Dankzij een metershoog net leven in het Vlaams-Brabantse Sint-Joris-Winge twee balsporten broederlijk naast elkaar. Aan de ene kant verdedigt SJV Motbroek tevergeefs de eer tegen KVV Scherpenheuvel (uitslag : 0-3), aan de andere kant swingen de leden van de Winge Golf & Country Club de balletjes naar een van de achttien holes van de Championship Course. Het glooiende landschap van het Hageland leent zich uitstekend voor een prachtig golfparcours. Bos, beekjes, vijvers, heuvels en greens wisselen elkaar af rond het zeventiende-eeuwse kasteel van Roberti de Winghe. Een van zijn nazaten, jonkheer Philippe Roberti de Winghe, stichtte in 1988 de golfclub en is nog steeds voorzitter.
Voor voetbalclub SJV Motbroek is het geaccidenteerde terrein veeleer een vloek dan een zegen, want tot de dag van vandaag vertoont het veld een zichtbare hellingsgraad. De club werd in 1972 gesticht door de Sint Joris Vrienden Motbroek, een vereniging die zich bezighield met kaartspel, het organiseren van een sportdag en de verkiezing van de aardbeiprinses. Omdat ze op het gemeentelijke terrein van Winge niet welkom waren, speelde de club het eerste jaar noodgedwongen op verplaatsing op het veld van Tielt. In 1973 stelde de vader van huidig secretaris Gaston Caluwaert een stuk landbouwgrond in Motbroek ter beschikking. Het terrein liep vanaf de steenweg steil naar beneden. “Dat was vooral voor de tegenstander vervelend, want wij waren gewend om op een berg te spelen”, lacht secretaris Caluwaert. In 1977 speelde SVJ Motbroek kampioen en promoveerde het naar derde provinciale. Een aanpassing van het veld drong zich op en naast de steenweg werd een stuk uitgegraven om het voetbalterrein aan de achterkant op te hogen, maar omdat er niet genoeg aarde was, kon er geen volledig horizontaal veld gecreëerd worden.
Na een kort verblijf in vierde provinciale speelt SJV Motbroek vandaag opnieuw in derde provinciale D. Twee keer haalde het de eindronde om naar tweede te gaan, maar telkens lukte het net niet. Een beetje tot de opluchting van het bestuur toch wel, want waar zouden ze de centen vandaan halen om hun spelers extra te betalen ? En de plaats om uit te breiden ? Zoals zoveel voetbalclubs in agrarische gebieden kampt SJV Motbroek met infrastructuurproblemen. Het ligt dan wel niet zonevreemd, maar langs achter is expansie niet mogelijk en aan de straatkant werd alle beschikbare ruimte intussen volgebouwd.
Onlangs ging ook het laatste stukje parkeerplaats eraan en werd het verkocht als bouwgrond. Een en ander frustreert de secretaris behoorlijk : “We hebben wekelijks tussen de 80 en de 200 bezoekers, waar moeten die mensen parkeren ? Schrijf dat maar op : op sportgebied is het hier in Tielt-Winge een dikke zero.”
Volgende week: SK Wilrijk
LOES GEUENS
