SCHIPPEREN MET DE SPANJAARD

© BELGAIMAGE

Geniaal, zo noemt Peter Maes hem. ‘We kunnen niet zonder Pozo‘, gaf de trainer van KRC Genk onlangs ook eens toe. Precies een jaar na zijn transfer naar Limburg geniet middenvelder Alejandro Pozuelo een benijdenswaardige status aan de mijnterrils.

De poorten van de transfermarkt zijn al aan het dichtdraaien wanneer KRC Genk op 31 augustus 2015 nog gauw Alejandro Pozuelo aan de haak slaat. Bij Rayo Vallecano loopt zijn contract af en de Spaanse eersteklasser loopt niet warm voor een verlenging. Pozuelo is er weinig aan spelen toegekomen en Dimitri de Condé proeft zijn kans. Technisch hoogbegaafde voetballers charmeren de sportief directeur van KRC Genk.

GEEN 8, OF TOCH?

De reguliere competitie dendert in de herfst van 2015 al richting haar keerpunt eer Pozuelo zijn conditionele achterstand heeft weggewerkt. Peter Maes, hoofdtrainer van KRC Genk, zoekt op dat moment nog altijd naar de juiste formule op zijn middenveld. Eerst komt hij uit bij strijder Yoni Buyens, het pas volwassen jeugdproduct Bryan Heynen en in de voorste punt van de driehoek: Julien Gorius, die de Genkse aanval toch nog altijd iets te weinig kruidt. Voor Neeskens Kebano speurt Maes nog naarstig naar de juiste plek. Aanvankelijk posteert hij hem eens op links, dan eens in de spits en uiteindelijk op positie 10. Maar Maes vindt Kebano te weinig balvast als spelverdeler. Het is in die context dat Pozuelo zijn eerste invalbeurten krijgt, telkens op positie 10, in de plaats van Kebano. Intussen verdwijnt Heynen weer naar de achtergrond en duikt Wilfred Ndidi op, een Nigeriaan met een groot loopvermogen, goed in de balrecuperatie en een aanspeelpunt voor de verdedigers.

Wanneer begin november Gorius met een blessure sukkelt, krijgt Pozuelo zijn eerste basisplaats: tegen Club Brugge, vanaf positie 10, met Buyens en Ndidi achter hem, waardoor hij vanuit een zetel kan spelen. Pozuelo oogst lof. Hij blijkt de bal te kunnen bijhouden, over twee uitstekende voeten te beschikken en het spel prima te lezen.

Begin december 2015 vindt analist Marc Degryse het tijd om Maes openlijk te prikkelen in de krant Het Laatste Nieuws. Degryse vindt dat Maes te veel zekerheid inbouwt door op het middenveld met een defensieve driehoek te spelen. Hij suggereert om Pozo op positie 8 te zetten, zodat de naar de linkerflank verhuisde Kebano weer centraal kan spelen. Of om Pozuelo zelfs centraal naast Kebano te zetten en Ndidi als enige breker in hun rug te houden. Maes schudt het hoofd. Daar is zijn ploeg nog niet klaar voor na de diepe clubcrisis van de voorgaande jaren, zegt hij. En: ‘Pozo is geen 8. ’t Is een Spanjaard, die kijken niet achter zich.’ Maar wat doet Maes enkele dagen later, thuis tegen Anderlecht? Ndidi op de 6, Pozuelo dan toch op de 8 en Kebano weer op de 10. Mede dankzij het toegenomen voetballend vermogen op het middenveld begint Genk de match met een snoeihard openingskwartier. En de motor van de Andalusiër blijkt groter dan verwacht.

Genk sprokkelt een punt tegen Anderlecht. Toch gaat het schuiven nadien door. Als spits Igor de Camargo uit de ploeg valt, mag Kebano weer in de spits gaan spelen en krijgt Pozuelo als 10 opnieuw Ndidi en Buyens achter zich. Maes en Genk balanceren nog op een slappe koord. Terwijl Pozuelo later weer naar positie 8 gaat, komen er almaar meer opmerkingen over zijn doelgerichtheid. ‘Misschien moet Alejandro de bal sneller geven in de plaats van hem te brengen’, zegt assistent-trainer Peter Balette. Desondanks wordt duidelijk dat de Spanjaard stilaan zeker is van zijn plaats. Als Genk het seizoen afsluit op de vierde plaats, staan er achter de naam van de Spanjaard vier goals en zes assists, naast de drie assists die hij gaf in de bekercampagne.

