Sir Marcus

© BELGAIMAGE

Een 23-jarige voetballer die politici een lesje leert, dat kom je niet elke dag tegen. Marcus Rashford: een lichtpunt in donkere tijden.

3 goals, 16 minutes and 1.030.000 signatures. Can’t stop smiling, I’ve waited a long time for that. ‘ Die woorden zette Marcus Rashford op Instagram na zijn hattrick eind oktober tegen RB Leipzig in de Champions League. Het is straf dat een spits die zestien minuten voor tijd invalt, drie keer scoort, maar nóg straffer is dat aantal handtekeningen. Sinds afgelopen zomer probeert Rashford immers niet alleen verdedigers te verschalken, maar strijdt hij ook tegen de honger van kinderen in Groot-Brittannië.

Het is geweldig om te zien dat jonge spelers met persoonlijkheid opkomen voor iets waar ze passioneel om geven.’ Frank Lampard

Drie sneden brood

Begin april van dit jaar, terwijl het coronavirus ook over Het Kanaal hard toesloeg, nam Matt Hancock, Brits minister van Volksgezondheid, het woord op een persconferentie van de regering: ‘Gezien de opofferingen die mensen maken, inclusief een aantal van mijn collega’s bij de Nationale Gezondheidsdienst die hun leven gelaten hebben… denk ik dat het eerste wat voetballers uit de Premier League nu kunnen doen, is: een bijdrage leveren door een salarisvermindering te aanvaarden.’

Een uitspraak die hem niet in dank werd afgenomen. Niet door de voetbalwereld en niet door de media, die het in één adem noemen van overbetaalde profvoetballers en overledenen uit de gezondheidszorg ongepast vonden. Uiteraard zijn de lonen in het voetbal uit hun voegen gebarsten, maar is dat de schuld van de spelers? En waarom nam Hancock sporters op de korrel die zelf aan de weg getimmerd hebben en vaak uit een arm milieu komen, en niet de veel rijkere zakenmannen die doen alsof hun neus bloedt? Of was dit misschien een manoeuvre om de aandacht af te leiden van de manier waarop de regering deze crisis schromelijk had onderschat? Iedereen herinnert zich nog de fratsen van eerste minister Boris Johnson die begin maart in een coronaziekenhuis vrolijk handjes schudde met personeel en patiënten. Een maand later lag hij zelf op intensieve zorgen met COVID-19.

Los van de gecontesteerde uitspraak van Hancock was de Premier League achter de schermen al aan het onderhandelen over een loonsvermindering. Die zou uiteindelijk dertig procent bedragen. Heel wat voetballers stortten zich ook op liefdadigheidsinitiatieven die vaak onder de radar bleven. Maar niet zo bij Marcus Rashford.

De spits van Manchester United schreef in juni een open brief naar alle parlementsleden nadat hij vernomen had dat de Britse regering beslist had om geen maaltijdbonnen meer uit te delen in de zomervakantie aan gezinnen met een laag inkomen. Rashford, die werd grootgebracht in Manchester door zijn alleenstaande moeder Melanie, schreef: ‘Mijn verhaal kennen heel wat gezinnen in Engeland maar al te goed: mijn moeder werkte fulltime voor een minimumloon om ervoor te zorgen dat we ’s avonds een goede maaltijd op ons bord kregen. Maar dat was niet genoeg. Het systeem helpt families zoals de mijne niet, hoe hard mijn moeder ook werkte.’

Rashford schreef hoe hij zich nog heel goed het geluid herinnerde van zijn moeder ‘die zich in slaap weende’ omdat ze de eindjes maar amper aan elkaar kon knopen. Zijn gezin was destijds aangewezen op gratis maaltijden en op eten dat opgehaald kon worden bij voedselbanken en in soepkeukens. In Engeland hebben in totaal 1,3 miljoen kinderen uit gezinnen met een laag inkomen recht op gratis warme schoolmaaltijden, maar toen de scholen door de coronacrisis de deuren moesten sluiten, waren die kinderen voor een deftig maal aangewezen op hun vaak werkloze ouders. Rashford haalt het voorbeeld aan van een moeder met twee jonge zoontjes die moet leven van drie sneden brood per dag. ‘Ze dompelt die onder in heet water en doet er een beetje suiker op in de hoop dat haar éénjarig jongste kind zo wat minder honger heeft.’

Dat nu net die kinderen het een hele zomervakantie zouden moeten doen zonder maaltijdbonnen, dat ging er bij de spits niet in. Eerder had hij al getoond dat hij van aanpakken wist. Samen met liefdadigheidsorganisatie FareShare zette hij een heuse campagne op voor kansarme kinderen en zamelde op die manier 22 miljoen euro in om te voorzien in 3,9 miljoen maaltijden.

Na Rashfords emotionele, open brief aan de Britse parlementariërs konden die niet snel genoeg hun kar keren en op hun beslissing terugkomen. De voetballer kreeg zelfs een telefoontje van Boris Johnson waarin die hem feliciteerde met zijn campagne, waarvan de premier ‘nog nooit gehoord had’. De naam Marcus Rashford zal hij allicht nooit meer vergeten.

Inspiratiebron

Sinds zijn campagne en zijn open brief krijgt Rashford steun uit alle hoeken en is hij een inspiratiebron geworden voor kansarme kinderen in heel Groot-Brittannië. Toen The Guardian onlangs op bezoek ging in een lagere school in Birmingham, bleek hoe populair de voetballer was. De leerlingen noemen er elk jaar een klas naar een persoon wiens waarden, menselijkheid en prestaties hen inspireren. De school heeft zo al klaslokalen die de naam dragen van Michelle Obama, Muhammad Ali en JK Rowling. Dit jaar won Marcus Rashford de verkiezing voor onder meer David Attenborough en Martin Luther King.

Geen wonder dus dat Rashford begin oktober, samen met nog 1494 andere mensen die zich geëngageerd hadden in de strijd tegen het coronavirus, tot Member of the Order of the British Empire benoemd werd door de Britse koningin Elizabeth II.

De aanvaller maakte van de gelegenheid gebruik om te benadrukken dat ‘de strijd voor onze meest kwetsbare kinderen nog helemaal niet ten einde is’. Hij drong er bij premier Boris Johnson meteen op aan om de maaltijdbonnen ook in de herfstvakantie uit te delen, ‘gezien de stijgende werkloosheid in het land’. Die oproep overleefde het parlement echter niet: een meerderheid stemde tegen.

Rashford liet het daar niet bij en lanceerde midden oktober een petitie onder de naam ‘ End child food poverty – no child should be going hungry‘. Intussen ondertekenden dus meer dan één miljoen mensen die petitie en kreeg Rashford in de voetbalwereld openlijk steun van Jürgen Klopp, Frank Lampard en Juan Mata. ‘Het is geweldig om te zien dat jonge spelers met persoonlijkheid opkomen voor iets waar ze passioneel om geven’, zei Lampard. Beter kunnen we het niet samenvatten.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content