Venezolaan, geboren op 2 december 1986 in Caracas. 1,74 m, 68 kg. Geanalyseerd door Paul Courant.

P aul Courant: “Ik was al vaak in Zuid-Amerika, maar nog nooit in Venezuela. Tot Dirk De Vriese me een keer overtuigde om te komen kijken. Ik was eerst bij Luc Devroe langs geweest en bij Michel Louwagie, om te vragen voor welke positie ze iemand zochten. Luc wilde een rechtsbuiten. Eigenlijk een type- Verheyen.

“De eerste wedstrijd die ik zag, ging tussen Caracas en Táchira. Ik was verrast door het niveau, op alle vlakken. Technisch, snelheid, en heel hard. Twee dagen na de wedstrijd hadden we een ontmoeting met de voorzitter van Caracas. Hij zei: woensdag spelen we voor de Copa Libertadores tegen Cruzeiro. Daar zou ik een speler aan het werk zien die nog beter was dan de naam die ik hem voorgelegd had.

” Ronald speelde in die wedstrijd aan de buitenkant, in een 4-3-3. Zijn tegenstander was een donkere Braziliaan van bijna twee meter, haast een basketbalspeler. Wat ik daar zag, was: wauw. Direct halen, zei ik. Luc zag hem later met de nationale ploeg tegen Colombia en was ook overtuigd.

“Nadien zijn we nog teruggegaan met mensen van AA Gent. Toen zagen we Ronald opnieuw aan het werk. Die moeten we hebben, zei Michel Louwagie. Club had evenwel de prioriteit. Michel kon dat moeilijk begrijpen, maar Luc was eerst.

“Gelukkig liet Luc hem heel snel tekenen. Even daarna speelde hij met de nationale ploeg tegen Brazilië. Daar zat iemand van Hertha BSC in de tribune. Ze wilden hem meteen. Ik geloof dat ze vijf miljoen euro voorstelden. Zakelijk gezien niet slecht, want Club had iets van anderhalf miljoen betaald. Maar ik heb direct tegen Ronald gezegd: doe dat niet. Ronald Vargas is voor mij een speler voor Spanje. Dat is zijn voetbal. Mooi voetbal.

“Ronald schat ik heel hoog in. Mocht hij een Braziliaan of een Argentijn zijn geweest, je kon hem onmogelijk halen. Ronald is top. Niet groot, nog tenger, maar een goeie speler moet dat allemaal niet hebben, die lengte. Kijk naar Barcelona, kijk naar de Spaanse nationale ploeg. Zet morgen Ronald in de ploeg bij Barcelona en hij gaat meespelen. Dat meen ik. Sneller meespelen dan hier. Ik schat hem hoger in dan Guerrero, Mascherano of Aimar. Hij kan een topper worden.

“Na zijn eerste jaar was ik ontgoocheld. Maar tegelijk begrijp ik het. Zo’n jongen komt uit Venezuela, geen echt voetballand, en is Spaanstalig. Ik heb hem gezegd dat hij Engels moest leren. Hij was ook geblesseerd, had niet genoeg gerust en vandaag draagt hij nog altijd dat probleem mee. Ook: een trainer die niet zijn stijl was. Mee verdedigen … dat vraag je van Messi of Ronaldinho ook niet.

“Hij heeft nu het geluk dat Koster is gekomen. Hij weet hoe belangrijk Ronald is. En hoe hij met hem moet omgaan. Doseren. Aan Ronald om dat op te pikken. Zijn plaats? De flank. Daar heb ik hem zijn beste wedstrijden zien spelen. Niet er blijven, hij moet kunnen ‘wandelen’, maar centraal heeft hij op dit moment nog onvoldoende rijpheid om daar als een strateeg te spelen. Het is nog allemaal te nonchalant.”

door peter t’kint

“Ook bij Barcelona zou hij goed meespelen.”