Van het kampioenenelftal uit 1975 hield RWDM voor het seizoen 1976/ 77 na het vertrek van middenvelder Odilon Polleunis naar SK Tongeren nog tien spelers over. Op de foto (genomen voor de uitmatch op Beerschot op 6 februari, einduitslag 2-2) ontbreekt van de kampioenen de vaste linksachter Maurice Martens. Hij werd vervangen door Alex Lafont, die ook al deel uitmaakte van de kern uit het kampioenenjaar. Ook een andere ‘kampioen’ staat niet op de foto: omdat vooraan doorgaans werd gekozen voor het duo Willy Wellens- Jacques Teugels, kwam rechtsbuiten Eddy Koens nog weinig aan spelen toe. Hij zou na het seizoen 1976/77 verhuizen naar FC Boom dat net naar de eerste klasse was gepromoveerd.
Nieuw waren middenvelders Morten Olsen (Cercle), Hubert Cordiez (La Louvière) en de jonge doelman Eric Deleu (Vigor Beringen), die later jaren onder de lat zou staan bij RWDM.
In competitie eindigde RWDM in 1976/77 vierde, op acht punten van kampioen Club Brugge. Anderlecht werd tweede, Standard derde. Keerpunt was de thuismatch tegen Club eind januari, toen RWDM één punt achter Club stond en 0-3 verloor. In plaats van zelf leider te worden, werd RWDM uit de titelkoers gegooid.
Europees beleefde Molenbeek de beste van in totaal zeven campagnes. Het schakelde in de UEFA-beker achtereenvolgens Naestved IF, Wisla Krakau, Schalke 04 en Feyenoord uit alvorens in de halve finales Athletic Bilbao te treffen. Thuis bleef het 1-1, uit 0-0, waardoor RWDM, zonder een van zijn tien Europese wedstrijden te verliezen, de finale tegen Juventus misliep.
Trainer in 1976/77 was de Nederlander Piet de Visser die Felix Week opvolgde. De Visser kwam van NEC Nijmegen, begon ook aan het seizoen 1977/78, maar vertrok al in november toen RWDM veertiende stond. Vervolgens werd hij trainer van FC Den Haag. Na zijn trainersloopbaan scoutte hij bij PSV en ontdekte onder meer Ronaldo. De Visser, die straks 74 wordt, woont in het Nederlandse Oisterwijk en scout nog steeds voor PSV, maar ook, als vriend van Roman Abramovich, voor Chelsea.
Nico de Bree (63) belandde in 1972 van NEC Nijmegen bij het toenmalige Racing White en ging in 1973 mee in de fusie. In 1977 ruilde hij RWDM voor Anderlecht, waarmee hij één jaar later Europacup 2 won. In 1984 hing hij de (hand)schoenen aan de haak bij het Nederlandse DS ’79 uit Dordrecht. De Bree woont momenteel in Nieuwpoort, waar hij revalideert van een zware knieoperatie. Hij gaat straks aan de slag als keeperstrainer.
Rechtsachter Eric Dumon (63) was samen met Alex Lafont de enige speler van Daring die opgenomen werd in de kern van het nieuwe RWDM bij de fusie in 1973. Hij verliet de club in 1979 voor Tienen en sloot zijn voetballoopbaan af bij VK Rode. Nu scout hij voor Brussels en verkoopt hij namens Fortis aandelen via Euronext. Woont in Huldenberg.
Gerard Desanghere (60) belandde in 1972 van Anderlecht bij Racing White. Hij speelde doorgaans als centrale verdediger. In 1980 verhuisde hij naar Eendracht Aalst en in 1990 sloot hij zijn spelersloopbaan af bij Sint-Martens-Bodegem. Woont in Borchtlombeek en werkt bij Opel Mabille.
Kresten Bjerre (62) kwam in 1967 van PSV bij Racing White, ging na drie jaar mee in de fusie en ruilde in 1976 RWDM voor Go Ahead Eagles, waar hij zijn profloopbaan beëindigde. Bjerre evolueerde van centrale middenvelder tot centrale verdediger. Hij woont in Kopenhagen en is inspecteur van het Idraetsparkstadion in Kopenhagen.
Alex Lafont (61) speelde als rechtsvoetige zijn meeste wedstrijden op de linksachter. Hij verving afwisselend de geblesseerde backs Dumon (rechts) en Martens (links). Jeugdproduct van Daring en samen met Dumon de enige Daringspeler die bij RWDM een plaats kreeg. Stopte in 1979 met voetballen. Woont in Sint-Agatha-Berchem. Werkte bij Eclairbel in Molenbeek, de zaak van voormalig RWDM-keeper Francis Cuypers, in 1976 doublure van Nico de Bree. Sinds anderhalf jaar met prepensioen.
Rechtsmidden/rechtsbuiten Benny Nielsen (57) kwam in 1971 bij Cercle, dat hem weghaalde bij AB Kopenhagen. In 1974 verhuisde hij naar RWDM, in 1977 naar Anderlecht. Hij beëindigde zijn spelersloopbaan in 1982 bij AS Saint-Etienne, woont nu in Londen, waar hij als scout werkt voor Chelsea, de club waar zijn zoon Morten voetbalt.
In 1974 haalde RWDM bij Feyenoord aanvallende middenvelder Jan Boskamp (59) weg. De Nederlander was in 1975 de eerste buitenlander die de Gouden Schoen won. In 1982 verliet hij Molenbeek voor Lierse waar hij in 1984 zijn voetballoopbaan beëindigde. Tegenwoordig traint hij FCV Dender en woont in Relegem.
Morten Olsen (58) belandde in 1976 als centrale middenvelder van Cercle bij RWDM. Voetbalde daarna nog zes jaar bij Anderlecht waar hij omgeschoold werd tot libero. Stopte als speler in 1989 bij FC Köln. Sinds 2000 is Olsen bondscoach van Denemarken. Hij woont nog steeds in Beersel.
Hubert Cordiez (53) kwam in 1976 als polyvalente speler van La Louvière, speelde door de blessure van Gerard Desanghere vaak in het centrum van de verdediging, maar kwam ook als middenvelder aan de bak. Hij verliet RWDM in 1978 voor Charleroi, stopte als speler in 1991 bij vierdeklasser Farciennes. Hij is sportief opvoeder bij de provincie Henegouwen in Bergen en woont in Hautrage (Henegouwen).
Linksbuiten Jacques Teugels (61) vertrok in 1977 naar La Louvière en beëindigde zijn spelersloopbaan in 1981 bij SC Elsene. Hij runt nu zijn eigen zaak voor horecabenodigdheden (Japadi) en woont in Groot-Bijgaarden.
Spits Willy Wellens (53) was in 1976/77 topschutter van RWDM met veertien goals. Na Raymond Mommens is hij de speler met de meeste competitiematchen in de eerste klasse (596). Door RWDM in 1974 weggehaald bij Lierse. Hij verliet Molenbeek in 1978 voor Standard. Beëindigde zijn spelersloopbaan in 1994 bij RC Mechelen. In november 2007 werd hij ontslagen als trainer van derdeklasser KSV Oudenaarde. Woont in Varsenare.
Linksachter Maurice Martens (60) ontbreekt op de foto. In 1973 won hij de Gouden Schoen. In 1970 was hij van Anderlecht naar Racing White gekomen. Hij stopte met voetballen bij RWDM, in 1983. Hij woont in Aalst, waar hij sinds 1973 zijn eigen sportzaak (Maurice Martens Sport) heeft. S
door geert foutré
