Doelman Logan Bailly maakt de balans van het seizoen op. De monoloog van Spiderman.
Ik kijk heel tevreden op het seizoen terug. Er zijn natuurlijk die twee mindere wedstrijden tegen Charleroi en mijn fout tegen Zulte Waregem. Op Westerlo, Club Brugge en Lokeren daarentegen speelde ik mijn beste matchen. Ik denk dat ik mag zeggen dat ik daar op mijn eentje de drie punten pakte. Gelukkig heb ik voor de ploeg meer punten gewonnen dan verloren. Maar wat de doorslag geeft, is alles wat ik geleerd heb en de schitterende momenten die ik heb beleefd.
“Gelukkig spraken ze dit seizoen meer over mijn prestaties dan over mijn kapsel. Terwijl ze me vroeger meer als een showman aanzagen dan als een doelman. Dit seizoen bewees ik dat ik efficiënt kan keepen, dat ik mijn plaats bij een grote club waard ben. Maar ik besef dat ik nog nergens sta, dat ik moet bevestigen.
“Ik heb nooit aan mezelf getwijfeld. Ik was me er wel van bewust dat ik een mindere periode heb gekend als gevolg van mijn knieoperatie. Gelukkig kon ik toen rekenen op mijn familie en mijn manager, Yves Baré, om me opnieuw te motiveren. Het is voor hen dat ik dit seizoen deze prestaties heb neergezet. Dat werd ook van mij verwacht.
“Dat de ploeg na de verwijdering van Jan Moons niet de indruk gaf dat ik de onbetwistbare nummer één was ? Zolang je niet op het terrein staat, ben je nergens zeker van. Ik wist dat ik geen recht had op een fout, dat ik na één vergissing weer op de bank zou zitten. Sinan Bolat is amper twee maanden jonger dan ik en hij is een zeer goede doelman. Mijn voordeel tegenover hem was dat ik met Heusden-Zolder de ervaring van een twintigtal wedstrijden in de eerste klasse kon voorleggen. In die periode kreeg ik de gelegenheid om me te tonen en voor mezelf te bewijzen wat ik kon. Natuurlijk is de druk bij Genk groter. Ik ben erin geslaagd om zonder hulp van buitenaf met die druk om te gaan en daar ben ik trots op.
“Dat ik graag provoceer ? Ik ben altijd zo geweest, ik zie niet in waarom ik zou veranderen. En ik benadruk dat ik met niemand problemen heb. Het is een kwestie van persoonlijkheid. Ik weet dat de mensen zich vragen over mij stellen. Voetballers worden nu eenmaal fel in de media opgevoerd, ik heb daar van bij het begin mee leren leven. Trouwens, kritiek motiveert me. Hoe meer ze op me afgeven, hoe beter ik me voel. Het belangrijkste is dat ik op het veld respect afdwing. Ik laat me in het strafschopgebied door niemand opzijzetten. De tegenstanders weten dat. Het gevolg is dat ze minder hoge ballen voor mijn doel gooien. Dat verlicht de taak van onze verdediging.
“Het is vanzelfsprekend mijn ambitie om ooit de Belgische nummer één te worden. Maar overhaasten is nergens goed voor. Ik ben nog altijd maar 21 jaar. Stijn Stijnen is 26 jaar. Hij schoot als een komeet naar de hemel maar hij beleefde ook al moeilijke momenten en hij zal er nog beleven. En ik evengoed. De topdoelman is die doelman die zulke moeilijke momenten te boven komt. Ik wil niet overhaasten. Natuurlijk was ik graag geselecteerd geweest voor de matchen tegen Portugal en Finland maar René Vandereycken heeft zijn zienswijze uitgelegd, ik speel nu het EK voor beloften, dat is natuurlijk een superbelangrijk toernooi voor de toekomst van het Belgische voetbal. En ik geloof dat we daar heel ver kunnen komen.”
door patrice sintzen
