Had jij als kind een dekbedovertrek van Rambo?

“Nee. Ik kreeg er weleens een van Club Brugge, toen ik daar nog bij de jeugd speelde. Naar Rambo keek ik graag, maar eigenlijk was ik nog meer fan van The A-Team.”

Zat jij ooit al eens op de achterbank van een oranje Lada?

“Nee. Maar vroeger had ik een kennis met een verzameling Kevers. Rond mijn twaalfde mocht ik eens met zo’n Kever meerijden, een lichtblauwe was het. Dat vond ik leuk. En bij een van de Cypriotische clubs waarvoor ik speelde, had de zoon van de voorzitter een Ferrari, zo’n knalrode, een tweezitter, waarbij de motor achteraan ligt. Hij nam mij ook eens mee voor een ritje. En toen we op een weg kwamen waar bijna niemand reed, gaf hij extra gas en zaten we eventjes ver boven de 200 km/u.

“Ik ben niet echt een autofreak, maar ik hou wel van het merk BMW. Ik heb zelf een X5. Die staat voorlopig nog in België. Ik ga hem binnenkort laten overbrengen. Ofwel gebruik ik hem hier dan in de plaats van mijn auto van de club, ofwel gebruik ik hem om mijn spullen mee te verhuizen. Mijn contract bij Kilmarnock loopt deze zomer af. Het is nog niet echt duidelijk wat er dan gaat gebeuren. Op zich ben ik hier heel gelukkig. Het leven in Schotland komt vrij goed overeen met dat in België, alleen regent het hier nog iets meer. Ik woon met Stephanie op een appartement in Glasgow. Deze stad is te vergelijken met Antwerpen, je hebt hier alles: pubs, bars, restaurants, winkels. Als je iets in Glasgow niet vindt, dan vind je het nergens. Er zijn ook tal van musea, maar die spreken me niet zo aan. Als ik de toerist wil uithangen, vind ik het eigenlijk het leukst om gewoon in de stad rond te hangen, omdat er altijd wel iets te zien valt. Er zijn mooie pleinen met reuzenraderen, prachtige gebouwen en er lopen in Glasgow mensen van verschillende culturen.

“Het traject Glasgow-Kilmarnock duurt met de auto zo’n veertig minuutjes, maar we trainen altijd in Glasgow. Rond het stadion in Kilmarnock liggen geen oefenvelden. Over het stadje Kilmarnock valt ook niet zo veel te vertellen, er is niks bijzonders te beleven. Het is alleen een beetje bekend omdat het de thuisstad is van de whisky van Johnnie Walker. Maar de fabriek gaat nu door een verhuis dicht en wordt een museum.

“Kilmarnock heeft 40 à 50.000 inwoners. Onze thuiswedstrijden spelen we voor zo’n 7000 mensen. De laatste tijd waren onze resultaten niet zo goed en zakte dat aantal toeschouwers tot 4 à 5000, maar nu we de Ligabeker gewonnen hebben, zal er wel weer meer volk komen.

“Na de finale reden we met een open bus door de stad. Voor mij was het ook leuk om, na mijn beslissende doelpunt in die finale, nog eens in the picture te staan, om handtekeningen uit te delen en vaak op de foto te mogen. Je hebt hier de Engelse beleving van het voetbal, wat toch heel anders is dan wat ik in Cyprus meemaakte.”

Soms zie je in zo’n euforie vrouwelijke fans hun bh uittrekken.

( lacht) “Dat is niet gebeurd.”

Welke bekende schone mag dat voor jouw part eens doen?

” Eva Mendes is volledig mijn type.

“De Schotse vrouwen zien er niet echt mooi uit. Ze zijn hier nogal in de ban van het tannen, dat wil zeggen dat ze vaak onder de zonnebank kruipen of zich met spray bruin spuiten. En ze doen ook veel te veel make-up op. Je vindt hier vrijwel geen vrouw op straat die er naturel uitziet, ze lijken allemaal op Barbiepoppen.”

Heb jij in een ondergrondse parking soms last om je auto terug te vinden?

“Nee, ik ben vrij gestructureerd, ik heb graag overzicht. Ik zal niet snel iets kwijtraken of ergens verloren lopen. Ook op ons appartement ligt alles mooi op zijn plaats. Soms ben ik op dat vlak zelfs fanatieker dan Stephanie. Als ik bijvoorbeeld in de keuken fruit gesneden heb en zij ruimt op, dan ga ik achteraf nog eens checken of alles wel goed opgeruimd is. En dan krijg ik van haar onder mijn voeten.” ( lacht)

DOOR KRISTOF DE RYCK