dat we zo verder terugvielen in plaats van aan te vallen. Het middenveld en de verdediging kwamen ook wat ver van ons te staan. Daarom hoop ik dat we tegen Roma offensiever zullen spelen en hoog zullen aanvallen. Ik wil goals zoeken, want ik heb al een paar wedstrijden niet gescoord. We zullen tegen Roma sneller moeten voetballen dan in Madrid. Tegen dergelijke ploegen móet je zo spelen, anders lopen ze de ruimte telkens dicht.

“Zes tegendoelpunten blijft veel natuurlijk, ook al is Real Madrid een grote club. Na AEK was ik nochtans al veel voorzichtiger geworden. Voor die wedstrijd voelde en dacht ik dat we zouden winnen, maar nadien heb ik me gerealiseerd dat de Champions League moeilijk is. Zelfs in het kampioenschap wordt het moeilijker omdat iedereen zich op ons instelt. De Champions League blijft van een hoger niveau, maar als we voortdoen zoals we tot de drieënveertigste minuut speelden in Madrid, kunnen we nog binnen de eerste drie eindigen in onze groep. Ik heb er nog altijd vertrouwen in, we moeten niet ontgoocheld zijn. Ik hoop dat we het in de andere matchen een beetje kunnen goedmaken.

“Die zes doelpunten doen pijn, een tegendoelpunt had deugd kunnen doen, maar zoals ik al zei : scoren is moeilijk geworden, ook in de competitie. Iedereen kent ons. Al bij al denk ik toch niet veel aan de Champions League. Ik denk meer aan de competitie, daar moeten we punten pakken om de Champions League nóg eens te halen.”

‘De Champions League heeft mij doen nadenken’

Moumouni Dagano : “De Champions League m’a bousculé beaucoup. Ik dacht aan voetballen in de Italiaanse, de Engelse of de Spaanse competitie, maar de Champions League heeft mijn voeten weer op de grond gezet. Het is de top na het WK. Zo’n Champions League geeft je toch wel een idee van wat je te wachten staat als je vertrekt bij je club. Het heeft mij doen twijfelen en nadenken. Ik heb de laatste tijd veel gepraat met mijn manager en vrienden. Vorig seizoen praatte ik wel over de mogelijkheid van een transfer, maar nu hebben ze mij andere ideeën gegeven. Niet zozeer mijn mening over voetballen in het buitenland is veranderd, maar wel dat ik mijn toekomst veilig moet stellen. Dus als Genk mij vraagt mijn contract te verlengen, zal ik daar zeker over nadenken.

“Er is op dit moment tachtig procent kans dat ik hier langer blijf. Terwijl ik voordien dacht : als ik mijn contract verleng, gaan ze mij misschien blokkeren. Nu weet ik dat ze mij ook dan nog zullen kunnen laten vertrekken. Dat hebben ze mij toch gezegd. Zelfs de voorzitter van mijn vroegere club in Afrika heeft mij dezelfde raad gegeven. Nochtans vonden ze in Afrika allemaal dat ik naar Lens moest gaan. Maar de voorzitter zag dat ik me goed voelde in Genk en zei dat ik moest blijven, in plaats van meteen te willen vertrekken. Geld interesseert mij – ik ben een Afrikaan in Europa – maar ik wil vooral naar mijn carrière kijken. Ik wil wereldwijd bekend zijn. Vorig seizoen dacht ik niet zoveel na, ik wou alleen maar vertrekken. Nu besef ik dat het goed is om met anderen te praten.

“Als ik vertrek, wil ik ook goed kunnen spelen. Zal ik me elders ook goed voelen ? Gaan ze elders ook zo van mij houden ? Mentaal kan ik het aan, maar in Italië en Engeland spreek ik de taal niet. Dat soort gedachten houdt me bezig. Maar van het niveau heb ik geen schrik, dat is een kwestie van aanpassing. Ik heb nu in de Champions League nog maar twee wedstrijden op hoog niveau gespeeld, na zes wedstrijden kom je in dat ritme. Nu zit ik nog in het ritme van de Belgische competitie. Ik besef dat een transfer een risico inhoudt : ik wil niet vertrekken om elders op de bank te zitten.”

‘Ik heb mij al vaak kwaad gemaakt’

Moumouni Dagano : “Er komen nog veel wedstrijden en ik wil nog veel spelen. De trainer heeft mij een paar keer gewisseld, omdat hij wou dat ik rustte. Niet omdat ik, zoals ik zelf dacht, kansen miste. Hij is, zegt hij, voorzichtig met mij. Maar ik heb mij al vaak kwaad gemaakt. Achteraf pas besef ik dat wat hij doet goed is voor mij. Dan heb ik er spijt van. Ik voel mij nog fris, maar hij beslist. Het is goed dat ik af en toe kan rusten, maar toch denk ik nu altijd als de laatste minuten eraan komen : ááh, hij gaat mij weer vervangen. Omdat ik weet dat ik die negentig minuten aankan.

“Scoor ik twee wedstrijden niet, dan voel ik het vertrouwen wegvloeien. Maar scoren is voor de ploeg momenteel wat moeilijk, terwijl dat het enige is waaraan ik probeer te denken. Want in het begin scoorde ik heel makkelijk, terwijl ik daarna even makkelijk kansen miste. Wij aanvallers staan eigenlijk in de moeilijkste positie : als je scoort, ben je de vedette; als je kansen mist, begint iedereen te klagen. Ik heb alleen nood aan doelpunten : pas als ik scoor, voel ik me goed.”

door Raoul De Groote

‘De Champions League heeft mijn voeten weer op de grond gezet.’

‘Vaak ben ik kwaad, maar de trainer zegt dat hij voorzichtig is met mij.’