Ivan Perisic voetbalt bijna twee jaar in België. Een terugblik.

Het is 3 januari 2008 als de naam Ivan Perisic voor het eerst in de Belgische pers opduikt. SV Roeselare, afgescheiden laatste in de Jupiler Pro League, krijgt de negentienjarige Kroatische offensieve middenvelder zes maanden ter beschikking gesteld van de Franse eersteklasser FC Sochaux. Spelersmakelaar Tonci Martic bood hem onder meer ook bij KV Kortrijk aan, maar uiteindelijk neemt Dennis van Wijk hem op Schiervelde binnen. Hij zal zich dat niet beklagen.

Perrin

Perisic voelt er zich meteen thuis. Op stage in Turkije neemt hij als dessert niet één maar vier taartjes, zal aanvoerder Stefaan Tanghe later vertellen, maar ook óp het veld laat hij zich niet onbetuigd. Op training openbaart hij meteen grote kwaliteiten, technische maar ook fysieke, en bij zijn debuut maakt hij in de achtste finales van de Cofidis Cup op Club Brugge de enige goal van de wedstrijd.

Bij Hajduk Split was Perisic in de zomer van 2005 vroegtijdig vanuit de jeugd naar de eerste ploeg doorgestroomd en nog voor hij er één officiële wedstrijd had gespeeld, was hij al op de internationale spelersmarkt geïntroduceerd. Begin augustus testte hij bij Anderlecht en kort daarna tekende hij een vierjarig contract voor FC Sochaux. Toenmalig hoofdtrainer Alain Perrin vloog daarvoor zelfs met een privéjet naar de hoofdstad van Dalmatië. Maar toen hij voortijdig naar Olympique Lyon vertrok, braken er in Frankrijk voor Perisic harde tijden aan: in het tweede elftal, dat in de vierde klasse uitkomt, werd hij vaak als verdedigende middenvelder en zelfs als centrale verdediger uitgespeeld. Na twee en een half seizoen zonder officiële wedstrijd in het eerste elftal ‘vluchtte’ hij naar België en speelde daar alle frustraties van zich af.

Wanneer hij ons in maart 2008 op zijn appartement in Roeselare ontvangt, krijgen we het levensverhaal te horen van een hyperkinetisch jongetje dat thuis en op school alles kapot sjot en met iedereen problemen kent. Op zijn rechterkuit staat nog een souvenir van een kwajongensstreek: een tatoeage van een kip op voetbalschoenen. Zijn vader runde vroeger een grote kippenboerderij en daarom noemden zijn vrienden hem ‘de kip’. Alles is een spel voor ‘de kip’ en in alles wat hij doet, wil hij de beste zijn. In voetballen domineert hij altijd en overal iedereen, eerst bij Omis en daarna bij Hajduk Split, en daar steunt de hele familie hem onvoorwaardelijk in. Zo leven zijn ouders sinds zijn vertrek uit Kroatië grotendeels gescheiden, omdat zijn moeder en zijn zus mee met Ivan verhuizen om hem met liefde bij te staan. Pas in Roeselare lijkt die investering te zullen lonen. Scouts uit binnen- en buitenland vinden plots de weg naar Schiervelde als hij in korte tijd acht doelpunten maakt, vijf in de competitie en drie in de beker. Maar naar het einde toe krijgt hij een fysieke terugslag en een enkelblessure. Wanneer het nieuwe seizoen start, is hij nog altijd eigendom van Sochaux.

Panenka

Eind augustus, net voor het sluiten van de transferperiode, tekent Ivan Perisic uiteindelijk een driejarig contract bij Club Brugge. Na een half seizoen SV Roeselare luidt het oordeel: als hij mentaal goed begeleid wordt en de voeten op de grond houdt, kan hij een grote worden. Twijfel of hij al klaar is voor een topclub speelt hij snel weg. Op training maakt hij meteen indruk op trainers en ploegmaats en tegen Racing Genk debuteert hij voor zijn nieuwe club met een doelpunt. Twee en een halve week later maakt hij zijn eerste Europese goal: in Toulouse kopt hij in de 94e minuut de gelijkmaker binnen.

De nacht voor de thuiswedstrijd tegen Partizan Belgrado droomt hij dat hij er twéé zal maken. Na drie minuten is de helft van zijn droom al gerealiseerd en wanneer Club een kwartier later een strafschop krijgt, claimt de jonge Kroaat in al zijn geldingsdrang de bal bij aanvoerder en eerste strafschopnemer Carl Hoefkens en stift die vervolgens à la Panenka op de lat. Bij de rust excuseert hij zich en erna forceert hij de 2-0. Ook in Belgrado en thuis tegen Toulouse scoort hij. Een nominatie voor de Gouden Schoen is het logische gevolg van zijn snelle opgang, maar zijn tweede seizoenshelft is net als die van de ploeg veel wisselvalliger. In mei tekent hij bij Club Brugge een verbeterd contract tot 2015.

Drogba

Zijn competitiestart is sterk, maar op speeldag 3 wordt hij desondanks de antiheld van de Brugse derby: in een onweerstaanbare actie gaat hij na een schaarbeweging in de zestien meter neer, de scheidsrechter ziet er een schwalbe in en geeft hem zijn tweede gele kaart, waarna Cercle profiteert van de numerieke meerderheid om de wedstrijd te winnen. Wanneer aan de blauw-zwarte zijde van het Jan Breydelstadion door de wisselvallige resultaten de stress toeneemt, verschijnt er in de pers plots een opmerkelijk extrasportief verhaal: de avond voor de competitiewedstrijd tegen Germinal Beerschot zou Ivan Perisic in discotheek Carré in Willebroek zijn geweest ter gelegenheid van het verjaardagsfeestje van fotomodel Jade Foret waarop ook Didier Drogba aanwezig was. Dat zou zijn uitgelekt omdat hijzelf daarna in de kleedkamer van Club Brugge foto’s van die Super Saturday liet zien. Het komt hem op een boete voor ‘ongepast gedrag’ van zijn club te staan.

Net als ’titelkandidaat’ Club Brugge begin november in de Jupiler Pro League in de middenmoot is weggezakt, verschijnt Perisic in ‘de week van de waarheid’ tegen Dinamo Zagreb met een hoofd vol Afrikaanse vlechtjes aan de aftrap. Het fetisjkapsel helpt niet, hij gaat mee ten onder, de kwalificatiekansen voor de volgende ronde van de Europa League zijn bijna nihil geworden en ‘op advies’ laat hij zijn haren weer ontvlechten. Drie dagen later leidt hij in Anderlecht met een dribbel en een schot de snelle openingsgoal in, maar net voor de rust laat hij op een hoekschop in een kopduel zijn tegenstander scoren en in de slotfase van de wedstrijd laat hij de kans liggen om de winning goal te maken. De woensdag daarna veroorzaakt hij op het Kiel in de slotminuut een strafschop die mee aan de basis ligt van de uitschakeling in de Cofidis Cup. Op sinterklaasavond luidt hij tegen Westerlo met twee doelpunten de ommekeer in en met een rake kopbal zorgt hij vervolgens ook op KV Mechelen voor de zege.

Synthese van bijna twee jaar Ivan Perisic in België: als hij niet te gek doet, komt de tijd dat hij de avond voor een wedstrijd niet meer naar de Carré zal moeten rijden om Drogba te zien. Dan zal hij spelers van dat slag ’s anderendaags op het veld tegenkomen.

door christian vandenabeele

“Als hij niet te gek doet, komt de tijd dat hij de avond voor een wedstrijd niet meer naar de Carré zal moeten rijden om Drogba te zien.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content