Hoe zou Michel Preud’homme zich hebben gevoeld toen hij vorige week woensdag de treurmars van Club Brugge tegen Leicester City aanschouwde? Duelkracht, loopvermogen, snelheid, techniek, opportunisme, Club werd op alle vlakken op een pijnlijke manier afgetroefd. Al aan de rust liet Preud’homme zijn ongenoegen blijken. Was het niet voor de glinstering van het kampioenenbal dat hij uiteindelijk na eindeloos lang getreuzel besloot in Brugge te blijven? En leek die luid bejubelde beslissing niet garant te staan voor nieuwe successen?
Nu moet Preud’homme zich schikken in een rauwe realiteit. Misschien dat hij zich afvraagt of het voor hem niet beter was geweest om bondscoach te worden, al dan niet in combinatie met zijn job bij Club. Hij had er wel oren naar, maar uiteindelijk werd voor een andere constructie gekozen. Zo probeert hij verder verbeten Club te reanimeren. Aan inzet en passie heeft het de Luikenaar nooit ontbroken.
Het is een van de redenen waarom Michel Preud’homme een aura van onaantastbaarheid heeft opgebouwd. Kritiek krijgt hij zelden. Eerder wordt nog de vraag gesteld of de spelers van Club Brugge wel een trainer van het niveau van Preud’homme verdienen. Die haast blinde adoratie is in het Belgische voetbal nog maar zelden vertoond.
Michel Preud’homme zei na de wedstrijd tegen Leicester City niet te weten waarom het niet loopt. Ook dat soort eerlijk klinkende analyses hoor je niet vaak. Daarmee neemt hij zijn groep in bescherming. Want Preud’homme merkt natuurlijk wel wat er scheelt. Hij ziet het onder meer op training. Heel moeilijk is het telkens weer om een groep na een succes scherp te krijgen. Dan komen sommige spelers terecht in een artificiële wereld. Zelfoverschatting is in het voetbal het grootste gif. Spelers meten zich in momenten van triomf vaak een status aan die ze niet hebben.
Er is bij Club Brugge geen enkele reden om de realiteit uit het oog te verliezen. Het pakte vorig seizoen de titel met niet echt flitsend maar wel erg productief voetbal en het begon toen ook moeizaam aan de competitie: tien punten na zeven wedstrijden, evenveel als nu. En heel lang kreeg Preud’homme – afgelopen maandag 19 september was het drie jaar geleden dat hij bij Club begon – geen stabiliteit in de prestaties en liep hij zich bij sommige spelers vaak te pletter op een muur van laksheid en onverschilligheid. Soms leek de puzzel perfect in elkaar te passen om dan weer te verbrokkelen.
Maar in play-off 1 stond er wel een blok op het veld. Dan was Club een vat vol strijdlust, met meer intensiteit dan kwaliteit. Het duwde de speltechnische mankementen naar de achtergrond. De felheid waarmee iedereen knokte, liep, bikkelde en schoffelde, toonde hoe obsessief de jacht op de titel was.
Die gretigheid lijkt nu weg. En dan valt het gebrek aan pure kwaliteit op. Zeker als er, zoals tegen Leicester City, geen ruimte is. Maar ook zaterdag tegen Eupen viel er amper verbetering te zien, al gaf de ploeg na de snelle achterstand wel blijk van veerkracht. Niettemin was het in de slotfase rillen en trillen, sidderen en bibberen.
Het kan snel veranderen in het voetbal. Vorig seizoen slikte Zulte Waregem in 40 competitiewedstrijden 73 doelpunten. Nu hebben de West-Vlamingen met vier tegentreffers in zes matchen de beste verdediging. Die defensieve stabiliteit is de sleutel van het succes. Zulte Waregem is een evenwichtig blok, een onwrikbare ketting, een ploeg die baadt in weelde. Dat aanvallers als Obbi Oulare, Jens Naessens en Igor Vetokele op de bank zitten, is daar een illustratie van. Bovendien beschikt de ploeg met Mbaye Leye over een leider die ook beslissend is als hij na een week ziekte amper in de match zit.
Spelers die opstaan en hun verantwoordelijkheid nemen, het is dat wat AA Gent nu mist. Hein Vanhaezebrouck verwees er zondagavond in Oostende naar. Het vertrek van een intelligente bouwer en breker als Sven Kums valt wel op te lossen in een thuiswedstrijd tegen Lokeren, maar niet als de tegenstand zwaarder is. AA Gent zal met die kwalitatieve afroming moeten leren leven. Hoe jammer dat ook is voor een club die twee seizoenen geleden kampioen werd en vorig seizoen een fraaie Europese campagne neerzette. Iedereen wilde zich toen associëren met dit succesproduct. Nu is het in de Ghelamco Arena weer herbeginnen.
@JacquesSys
DOOR JACQUES SYS
Zulte Waregem baadt in weelde.
