Preben Elkjær Larsen (11 september 1957) voetbalde tussen 1977 en 1984 gedurende zes en een half jaar bij Lokeren, dat de Deense aanvaller bij het Duitse Keulen wegplukte. Na zijn verblijf in België werd Larsen pas écht een internationale ster. In zijn eerste jaar bij Hellas Verona mocht hij meteen mee de titel vieren in de Italiaanse Serie A. Vier seizoenen speelde Larsen voor Verona, waarna hij zijn carrière in eigen land beëindigde bij Vejle. Tussendoor maakte hij ook furore bij de nationale ploeg, waarvoor hij in 69 wedstrijden 38 keer scoorde, met het WK in 1986 als hoogtepunt. Larsen kreeg op dat WK in Mexico de bronzen bal als derde beste speler van het toernooi.
Aan Lokeren houdt hij mooie herinneringen over, vertelt Larsen in haast perfect Nederlands. “We beschikten over een erg sterke ploeg met ronkende namen als Lubanski, Lato, Hoogenboom, Mommens, Verheyen, noem maar op. Lokeren was niet zo groot als Anderlecht, Club Brugge of Standard, maar slaagde er in die tijd toch geregeld in Europees voetbal te bereiken. Meer nog dan een voetbalclub vormden we één grote familie. Mensen als voorzitter Etienne Rogiers en manager Aloïs Derycker zetten zich met hart en ziel in voor de vereniging. In de periode dat ik er speelde, behoorde het Belgische voetbal tot de top in Europa. Ik vind het jammer dat daar nu al lang geen sprake meer van is. Om nu als vierde te eindigen in de Belgische competitie moet je geen uitzonderlijke ploeg meer hebben. Ook jullie nationale ploeg scheert niet langer hoge toppen. Spijtig.”
In België voetbalde Larsen niet alleen, hij leerde er ook zijn vrouw kennen. “Mijn eerste vrouw”, preciseert hij, om er na een korte stilte aan toe te voegen. “En ook mijn huidige, dus is het nog altijd mijn eerste, hé (grijnst). Vorig jaar waren we vijfentwintig jaar getrouwd en hielden we een groot feest, waarop we familie en vrienden uit België uitnodigden.” Zijn ex-ploeggenoten van Lokeren hoort of ziet hij nog zelden. “Maar het gebeurt. Zo kreeg ik vorige week telefoon van Karol Dobias, die ik in vijftien jaar niet meer gesproken had.”
Tegenwoordig werkt Larsen als Champions-Leagueanalist bij de Deense televisie. “Daarnaast heb ik nog mijn eigen firma, 2partner : wij verkopen telefonie voor Tele2, dat in zesentwintig landen operatief is.” Na zijn actieve loopbaan was hij even trainer bij Silkeborg. “Maar ik heb te veel andere dingen te doen om me fulltime met het trainerschap bezig te houden.”
Tot slot : rookt hij nog zoveel als vroeger ? “Nee, nee. Ik ben zes jaar geleden gestopt (lacht).” (RVdb)
door Roel Van den broeck
