Elke week verzamelt Sport/Voetbalmagazine meningen over een pertinente vraag.

Zondag is het weer Club Brugge-AA Gent, ‘de strijd om Vlaanderen’. Maar momenteel, in het heetst van de titelstrijd, vooral ook het duel tussen de twee uitdagers van regerend landskampioen Anderlecht. Het is ook opnieuw Michel Preud’homme tegen Hein Vanhaezebrouck. Drie keer speelden ze dit seizoen al tegen elkaar: twee keer werd het een gelijkspel (2-2); één keer won AA Gent (2-1), op drie speeldagen van het einde van play-off 1 de verrassende leider. Wie is de strafste: MPH of HVH?

Wim De Coninck

“Daar kan ik echt niets relevants over zeggen, want ik vind dat appelen met peren vergelijken”, zegt voetbalanalist Wim De Coninck. “Ik vind dat zó moeilijk. Je moet voorkeuren geven die eigenlijk nergens op stoelen. Goed, je kunt zeggen: diegene die de beste resultaten haalt of de beste resultaten in de onderlinge duels is de strafste. Maar die resultaten hangen van zo veel factoren af. Ik vind trouwens wat Yves Vanderhaeghe met Kortrijk doet en Felice Mazzu met Charleroi minstens even straf. En wat met Besnik Hasi als Anderlecht toch weer kampioen wordt? Weer de titel gepakt, uitstekend gespeeld in de Champions League en Europees overwinterd: is dat niet straf?”

Nordin Jbari

“Tactisch is Vanhaezebrouck de beste”, zegt Nordin Jbari, voetbalconsultant voor RTBF. “Maar Preud’homme heeft een andere kracht: hij kan energie steken in een ploeg. Als Club ondanks vermoeidheid en blessures nog altijd meedoet voor de titel, dan is dat dankzij hem. Hij houdt er de goesting en de moed in, zorgt ervoor dat zijn spelers in alle omstandigheden tot het uiterste blijven gaan. Ik denk dat hij daar de beste in is. Vanhaezebrouck is creatiever, ondernemender. Hij is meer bezig met de opbouw van het spel en zijn filosofie is offensiever. Ik herinner mij dat hij twee jaar geleden met Kortrijk op Anderlecht, bij een hoekschop tegen, drie man voorin liet staan. Psychologisch is dat een sterk signaal. In bokstermen: je mag ons slaan, maar wij zullen jullie ook slaan. Het getuigt van lef. Vanhaezebrouck begrijpt ook dat tegenwoordig de verdedigende middenvelder de nummer tien is. Bij Gent is dat Kums, iemand die het spel kan maken. Bij Club kan Simons noch Vormer dat en dat maakt het voor Club soms moeilijk: want als je moe bent, kun je minder lopen; en als je dan de bal niet kunt laten circuleren, krijg je problemen. Vanhaezebrouck gebruikt voo r de verdediging jongens als Kums, Dejaegere en Neto, die zijn allemaal beter aan de bal dan Simons en Vormer. Hij ambeteert de twee groten en de manier waarop hij dat doet, is positief. Aan het spel van Gent zie je dat daar op training hard aan gewerkt is. Altijd in beweging, altijd pressing. Daarom slaagden ze er al zo vaak in om grote clubs te kloppen. Ze zijn dynamischer.”

Glen De Boeck

“De strafste is voor mij Vanhaezebrouck”, zegt Glen De Boeck. “Omdat hij op heel korte tijd een ploeg die toch al jaren niet weet van welk hout pijlen te maken op de rails zette én er ook nog eens meteen uitstekende resultaten mee behaalt. Ik kijk verder dan de rangschikking, ik kijk naar alle omstandigheden en alle factoren en dan kan ik niet anders dan concluderen dat hij heel knap werk levert. Ik maakte Hein mee tijdens de trainersopleiding en wat direct opviel, was de structuur in alles wat hij doet. De hand van de coach is bij zijn ploegen altijd duidelijk: de tactische discipline, de zaken die erin zijn geslepen, spelers die in welk systeem dan ook perfect weten wat ze moeten doen, de verrassingselementen op stilstaande fasen. Dat keert bij hem altijd terug. Wie het met de middelen waarover hij beschikt ook heel goed doet, is Mazzu bij Charleroi, vind ik.”

Alexandre Teklak

“We moeten toch eerst wat nuanceren”, zegt Alexandre Teklak, analist voor La Dernière Heure en Proximus TV. “Want we spreken hier niet over coaches met dezelfde machine, niet over coaches met dezelfde doelstellingen en ook niet over coaches aan wie dezelfde eisen zijn gesteld. Evenmin spreken we over coaches die dit seizoen hetzelfde aantal wedstrijden speelden en ook niet over coaches met dezelfde carrière. Preud’homme is een resultaatcoach, daarom investeerden Verhaeghe en Mannaert zwaar in hem. Het bewijs is alweer geleverd, want hij won al de beker. Het strafste wat hij deed, was in Istanbul tegen Besiktas de kwalificatie voor de kwartfinale van de Europa League afdwingen en drie dagen later in Brussel de beker van België winnen tegen Anderlecht. Voor mij is zijn seizoen nu al geslaagd. Ook Vanhaezebrouck doet het heel goed en heeft nog vele jaren voor zich om vooruitgang te blijven maken. Ik vind dat hij in zijn communicatie soms forceert. Hij geeft mij het gevoel een beetje gefrustreerd te zijn omdat hij zich meer moet bewijzen omdat hij geen geweldige spelerscarrière kende. Dat is nochtans nergens voor nodig, want hij toonde al dat hij een trainer met veel kwaliteiten is: hij kent het voetbal, kan een ploeg zetten, heeft ideeën, denkt veel na over hoe de vrije ruimtes gecreëerd kunnen worden, leest het spel, past zich snel aan situaties aan. Hij is geen crisiscoach, hij heeft een zeker comfort nodig, tijd en een bepaald type van spelers en karakters, om met zijn uitgewerkte ideeën een ploeg te kunnen bouwen. De grootste vooruitgang die hij nog kan maken, ligt volgens mij op het relationele vlak. Om met een moeilijke kleedkamer te kunnen werken, met instinctieve spelers en speciale karakters, is er een andere communicatie nodig. Dan moet je je in en niet boven de groep zetten. Het is al wat verbeterd, maar het blijft zijn grootste werkpunt, vind ik. Dat is juist de kracht van Preud’homme. Hoe hij erin slaagde ‘vedetten’ als Vázquez en Refaelov te ‘veranderen’, harder te laten werken, zegt veel over zijn charisma en impact op spelers. Ik vind hem de strafste.”

Lorenzo Staelens

“Ik vind dat ze alle twee straffe toeren uithalen”, zegt Lorenzo Staelens. “Michel zette bij Club toch een ploeg neer die weer kampioenwaardig is, die de beker won en de kwartfinale van de Europa League bereikte. Wat Hein bij Gent doet, is even straf, met jongens die niet genoeg waren voor Club, Anderlecht of Standard hoog druk durven zetten en meedoen voor de titel. Het zijn alleszins twee coaches die er maniakaal mee bezig zijn. Hein is misschien nog iets tactischer, bij hem zie je meer variatie naargelang van de zwakke en sterke punten van de tegenstander. Mocht hij kampioen spelen met Gent, dan verdient hij een standbeeld.”

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE

“Voor mij is het seizoen van Preud’homme nu al geslaagd.” Alexandre Teklak