EVIVA POZUELO

Begin dit seizoen wordt duidelijk hoe broodnodig Pozuelo geworden is voor dit KRC Genk, zeker tegen ploegen die terugplooien en waarbij de laatste pass dus cruciaal is. De Limburgers moeten het in de derde voorronde van de Europa League, tegen Budocnost Podgorica, stellen zonder hun Spaanse draaischijf, die sukkelt met een blessure. Zonder zijn technisch vernuft wordt het Limburgse team prompt een gezelschap van voetbaltalenten met weinig samenhang. Ei zo na loopt het mis. ‘Wij kunnen op dit moment niet zonder Pozuelo’, windt Maes er achteraf geen doekjes om.

Anderhalve week geleden, in Lokeren, laat Pozuelo nog eens zien dat hij van goudwaarde is voor de Limburgers. Hij speelt opnieuw als nummer 10, met Ndidi en de weer opgedoken Heynen achter zich. Genk wint op Daknam met 0-3, drie keer komt de beslissende pass van Pozuelo. Zeker met zijn eerste assist oogst hij applaus: met één pass zet hij vijf Lokerenverdedigers in hun hemd. Weinigen in België die die bal trappen. ‘Pozuelo is geniaal’, aldus Maes achteraf. Toch jaagt de Spanjaard ook in zo’n gloriematch de bloeddruk van Maes nog de hoogte in, met technische nummertjes die weleens verkeerd uitpakken. ‘Ik wil genieten op het veld’, zegt de Andalusiër achteraf. ‘Af en toe overdrijft Pozo‘, veegt Maes die opmerking van tafel. En: ‘Ik denk dat hij niet graag scoort en liever assists geeft.’

Afgelopen zondag, een week na die match in Lokeren, zit Pozuelo niet goed in de wedstrijd tegen Zulte Waregem. Hij speelt weer als 10 met achter hem Ndidi als 6 en Heynen als 8, maar zijn passes zijn tegen Essevee niet exact. In minuut 70 gooit Maes het over een andere boeg: hij haalt Heynen naar de kant om met Nikolaos Karelis een tweede spits in te brengen. Daardoor gaat Pozuelo weer als 8 spelen. In minuut 80 krijgt hij op rechts de bal toegespeeld van Thomas Buffel, loopt hij naar het centrum en wanneer hij op zo’n 20 meter van het doel van Sammy Bossut is, krult Pozo de bal met links heerlijk richting de verste winkelhaak: 1-0, de eindstand prijkt op het bord. De aanhangt danst van plezier: ‘Eviva Pozuelo!’ Het doelpunt is een kopie van de goal die hij vorig seizoen maakte in de met 5-2 gewonnen match tegen Anderlecht, maar toen kwam hij vanaf links en scoorde hij met rechts.

Na de match tegen Zulte Waregem schudt Maes nog maar eens lachend het hoofd. ‘Er zit een serieuze kronkel in Pozo. Hoe dichter hij bij het doel komt, hoe minder snel hij trapt. Als hij redelijk ver van het doel is, probeert hij weleens.’ Het blijft schipperen met de Spanjaard. Als 8 laat Pozuelo op verdedigend vlak weleens een steekje vallen, maar komt hij vaker en sneller in balbezit, wat goed is voor het voetbal van KRC Genk. Plus: intussen kwamen al twee van de vijf goals die hij tot nog toe maakte voor Genk er met een geplaatst afstandsschot. ‘Maar als 10 geeft hij meer assists’, zet Maes daartegenover. ‘Je kunt met hem dus twee kanten uit.’

DOOR KRISTOF DE RYCK – FOTO BELGAIMAGE

‘Er zit een serieuze kronkel in Pozuelo.’ PETER MAES

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content