Vier inkomende transfers realiseerde Club Brugge tot nu toe. Nog drie en het is volgens zijn trainer klaar voor de titelstrijd. Een tussenbalans.

Vier transfers en Club Brugge doet mee voor de titel. Het was een quote van Jacky Mathijssen in het slot van het seizoen 2007/08. Hij bedoelde: dan doet Club Brugge tot het einde mee voor de titel. Want in de afgelopen competitie werd het herfstkampioen en bleef het aan de leiding tot speeldag 23. In maart ging het fout. Uiteindelijk eindigde Club Brugge als derde, tien punten achter Standard en drie achter Anderlecht.

Versterking voor vier posities vroeg Jacky Mathijssen: een rechtermiddenvelder, een linkermiddenvelder, een centrale middenvelder en een rechtsback. Na de dood van François Sterchele is er ook nog een vijfde positie in te vullen: die van diepe spits.

De flankspelers zijn er al: Ronald Vargas van Caracas FC en Nabil Dirar van KVC Westerlo. Eerder al, in de loop van de terugronde, werd er met Bernt Evens (Westerlo) een linksvoetige verdediger aangeworven en onlangs tekende Geert De Vlieger een contract met het oog op de verhuur van tweede doelman Glenn Verbauwhede.

Verdediging

Club Brugge kiest ervoor om Glenn Verbauwhede voor een seizoen te verhuren en Geert De Vlieger (36) voor die tijd een contract te geven. Verbauwhede is 23 geworden en wil spelen, maar wordt gebarreerd door de nationale nummer een Stijn Stijnen (27). De Vlieger, die bij Zulte Waregem een goed seizoen achter de rug heeft, kent en aanvaardt de hiërarchie. Hij zal Stijnen steunen. Voor de verdere ontwikkeling van Verbauwhede is het belangrijk dat hij eersteklasse-ervaring kan opdoen, maar de vraag is of Stijnen niet de scherpe concurrentie van een coming man als Verbauwhede nodig heeft om het allerbeste uit zichzelf te halen. Dat zal moeten blijken.

Brian Priske, die zoals verwacht vertrekt (naar de Deense neo-eersteklasser Vejle Boldklub), is een ervaren rechtsback met loopvermogen, geen explosieve speler en ook geen onverbiddelijke verdediger. Voor zijn vervanging zoekt Club Brugge iemand die in de eerste plaats defensieve stabiliteit biedt, dus geen nog maar pas tot rechtsachter omgeschoolde offensieve flankspeler als Frederik Boi (Cercle Brugge).

Centraal achterin worden Joos Valgaeren (naar FC Emmen in de Nederlandse eerste divisie) en Birger Maertens (aflopend contract dat niet verlengd wordt) niet vervangen. De overtuiging is dat het duo Antolin Alcaraz & Jeroen Simaeys voldoende voetballend vermogen en snelheid en lef bezit om met veel ruimte in de rug te kunnen spelen. Philippe Clement en Stepán Kucera zijn de alternatieven. Op links is er als doublure voor Michael Klukowski met Bernt Evens (29) een grote, sterke jongen met een over-mijn-lijkmentaliteit aangetrokken. Evens is bovendien ook inzetbaar in het centrum van de verdediging.

Middenveld

Prioriteit voor het middenveld waren twee flankspelers met diepgang en dreiging, snelle en vaardige voetballers die met een individuele actie meerderheidssituaties kunnen creëren.

Rechterflankspeler Ronald Vargas (21) liet afgelopen weekend in de door Venezuela met 2-0 gewonnen vriendschappelijke oefenwedstrijd tegen Brazilië zien waarom hij voor de Belgische competitie een speler van een uitzonderlijke klasse wordt genoemd. Bij de eerste goal leverde hij de assist (met een dieptepass met links), de tweede maakte hij zelf, ook met de linker, nadat hij de laatste Braziliaanse verdediger met een schaarbeweging was gepasseerd.

Voor de linkerkant trok Club Brugge de Marokkaan Nabil Dirar (22) aan, een rechtsvoetige van wie sinds afgelopen seizoen gezegd wordt dat hij het best rendeert op links.

Jacky Mathijssen wil komend seizoen graag 4-4-2 spelen, omdat het volgens hem meer mogelijkheden biedt. De praktijk zal moeten uitwijzen of het met buitenspelers als Dirar en Vargas geen 4-2-4 wordt en of er dan bij balverlies geen defensief onevenwicht ontstaat. De trainer kan dat compenseren in de keuze van het type speler dat hij als tweede spits gebruikt. Hij kan voor die positie bijvoorbeeld kiezen voor Elrio Van Heerden in plaats van Wesley Sonck, maar praten we dan al niet over 4-3-3? Het wordt ook afwachten of Dirar en Vargas zich alle twee meteen kunnen manifesteren en of Koen Daerden direct weer de oude wordt. Van beide nieuwe buitenspelers wordt in Brugge trouwens verwacht dat ze ook als hangende spits bruikbaar zijn.

In 4-4-2 met offensieve buitenspelers wordt er van de twee centrale middenvelders alleszins veel loopvermogen, organisatie en coaching gevraagd. Voor Ivan Leko lijkt er dan geen plaats meer. Koen Daerden & Karel Geraerts is wel een mogelijke combinatie. Club zoekt in die zone in elk geval versterking. De Finse international Mika Väyrynen (26) van PSV is een optie. Met Sven Vermant en Gaëtan Englebert verdwijnen er ook twee ervaren centrale middenvelders uit de kern. Hun aflopend contract wordt niet verlengd.

Aanval

François Sterchele & Wesley Sonck had het komende seizoen het spitsenduo van Club Brugge moeten worden. Twee topschutters. Volgens Jacky Mathijssen waren ze complementair. François zou zich wel aanpassen, daarover maakte de trainer zich niet de minste zorgen. Lees: François zou wel meters maken. Het noodlot besliste er anders over. François verongelukte.

Sonck is een spits voor de zestien meter, zijn grootste rendement haalt hij als hij daar zijn krachten maximaal kan aanwenden, maar vorig seizoen beleefde hij zijn grootste spelvreugde op de dartschijf in het spelershome. Hij was langdurig geblesseerd, was daarna ziek, stond herhaaldelijk op de linkerflank en zat ook een tijd op de bank. In 4-3-3 is hij moeilijk in te passen, het best functioneert hij in een tweespitsensysteem. Dat Jacky Mathijssen 4-4-2 wil spelen, is goed nieuws voor hem, maar het is afwachten of hij zijn topniveau haalt, wie de nieuwe spits wordt en hoe het team in de omschakeling bij balverlies zal functioneren.

Club Brugge zoekt geen type Sterchele, maar eerder een targetspits. Salou Ibrahim wil weg, Dusan Djokic kon vorig seizoen niet overtuigen, Daniel Chavez en Brecht Capon zijn lichtgewichten en Wesley Sonck is niet groot. Nu er penetrante buitenspelers zijn aangetrokken, mannen die overwicht kunnen verwerven op de flank, stelt zich ook hier weer de vraag of er niet beter gekozen wordt voor een targetman en twee infiltrerende middenvelders in 4-3-3 dan voor twee centrumspitsen in 4-4-2. Het is een ernstige kwestie, want vorig seizoen waren er in Brugge niet weinig de mening toegedaan dat het grootste probleem van Club was dat het tussen twee systemen in zat.

Het wordt toch weer puzzelen voor Jacky Mathijssen, zij het wellicht met meer kans op succes. S

door christian vandenabeele