Play-off 1 wenkt voor Zulte Waregem, dat er met Emil Lyng een troef bij lijkt te hebben.

M arc Degryse schreef maandag in zijn analyse dat voor hem al vijf van de zes namen voor play-off 1 vastliggen: Anderlecht, Club Brugge, AA Gent, Standard én Zulte Waregem. Knap werk voor een ploeg met het negende budget van België. Tenminste, als de cijfers kloppen die ons in het begin van het seizoen werden doorgegeven. Zijn periode bij Zultse inbegrepen is Francky Dury al sinds 1994 (!) aan de slag bij wat sinds 2001 een fusieploeg is tussen Zultse VV en SV Waregem. Sir Alex Ferguson, bij Manchester United aan de slag sinds 1986, doet nóg beter, maar van player power en trainerskerkhof hebben ze aan de Gaverbeek niet gehoord. Loopt een speler niet in het rijtje, dan gaat hij. Niet de coach.

De kracht? Een goed uitgebalanceerde ploeg met snelheid en combinatievermogen, eentje die snel kan omschakelen en gevaarlijk is uit alle hoeken. De spitsen scoren allemaal. Chevalier scoorde er tien, Makiese zes en Nfor, die een minder seizoen heeft, nog maar eentje. Zondag maakte debutant Lyng al na negen minuten bij zijn Belgische debuut een eerste goal. De jonge Deen, gehuurd van Rijsel, speelde net geen uur mee vanwege een enkelletsel en werd een paar keer stevig aangepakt door Carl Hoefkens en Antolin Alcaraz, beiden zondag op hoog niveau acterend na een aarzelend begin van de ploeg. Het is nog vroeg om Lyng te beoordelen, maar hij kan wat extra toevoegen aan het spel van Waregem. Nfor en Makiese zijn snelle jongens die het best de diepte in worden gestuurd, maar ze zijn nog te slordig in de combinatie én de afwerking. Lyng lijkt dat laatste wél te beheersen.

Na het vertrek van Salou Ibrahim, in 2006 naar Club Brugge, zocht Zulte Waregem lang tevergeefs naar een gelijkaardig type. Er passeerden veel witte raven aan de Gaverbeek: Cédric Roussel (Bergen), Gunter Thiebaut (Lierse), DanijelSubotic (nog eigendom van Portsmouth), Nikica Jelavic (Rapid Wien), TarmoNeemelo (Levadia Tallinn). Ook de Fin Berat Sadik, dit seizoen één keer aan de aftrap (op Club Brugge), kon niet overtuigen.

Daarom stapte Waregem van het idee af om Salou te klonen en oriënteerde de cel scouting zich eerder op een completere spits. Een sterke jongen, die naar de bal toe kon spelen, zijn mannetje stond in de combinatie, maar die ook uitstekend was in de afwerking. In de CFA, de Franse amateurafdeling, kwamen ze uit bij Emil Lyng (20), via Kolding en Aarhus in 2008 naar Lille gekomen. Deens jeugdinternational, die evenwel in 2009 een kruisbandletsel opliep. Project uitgesteld, maar de West-Vlamingen bleven de spits volgen. Toen zijn revalidatie voorspoedig verliep, werd bij Lille gepolst of men de speler niet kon huren. Dat mocht, maar als Lyng het goed doet, moet hij straks allicht terug.

Ambities

Niet alleen de spitsen scoren, ook de middenvelders. Franck Berrier maakte er al vier, Kevin Roelandts drie. Steffen Ernemann, sinds half november regelmatig in de ploeg, trof twee keer raak, net als Ludwin Van Nieuwenhuyze, die vorig seizoen zijn plaats leek kwijt te raken aan Khaleem Hyland, maar knap terugvocht en er weer staat als aanvoerder. Opvallend is dat Dury niet bang is om Ernemann en Berrier van plaats te wisselen. De Fransman begint vaak centraal, om later in de wedstrijd naar de flank uit te wijken. Dat gebeurde tegen STVV, waarna Berrier plots wél in de match kwam.

Zondagavond wachtte Berrier, vorige week 26 geworden, niet zo lang om zijn stempel te drukken. Het eerste half-uur was hij nagenoeg ongrijpbaar voor de Brugse middenvelders. Zijn tweede seizoen in België brengt de bevestiging van het eerste: Berrier stuurt het spel van Waregem. Kan hij dat ook een niveau hoger? In Frankrijk lukte dat niet, Marc Degryse denkt dat hij het kan.

Goed op weg naar play-off 1, een stevige thuisreputatie en steeds concretere plannen voor de bouw van een nieuw stadion. De toekomst van Zulte Waregem oogt mooi. Nu de eigen jeugd nog, want ook al is Dury er al sinds mensenheugenis aan de slag, Waregem leeft op dit moment vooral van de Brugse jeugdopleiding ( Buysse, Minne, Matton, Roelandts) en de Franse instroom ( Taravel, Berrier, Chevalier, Makiese). Wanneer een eigen jeugdproduct?

door peter t’kint

Het spook van Salou is verdreven.