De Française Sandrine Testud is door haar huwelijk half Italiaanse geworden. In Rome en in Parijs zou ze graag nog een laatste keer schitteren alvorens eind dit jaar afscheid te nemen van het tenniscircuit. Helaas, een voetblessure gooit roet in het eten. Toch kan Sandrine iedereen recht in de ogen kijken.
Testud heeft altijd een beetje het etiket van loser opgekleefd gekregen. Ten onrechte, want niet voor niets stond ze twee jaar geleden nog negende op de wereldranglijst – in het dubbel zelfs achtste. Toch werden haar rankings in Frankrijk, een land met een lange tennistraditie van hoog geklasseerde spelers, zelden echt naar waarde geschat. Daar zat haar temperamentvolle karakter voor veel tussen. In stress-situaties slaagde Testud er op de court zelden in haar zenuwen in bedwang te houden. Talloze keren miste ze open kansen en verloor ze op de valreep wedstrijden waarin ze aan de winnende hand was. Haar favorietenrol kon ze vaak niet waarmaken.
Het verklaart ook waarom ze in de elf jaar dat ze in het circuit zat, in een Grand Slamtoernooi nooit verder kwam dan een plaats in de kwartfinales. Dat was op de US Open van 1997, en enkele maanden later ook op de Australian Open. Dat jaar, 1997, was voor Testud het absolute topjaar. Van stek 39 op de WTA-ranking klom ze naar de dertiende plaats. Ook leverde ze een beslissende bijdrage tot de eerste overwinning van Frankrijk in de Fed Cup. Voorts boekte ze haar eerste toernooizege in Palermo, kwalificeerde ze zich voor het eerst voor de Masters, en boekte ze zes overwinningen tegen speelsters uit de toptien.
andrine Testud maakte er nooit een geheim van dat die uitstekende prestaties toe te schrijven waren aan de vlinders in haar buik. Tot over haar oren was ze verliefd op Vitorio Magnelli, een knappe, wat schuchtere Italiaan die in het mannentennis ooit in de toptweehonderd stond. De vonk was overgeslagen tijdens het toernooi van Key Biscane in 1995. Testud en de nu 40-jarige Magnelli trouwden op 13 juni 1998 en zijn nog steeds een paar.
Magnelli werkt als trainer van de vrouwen voor de Italiaanse federatie. Om die reden verhuisde Testud met haar geliefde naar Rome. Daar maakt ze nu zelf ook gebruik van de trainingsfaciliteiten. “Over het algemeen is de accommodatie er toch vrij goed”, zegt ze. “Ik heb veel getraind met Silvia Farina, die ondertussen een van de beste speelsters uit het circuit is geworden, en met jonge talenten die werden begeleid door Vitorio.”
Zo erg is ze inmiddels ingeburgerd in haar tweede vaderland, dat het toernooi van Rome haar evenzeer de kriebels bezorgt als de Franse hoogmis van Roland Garros. “Ik vind Rome nog steeds een overweldigende, fantastische stad”, zegt de Française, die ondertussen vloeiend Italiaans spreekt. En ten bewijze van haar inburgering voegt ze er lachend aan toe : “Een goede cappuccino maak je alleen met volle melk”. Naar verluidt bereidt ze ook graag tiramisu en is ze verzot op pizza’s al taglio, de stukjes pizza die de Italianen uit het vuistje eten, terwijl ze door de straatjes van een of ander historisch stadscentrum kuieren.
andrine Testud werd geboren in Saint-Genis-Laval. Haar vader Daniel is een ingenieur, haar moeder Josette huisvrouw. Ze begon te tennissen toen ze tien was. Met haar krachtige forehand liep ze al gauw in de kijker van talentscouts. Ze kreeg een beurs van de federatie en werd Frans kampioene bij de miniemen in 1986 en bij de juniores in 1989. Daarop trok ze naar Parijs, waar ze twee jaar doorbracht bij het CNE, het equivalent van wat in België het Bloso is. Vervolgens begeleidde Philippe Duxin, een trainer van de Franse federatie, die zich ook bekommerde om Alexia Dechaume, haar bij haar eerste stappen in het internationale circuit.
Momenteel wordt Testud – bijna vanzelfsprekend – gecoacht door haar echtgenoot. Normaal zou ze nog doorgaan tot het einde van het seizoen, maar de kans is niet onbestaande dat ze er noodgedwongen vroeger een einde aan maakt. Met pijn in het hart moest ze als gevolg van een ontsteking in de hals afzeggen voor het toernooi in Parijs. Dat was in februari. De rust die ze daarop nam, deed haar wel heel goed, want nadien in Dubai schakelde ze Venus Williams, het nummer één van de wereld, uit, alvorens in de finale het onderspit te delven tegen haar landgenote Amélie Mauresmo.
Op dat moment leek het erop dat Sandrine Testud nog een laatste, mooie reeks zou neerzetten. Tot een onverwachte voetblessure haar noopte af te zeggen voor de toernooien van Indian Wells en Key Biscane. Vooral het forfait in Key Biscane was haar bespaard mogen blijven. Het is immers de plaats waar ze zeven jaar geleden haar hart verpandde aan de man van haar leven.
door Florent Etienne,
Testud heeft altijd een beetje het etiket van loser opgekleefd gekregen. Ten onrechte.
