Alleen de laatste twintig meter, zegt Emilio Ferrera, moet zijn ploeg nog leren oplossen. Maar tegen Lokeren bleek dat ze daar nog lang niet aan toe is.

Elke zondagnamiddag, bij mooi weer, kan je ze te zien krijgen : de wedstrijden die gespeeld worden in het tempo waarmee elders in de stad oma’s een pannenkoek eten. Ook Lierse-Lokeren viel hieraan ten prooi.

De partij had natuurlijk ook alle verwachtingen tegen, want bij beide ploegen is het voorin dat zich de grootste problemen voordoen : Lokeren is Bangoura kwijt en Lierse zag Kone en Huysegems vertrekken. Nochtans heeft Lierse het minste reden tot klagen. Vorig jaar had het Huysegems, Kone, Frigard en DeWilde voorin ; nu De Wilde, Frigard, DeBilde en de uit de B-kern heropgeviste Thompson. “We moeten dus een nieuwe formule uitwerken in niet alleen de veldbezetting, maar ook het concept”, zegt trainer EmilioFerrera. “We zullen moeten spelen volgens een stramien waarin technisch vermogen veel belangrijker is dan de kracht en de snelheid van vorig seizoen. Toen speelden we op het middenveld met een vierkant, dit jaar moeten we dat nog bekijken. Wat niet wil zeggen dat we het hele concept moeten omgooien, want soms is het een kwestie van een paar meter verschil in de posities.”

Tegen Lokeren resulteerde dat in een 4-5-1, met Archie Thompson alleen voorin en KristofImschoot zwervend op het middenveld. “Vorig seizoen vormden de laatste twintig meter een probleem”, zegt Ferrera. “Nu is de bedoeling om û ondanks dat we twee spelers verloren û een stap hoger in het veld zetten. De laatste twintig meter, de moeilijkste en de belangrijkste, oplossen. Vorig seizoen hadden we daartoe een tekort aan techniek in de offensieve linie : met Tchoutang, Thompson en De Bilde hebben we dat nu veel meer. Gilles gaat ook geen echte positie hebben, hij moet bij balbezit gewoon proberen beschikbaar te zijn. We hebben nu in de kern spelers die niet alleen met De Bilde complementair kunnen zijn. Ik vind bijvoorbeeld Imschoot-Thompson ook een heel complementair duo. Of Frigard-Thompson. De Wilde kan een goed complement zijn voor De Bilde : technisch niet zo sterk, maar dat hoeft niet als je naast Gilles speelt, maar hij zoekt altijd de ruimte. Een beetje een combinatie zoals De Bilde- Krncevic bij Aalst, vind ik. En dat was toch een van de beste periodes van Gilles.

“We moeten ook geduld hebben met Gilles : één jaar is niet vier of vijf wedstrijden, maar vierendértig wedstrijden. Hij moet klaar zijn voor de rest van de competitie. Daarom wil ik met hem heel traag gaan. Hij zit nu in een voorbereidingsproces. De andere spelers kregen daar zes weken voor, hij zit nog maar aan zijn derde. Hij zit nog maar aan de vriendschappelijke wedstrijden. Maar Gilles zal in ieder geval niet veranderen bij ons : hij gaat spelen met zijn kwaliteiten. Maar je ziet, het is niet zoals vorig jaar : Huysegems of Kone geblesseerd en je moest alles herbekijken. Er is meer complementariteit, zelfs als er iemand uitvalt. Dát is het grootste verschil.”

Kristof Imschoot werd tegen Lokeren tot zijn eigen en ieders verbijstering al na 36 minuten gewisseld voor De Bilde. Net op een moment dat de ploeg eindelijk begon te draaien. “Ik was zelf verrast dat het zo vroeg gebeurde,” zei de debuterende De Bilde, “want ik moet ballen opeisen û zoek ‘em, zoek ‘em, hoor ik de trainer altijd roepen. Maar ik zit nu nog maar op 60, 70 procent van mijn mogelijkheden.”

Maar, zo verklaarde Emilio Ferrera, “psychologisch is het beter zo dan De Bilde te laten starten en hem dan te wisselen. Imschoot had het moeilijk om positie te zoeken en op de bank kan De Bilde natuurlijk geen ritme opdoen.”

Waarom hij, om ze ritme te laten opdoen, dan thuis niet met twee spitsen aan de wedstrijd was begonnen ? “Ik moet zorgen dat één van de twee dan honderd procent is en op dit moment heb ik die niet. Er zijn te veel spelers bij ons die nog matchritme nodig hebben. We moeten geduld hebben. Het seizoen is voor ons eigenlijk pas begonnen op 31 augustus, dus de betere periode van Lierse moet nog komen. Maar al punten pakken in onze voorbereidingsperiode is natuurlijk mooi meegenomen. Op een bepaald moment heb ik wel gevreesd dat ik alles zou moeten herbeginnen. Maar nu denk ik dat we ten opzichte van vorig jaar misschien een oplossing hebben gevonden.”

Waarna Lierse dus voor het eerst dit seizoen thuis scoorde. Zeven doelpunten maakte het en zeven keer was het een andere speler die daarvoor zorgde. “Iedereen bij ons kan, vind ik, scoren : verdedigers, spitsen, middenvelders. We moeten vooral niet gaan denken : Gilles is gekomen, hij móet scoren. Thompson is er weer bij, hij móet scoren. De plóeg zal het moeten oplossen. Zo denken we defensief, zo denken we offensief. Het belangrijkste is ook niet : hoeveel keer heb je gescoord ? Maar wel : hoeveel punten heb je gepakt ? Je kan tien keer scoren en maar drie of vier punten hebben. Wij hebben zeven keer gescoord en elf punten. Want nog makkelijker dan veel scoren om punten te pakken, is het om geen doelpunten binnen te krijgen.”

En daar speelt Lierse dan ook naar : het teert, ook tegen een offensief onmondige ploeg als Lokeren, op de organisatie. “Maar het was toch niet zo slecht,” probeerde Ferrera het verdedigende spel van zijn ploeg in een positief licht te brengen, “want het was tegen Lokeren, niet de laatste uit de rangschikking, maar een Europese ploeg.”

Een in het licht van de voorbije wedstrijden van Lokeren hilarische inschatting die des te vreemder klinkt tegen een ploeg waarvan de trainer, PaulPut, na afloop zelf zegt : “Ik kan alleen maar vaststellen wat we al weten van in de voorbereiding : dat we tekortkomen voorin en dat we daaraan weinig kunnen veranderen, want we hebben alle combinaties al uitgeprobeerd. Wij kunnen niemand pijn doen.”

Wanneer, luidde de vraag na de wedstrijd, mocht op Lierse dan zo ongeveer wel het spektakel worden verwacht ? Een vraag die de immer welbespraakte Emilio Ferrera zowaar even naar zijn woorden deed zoeken. “Tja, dat kan ik niet zeggen. Spektakel is een raar woord natuurlijk.”

Volgende week speelt Lierse weer thuis, tegen RC Genk, dat ook al wegens een verhakkelde voorbereiding nog zoekende is. Niemand zal het u kwalijk nemen als u besluit toch maar een pannenkoek te gaan eten.

door Raoul De Groote

‘Gilles zal niet veranderen bij ons : hij gaat spelen met zijn kwaliteiten.’ (Emilio Ferrera)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content