Met een negen op negen schoot Club Brugge beter uit de startblokken dan werd verhoopt. Maar die cijfers mogen niet verblindend werken. De nieuwe trainer Jacky Mathijssen is nog maar begonnen aan de restauratiewerken en weet dat er absoluut nog nieuwe bouwstenen nodig zijn om stevige fundamenten te metselen. Met Wesley Sonck werd er afgelopen maandag een opmerkelijke transfer gerealiseerd.
Club Brugge frappeerde afgelopen vrijdag tegen STVV in de eerste helft door steriel en ordeloos spel. Er was geen balvastheid, geen snelheid en geen toevoer vanuit het middenveld. Pas na de rust brak Club de wedstrijd open toen de tot dan angstwekkend onzichtbare Karel Geraerts eerst scoorde en vervolgens een strafschop forceerde. Zo bleef een moedig STVV uiteindelijk gefrustreerd achter.
Het grote verschil tussen het Club Brugge van vorig seizoen en dat van nu zit hem in de beleving en de herwonnen teamspirit. Dat is de verdienste van Jacky Mathijssen die rechte lijnen trekt en geen concessies doet. Maar qua techniek, snelheid en defensieve zekerheid blijft blauw-zwart met een levensgroot probleem zitten. Dat kan verbeteren als Stepán Kucera wordt gerecupereerd, Jurgen Simaeys op het middenveld het evenwicht verhoogt en vooral Elrio Van Heerden die subtiliteit, ideeën en snelheid brengt die nu worden gemist. Club verhoogde met Wesley Sonck de slagkracht in de aanval en presenteert zich intussen als een hecht blok waarin kracht en loopvermogen het gebrek aan verfijning moet camoufleren. Maar zelfs in de Belgische competitie volstaan deze wapens niet.
Anderhalve maand na het begin van de trainingen stelt Jacky Mathijssen vast dat er nog veel werk is. Het siert de nieuwe trainer dat hij het in de gegeven omstandigheden aandurft om jonge leeuwen in de arena te gooien. De 19-jarige spits Brecht Cappon bracht tegen STVV op een voor hem ongewone positie als rechtsmidden een verfrissende wind in het elftal. Het is een kunst om dat soort sieraden op het juiste moment te brengen.
Veel werk blijft er ook voor Frank Vercauteren die zijn ploeg afgelopen zaterdag op Dender twee punten zag te grabbel gooien. Anderlecht verviel na een snelle 0-2-voorsprong in een ongepaste arrogantie. Dat zit zo diep ingebakken in de ploeg dat iedere trainer zich daarop te pletter loopt. Frank Vercauteren besloot dan ook na de wedstrijd zichzelf te beschermen : hij verscheen niet op de persconferentie en vond dat iedereen zelf maar de nodige conclusies moest trekken.
Het is en blijft niettemin vreemd dat Vercauteren bij momenten de greep op deze groep compleet verliest. In de tweede helft keek hij naar een festival van lange voorzetten, verstuurd door de flankverdedigers Marcin Wasilewski en OlivierDeschacht. De nieuwe aankoop Jan Polak keek verbaasd naar alles wat over zijn hoofd vloog en zag hoe de centrale verdedigers van FCV Dender, JohanGerets en Steven De Petter, in de lucht heersten. Vercauteren was woedend maar bleek niet bij machte bij te sturen. In het coachen langs de lijn blinkt de trainer van Anderlecht niet echt uit. Te vaak bovendien geeft Vercauteren, die in zijn periode als assistent altijd het aanvallende spel predikte, blijk van een grote voorzichtigheid. Zoals bijvoorbeeld in de eerste helft van de wedstrijd op Fenerbahçe bleek.
Woensdag doen de Rode Duivels tegen Servië nog maar eens een poging om het publiek weer met de nationale ploeg te verzoenen. De EK-trein is vertrokken, heropbouwen is ook hier het credo, oude waarden moeten worden teruggevonden. Zo moet ook naar sponsors toe de indruk worden gegeven dat de Rode Duivels een aantrekkelijk product blijven.
Het is daarom bizar dat een intelligente voetballer als Vincent Kompany juist nu openlijk praat over de communautaire problemen binnen de ploeg. Alsof de communautaire tweespalt die het vormen van een regering in de weg staat, een verlengstuk moet krijgen in de sport. Over een gebrek aan eenheid binnen de nationale ploeg valt wellicht veel te zeggen. Het heeft in deze geïndividualiseerde maatschappij vooral te maken met voetballers die zich veel te snel vedette voelen. En als dusdanig denken en handelen. Los of het nu om Vlamingen of Walen gaat.
door Jacques Sys
