Coach Antonetti scheert hoge toppen met Nice.
Al jaren timmert de Corsicaan Frédéric Antonetti aan de weg. De huidige trainer van Nice, dat momenteel op een verrassende tweede plaats prijkt, heeft inmiddels 324 wedstrijden als coach in de eerste klasse op de teller staan. Na Jean Fernandez van Auxerre en Elie Baup van FC Nantes is hij de coach met de meeste ervaring van de hele Ligue 1. Antonetti werkte, behoudens een verblijf bij het Japanse Osaka in 1998/99, voornamelijk bij Bastia. Sinds 2005 is hij aan de slag bij Nice.
De man staat er vooral om bekend dat hij in zijn sappige dialect nooit een blad voor de mond neemt. Maar zijn palmares mag er zijn: onder zijn leiding ontpopte Bastia zich tot een volwaardige eersteklasser. Nu voert hij hetzelfde kunstje op bij Nice, dat dankzij de huidige hoogconjunctuur volop kan werken aan de plannen voor een nieuw stadion en aan de verdere uitbouw van de kern. Opleiding en discipline staan centraal in zijn aanpak. “Werken met de jeugd vind ik het leukste wat er is”, zegt hij. “Zien dat je die gasten iets kan bijbrengen, daar doe je het voor.”
Antonetti is zich ervan bewust dat zijn gedurfde uitspraken al eens de wenkbrauwen doen fronsen. “Elke trainer geeft op een andere manier uiting aan zijn persoonlijkheid. Ik geef toe dat ik me al eens te veel laat gaan. Maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik reageer altijd heel snel”, geeft hij nog mee. Vorig jaar veroordeelde hij bijvoorbeeld scherp de twee maten en twee gewichten in verband met racistische spandoeken. “Als men daarvoor Bastia een punt moet aftrekken, is men er snel bij. Maar als hetzelfde bij PSG gebeurt, geeft niemand thuis.” Oud-speler Alaeddine Yahia vindt het allemaal best zo: “Als Antonetti iets te zeggen heeft, houdt hij zich niet in. Voor niemand. Hij is rechtuit en vormt daardoor een uitzondering in het voetbalmilieu waar veel achterbaks gedoe heerst.”
Wellicht is het precies daardoor dat Antonetti ondanks enkele contacten met Monaco en Marseille nog nooit bij een echte topclub aan de slag kon. Dat beschouwt hij nochtans als een uitdaging. “Ik had nooit gedacht veertien jaar te kunnen werken als proftrainer. Ik zou toch eens willen weten waar mijn grens precies ligt.”
Grégory Pujol, de spits van Valenciennes, haalde in het clubmagazine herinneringen op aan zijn periode bij Anderlecht. Altijd leuk om even te citeren: “De meest technisch onderlegde speler was ongetwijfeld Christian Wilhelmsson. Hij was de lieveling van de supporters en kon werkelijk alles met een bal. Zijn controles waren uitstekend en zijn passing was prima. De zotste van de bende was Nenad Jestrovic. Die was bijzonder agressief, tikte je altijd van achteren aan en zweeg geen seconde. Een hele speciale.”
Saint-Etienne is op zoek naar versterking voor de tweede seizoenshelft. De ploeg zou zowel met Nicolas Plestan (Bordeaux) als Gaël Givet (Marseille) hebben gepraat, evenwel zonder succes.
Frankrijk speelde in een oefeninterland 0-0 gelijk tegen Uruguay. Voor de wedstrijden van volgend seizoen liggen verschillende spelers met elkaar in balans. Zo zou bondscoach Raymond Domenech voor de positie tussen de palen twijfelen tussen Steve Mandanda en Hugo Lloris. Voor de basisplaats als linksback zou het gaan tussen Gaël Clichy en Patrice Evra. Hij is er ook nog niet uit wie hij als diepe spits wil gebruiken: Karim Benzema of Nicolas Anelka.
William Gallas publiceerde een autobiografie waarin hij een tip van de sluier lichtte rond bepaalde conflicten binnen de Franse nationale ploeg tijdens het afgelopen Europees kampioenschap. Hij benadrukte met name de spanning tussen hemzelf en Samir Nasri, nu nota bene zijn teamgenoot bij Arsenal.
Matthieu Bodmer (Lyon) kan minstens twee maanden niet in actie komen, nadat de middenvelder werd geopereerd voor een pubalgie. Eerder dit seizoen stond hij al eens ruim vier weken langs de kant met een liesletsel.
STéPHANE VANDE VELDE
