Met de titel in de Belgacom League kwam voor de sympathieke volksclub uit de Kempen een einde aan het vagevuur van tweede klasse, nadat Westerlo tussen 1997 en 2012 altijd voor animo en een aantal onvergetelijke wedstrijden had gezorgd op het hoogste niveau. Veel gebeurde toen op kracht en conditie.

VERDEDIGING

In doel krijgt Van Langendonck de voorkeur op Cordier, die een heel seizoen verloor door een achillespeesblessure. Na zijn periode bij Beerschot AC werd de keeper veel rustiger. Hij beleefde, dankzij de sterke defensie, een stabiel jaar en moest niet echt veel ballen pakken. Zette die lijn verder de afgelopen weken. Cordier wilde elders titularis worden, maar geraakt voorlopig niet weg. De jonge Gielen is eerder een wissel op de toekomst.

Met Paulussen verdween de vaste rechterverdediger richting YR KV Mechelen, op links verraste Vanthournhout – wegens het gebrek aan vertrouwen dat hij voelde bij de clubleiding – met zijn terugkeer naar SV Roeselare. Ook doublure Trenson vertrok, waardoor al snel een hiaat ontstond. De rechtsvoetige Verschueren, die nooit de A-kern van OHL haalde, depanneerde goed en viel op door zijn gretigheid. Hij is een lefgozertje met offensieve bevliegingen, maar hij weet nu al dat de meer ervaren linksvoetige Godeau de voorkeur zal krijgen. Vervoort weegt te licht.

Op rechts is er Apau, een geblokt type dat voor diepgang moet zorgen en zijn flank mag afdweilen. Heeft ervaring, net als Maertens. De oud-speler van Club Brugge is inmiddels 34 en zeker niet van de snelsten of de meest wendbare. Hij zal snel ervaren of zijn positiespel en coachend vermogen nog volstaan. Aan zijn zijde staat voorlopig de jonge Schuermans. Iemand met gestalte en een goede tackle, maar die het moeilijk heeft tegen pocketaanvallers. Offensief gevaarlijk met het hoofd op stilstaande fases. Rentmeister, die eigenlijk weg mag/kan, is voorlopig het enige alternatief. De rechtsvoetige verdediger, een atletisch type, hanteert echter snel de lange bal.

MIDDENVELD

In principe het best gestoffeerde compartiment, met tal van wisselmogelijkheden. Geudens is een vaste waarde controlerend. De aanvoerder heeft een grote actieradius. Cools verzamelde al speelminuten op het hoogste niveau. Van opleiding een verdedigende middenvelder, maar een heel polyvalente teamspeler. Toont veel inzet, bezit loopvermogen en is ook inzetbaar als rechterverdediger of rechtsmidden. Annys is een oude bekende van coach Van Wijk bij Roeselare, een spelmaker met de juiste mentaliteit. Blijkt wel heel blessuregevoelig. Aan de rechterkant is ook Molenberghs een optie. Vinnig type, dat vanop de flank voor acties en gevaarlijke voorzetten zorgt. Sno moet de draaischijf worden die voor meerwaarde zorgt. Brengt routine, techniek, overzicht en moet de beide aanvallers perfect kunnen bedienen. Door de schorsing (drie weken na rood tegen KAS Eupen) van Lecomte werd op links Schouterden gehaald. Was vorig seizoen goed voor zestien goals en dertien assists. Rommens wordt mogelijk nog verhuurd.

AANVAL

MacDonald was vorig seizoen outstanding en zit vol revanchegevoelens. Gounongbe is meer een targetman, goed in de duels en een spits die gemakkelijk een bal met het hoofd devieert. Koffi kwam aan de winterstop over van Boussu Dour, werd topschutter en is eigenlijk meer een counterspits. Evolueerde sterk, ook conditioneel. Kan al beter met de rug naar doel spelen en de bal in de voeten krijgen. Vandenbergh scoorde beter dan vorig jaar op de medische tests, maar is te duur en zijn verstandhouding met Van Wijk – die graag het conflictmodel hanteert – is niet echt optimaal te noemen. Aoulad is door zijn snelheid een troef op de counter.

CONCLUSIE

Er ligt nog heel wat werk op de plank voor manager Wijnants en coach Van Wijk, die met een heel beperkte spelerskern de voorbereiding aanvatte. Veel puzzelstukjes moeten nog worden gelegd. Wachten tot eind augustus om nog wat koopjes te doen of betaalbare overtollige spelers bij de topclubs los te weken, lijkt de boodschap. De start oogt alleszins zwaar, de ideale manier om de eigen pijnpunten te ontdekken. Meer dan het behoud wordt niet vooropgesteld.

DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE