Een contradictorische uitspraak was het wel: terwijl de selectie van Bayern München bij momenten gek wordt van de aanwijzingen die Pep Guardiola op training geeft, liet sportdirecteur Matthias Sammer anderhalve week geleden, na de 2-0-zege tegen Hannover 96, horen dat de spelers van de winnaar van de Champions League zich niet in een comfortzone mogen nestelen. De Spaanse trainer nam het voor kennisgeving aan en voorzitter Uli Hoeness floot Sammer ogenblikkelijk terug, hij vond de uitval onnodig. Toch geven insiders de altijd recht voor de raap pratende Sammer gelijk: bij Bayern verstoppen de spelers zich wat al te gemakkelijk achter de overheersende aanwezigheid van Guardiola, ze tonen te weinig emotionele betrokkenheid, ze schuiven een stuk verantwoordelijkheid door, alsof alles wat op het veld loopt en niet loopt de schuld van hun trainer is. Sammer noemt dat ‘comfortzone’. Hij weet dat de grootste fouten in momenten van succes gemaakt worden en verbaasde als speler van Borussia Dortmund toen hij, na het binnenhalen van de titel in 1996, zijn trainer Ottmar Hitzfeld aansprak met de vraag om zo snel mogelijk de fouten van het voorbije seizoen te analyseren. En juist het huidige Borussia Dortmund, zo constateert Sammer, is een compact geheel dat hem de indruk geeft geconcentreerder te zijn dan Bayern München. En als ze bij de Beierse club iets niet willen, dan is het dat de titel weer naar Dortmund zou verhuizen.
Sammer stuurde zijn boodschap de wereld in nadat Bayern in de competitie vier van de vijf wedstrijden won en voor de eerste match van de Champions League, thuis tegen CSKA Moskou, met 3-0 werd gewonnen. Maar het spel van de kampioen is lang niet zo sprankelend als onder Jupp Heynckes, de concentratie op het nieuwe systeem lijkt de spelers te belasten en de creativiteit te doden. Een aantal spelers bekleedt een andere positie, verdediger Philipp Lahm voorop. Hij moet nu, mede door de blessures van de Spanjaarden Javi Martínez en Thiago Alcántara, als defensieve middenvelder aantreden. Maar het zou best kunnen dat dit ook later zo blijft: Guardiola noemt de 100-voudige international de meest intelligente voetballer met wie hij ooit heeft gewerkt. Bovendien wordt er nogal wat gewisseld en dat komt de automatismen niet ten goede: in vijf competitiewedstrijden stelde de trainer al twintig spelers op.
Maar Pep Guardiola maakt zich nergens zorgen over. Hij gaat verder zijn gang en weet dat er een sterk geraamte staat. Maar hij weet vooral welke weg hij met deze groep moet bewandelen: hij wil de stabiliteit verhogen, offensiever verdedigen, op tactisch vlak gedetailleerder werken en de automatismen in het spel met en zonder bal nog verfijnen. En hij zorgt ervoor dat zijn spelers fysiek top zijn, een absolute voorwaarde om zijn ideeën in de praktijk om te zetten. Het niveau van de trainingen van Bayern is hoger dan in het verleden, zo weten trouwe volgers. De spelers zijn onder de Catalaan in een andere wereld terechtgekomen, moeten leren omgaan met een andere vorm van concentratie en zich zeer betrokken tonen. Juist dat laatste mist Guardiola, langs het veld een tikkende tijdbom, af en toe: intern zou hij zich er al over hebben beklaagd dat hij bij de spelers te weinig lichaamstaal ziet.
De uitval van Sammer legde Guardiola naast zich neer. Hij weet dat de sportdirecteur een emotioneel man is, net zoals hijzelf. En hij heeft niet de indruk dat de spelers zich achter hem verstoppen. Ze slaan de juiste weg in: die naar voren.
DOOR JACQUES SYS
